ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 748

มู่ซย่าแน่ใจว่าเยี่ยซือเจวี๋ยหึงเธอ

เธอพูดอย่างจำใจและงงงวยว่า "แต่เธอเป็นผู้หญิงนะ!"

"เธอเป็นผู้หญิง แล้วฉันจะหึงไม่ได้เหรอ ไม่มีกฎหมายห้ามหึงผู้หญิงนี่"

“......” เอาเถอะ ก็เธอตอบไม่ได้นี่นา

แต่เธอมั่นใจในเรื่องๆหนึ่ง ก็คือเยี่ยซือเจวี๋ยคือคนขี้หึง

"อีกอย่าง" เยี่ยซือเจวี๋ยพูดอีกครั้ง "ฉันไม่ใช่พี่ชายของเธอ แต่ฉันเป็นสามีของเธอ"

“......”

หลังจากนั้นไม่นาน ก็มาถึงโรงพยาบาลหลัวซื่อ

เมื่อมู่ซย่าลงจากรถ เขาเห็นมู่ชิงชิงซึ่งเพิ่งทานอาหารกลางวันเสร็จและกำลังจะกลับไปตรวจโรคต่อ

ในขณะนี้ เยี่ยซือเจวี๋ยอยู่ในรถอีกคัน เฝ้าดูบอดี้การ์ดนำมู่ซินเย่ว์และเจี่ยงฟู่หมิงเข้าโรงพยาบาล ดังนั้นจึงมีแค่มู่ซย่าเพียงคนเดียว

ทันทีที่มู่ชิงชิงเห็นมู่ซย่ารอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็หายไปทันที

เธอหันหน้าไปหาพยาบาลตัวน้อยทั้งสองที่กำลังกินข้าวด้วยกันและพูดว่า "คุณเข้าไปข้างในก่อน เดี๋ยวฉันจะกลับมา"

หลังจากพูดจบ เธอก็ยกเท้าขึ้นและเดินไปหามู่ซย่า

มู่ชิงชิงคิดว่ามู่ซย่ามาที่นี่เพื่อไปพบแพทย์ เขาจึงเยาะเย้ยและพูดว่า "คุณมู่เป็นหมออัจฉริยะไม่ใช่หรือ? คุณก็ต้องมาที่โรงพยาบาลเพื่อไปหาหมอด้วยหรือคะ?"

มู่ซย่ามองตรงไปที่มู่ชิงชิงกึ่งยิ้ม เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยและพูดว่า "คุณหมอมู่ไม่ใช่หมอเหรอคะ? คุณเริ่มค้นคว้ายาต้องห้ามกับคนในพม่าตั้งแต่เมื่อไหร่?"

สีหน้าของมู่ชิงชิงแข็งทื่อ และเธอรู้สึกโกรธ

เธอพูดเบาๆว่า “วันนี้ฉันอยู่ที่คลินิกผู้ป่วยนอก แต่คุณอาจต้องรอสองสามชั่วโมง วันนี้มีคนจำนวนมากในคลินิกผู้ป่วยนอก ดังนั้นฉันเกรงว่าจะให้คุณพบก่อนไม่ได้ "

——ความหมายชัดเจน มู่ชิงชิงยืนกรานที่จะทำให้มู่ซย่าแกล้งให้รู้สึกอึดอัด

มุมริมฝีปากของมู่ซย่าโค้งขึ้นเล็กน้อย แทนที่จะโกรธมู่ชิงชิง แต่เธอกลับยิ้มอย่างขี้เล่น

มู่ชิงชิงอาจลืมไปแล้วว่าใครเป็นเจ้าของโรงพยาบาลแห่งนี้?

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน