ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 778

ถ้าหากข่าวลือเป็นความจริง สายเลือดของประเทศไทยเทอรีเวียแตกต่างจากคนทั่วไป บางทีเรื่องที่เขาเรียนรู้มาจากสือซูเจิน เขาควรจะนิ่งเงียบและไม่บอกกล่าวมู่ซย่า

เช่นนี้ถือได้ว่าเป็นวิธีการปกป้องเธอ

เยี่ยซือเจวี๋ยลอบทำการตัดสินใจ ตนเองจะไปสืบหาข้อมูลเกี่ยวกับประเทศไทยเทอรีเวียก่อน หลังจากยืนยันข้อมูลของอีกฝ่ายได้บางส่วน จากนั้นค่อยบอกเรื่องนี้กับมู่ซย่า

อีกด้านหนึ่ง

มู่ซย่าไล่ต้อนถามมู่ซินเย่ว์อีกครั้งหนึ่ง แต่กลับไม่ได้รับคำตอบใดเลย

เจี่ยงฟู่หมิงเป็นกังวลกับสถานการณ์ของมู่ซินเย่ว์เป็นอย่างมาก เอ่ยเร่งเร้าอีกครั้ง “มู่ซย่า ตอนนี้คุณปล่อยพวกเราไปได้แล้ว! เย่ว์เออร์ไม่รู้เรื่องอื่นแล้วจริงๆ ผมเข้าใจหล่อนดี ผมรู้ว่าหล่อนกำลังพูดความจริง”

มู่ซย่าไม่รับฟังเจี่ยงฟู่หมิง เพียงแค่แอบสังเกตการแสดงออกเล็กน้อยของมู่ซินเย่ว์

สองสามีภรรยาวิลเลียมส์เป็นนักจิตวิทยาที่มีชื่อเสียงระดับชาติ ในช่วงสิบปีที่ผ่านมาเริ่มเรียนรู้การแพทย์แผนจีนโบราณ เธอเติบโตมากับสองสามีภรรยาวิลเลียมส์ การลอบสังเกตสีหน้านั้นไม่ใช่ปัญหาสำหรับเธอเลย

ด้วยการใช้จิตวิทยาพฤติกรรม เธอพินิจพิเคราะห์การแสดงออกเล็กน้อยบนใบหน้าของมู่ซินเย่ว์ ท้ายที่สุดแล้วก็ยืนยันได้ว่ามู่ซินเย่ว์ไม่รู้เรื่องอะไรไปมากกว่านี้จริงๆ

“ตกลง” มู่ซย่าพยักหน้าเล็กน้อย ริมฝีปากโค้งงอและเอ่ย “ฉันมู่ซย่าพูดจริงทำจริง แก้มัดเชือกบนร่างกายของเจี่ยงฟู่หมิงเถอะ”

ดวงตาของเจี่ยงฟู่หมิงเปล่งประกายทันใดและให้ความร่วมมือกับบอดี้การ์ดแก้มัดเชือกบนร่างกาย

ทันทีที่ปลดเชือก เจี่ยงฟู่หมิงรีบวิ่งไปยังด้านหน้าของมู่ซินเย่ว์และโอบกอดหล่อน

“เย่ว์เออร์ คุณโอเคใช่ไหม?”

ริมฝีปากของมู่ซินเย่ว์ยังคงเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดที่เธอเพิ่งกระอักออกมาเมื่อครู่ เธอเอนกายอยู่ภายในอ้อมแขนของเจี่ยงฟู่หมิงอย่างอ่อนแรง ส่ายศีรษะและเอ่ย “ฉันไม่เป็นไร...”

“พวกเราไปกันเถอะ! หล่อนยอมปล่อยพวกเราแล้ว”

มู่ซินเย่ว์ยังคงเบลออยู่เล็กน้อย เมื่อได้ยินคำพูดนั้น ในที่สุดสติสัมปชัญญะพลันฟื้นคืน

“เปล่า” มู่ซย่าผายมือข้างหนึ่งและเอ่ย “ฉันบอกว่าสามารถปล่อยคนออกไปได้ แต่ไม่ได้บอกว่ากี่คน”

เจี่ยงฟู่หมิงโกรธจนเส้นเลือดปูดนูน กัดฟันแน่นและเอ่ยถาม “มู่ซย่า คุณหมายความว่าอะไรกันแน่?!”

ริมฝีปากของมู่ซย่าประดับรอยยิ้มและเอ่ยด้วยเสียงราบเรียบ “มู่ซินเย่ว์ตอบคำถามฉันได้เพียงหนึ่งคำถาม ดังนั้นพวกคุณสองคนฉันสามารถปล่อยไปได้เพียงแค่คนเดียวเท่านั้น มีสองเลือกได้เพียงหนึ่ง เพื่อความเป็นธรรม พวกคุณเลือกกันเลยว่าจะเลือกให้ใครออกไป”

เจี่ยงฟู่หมิงและมู่ซินเย่ว์ร้องตะโกนเสียงดังพร้อมกัน “เธอกำลังล้อเล่นกับพวกเราอยู่หรือไง?!”

มู่ซย่าเอ่ยด้วยสีหน้าไร้เดียงสา “ฉันไม่ได้ล้อเล่นกับพวกคุณ ในเมื่อเป็นธุรกรรมการซื้อขายก็ต้องยุติธรรม คุณตอบคำถามฉันเพียงแค่ข้อเดียว แน่นอนว่าสามารถปล่อยไปได้แค่คนเดียว ฉันไม่อยากสิ้นเปลืองเวลามานัก รีบเลือกเร็วเข้าเถอะ”

“คุณ! คุณกำลังเล่นเกมคำศัพท์กับพวกเรางั้นเหรอ!” เจี่ยงฟู่หมิงชี้หน้ามู่ซย่า แทบจะกลืนกินเธอทั้งเป็น

เยี่ยซือเจวี๋ยก้าวเท้าไปด้านหน้าสองก้าว ปัดมือของเจี่ยงฟู่หมิงออกและเอ่ย “หากคุณกล้าชี้หน้าหล่อนอีก พวกคุณทั้งสองคนอย่าได้คิดจะออกไปจากที่นี่ รู้จักเอาตัวรอดสักหน่อย พวกคุณทั้งสองคนรีบเลือกมาสักคนเถอะ”

เจี่ยงฟู่หมิงตกอยู่ภายในห้วงแห่งความคิด เขาแน่ใจ มู่ซย่าตัดสินใจอย่างแน่วแน่ว่าจะปล่อยพวกเขาไปเพียงแค่คนเดียว