ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 787

ซือถูไห่ถูกหมัดหนัก ๆ ต่อยอย่างรุนแรง ตอนนี้เพิ่งฟื้นขึ้นมา

เขาได้ยินเสียงเคลื่อนไหวมาจากข้างหน้า จึงรีบตบด้านบนเหนือศีรษะของท้ายรถ แล้วตะโกนถามว่า "นั่นใคร! ใครนั่งอยู่ข้างหน้า? ! พวกแกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? รีบปล่อยฉันออกไปเดี๋ยวนี้นะ ไม่อย่างนั้นพวกแกทั้งหมดจะต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้นนะ!”

เสียงของซือถูไห่เต็มไปด้วยความโหดร้ายและน่ากลัว โต้วจื่อก็หดตัวลงด้วยความตกใจ

พ่อโต้วจื่อก็รีบอุ้มโต้วจื่อไว้ในอ้อมแขนของเขาและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาออกมาว่า ซือถูไห่ คุณเป็นนักโทษแล้ว อย่าก่อเรื่องให้คนอื่นเดือดร้อนอีกเลย?”

เสียงท้ายรถเงียบลงไปชั่วครู่ แล้วตะโกนด้วยความโกรธออกมาว่า "เป็นแกนี่เอง! คิดไม่ถึงว่าแกจะเป็นคนจับฉัน? ใครให้ความกล้าแก่แกขนาดนี้? แม่งเอ้ย แกเบื่อชีวิตแล้วหรือ? ! แกรู้หรือไม่ว่าฉันรู้จักคนในจิงตูกี่คน! ? "

พ่อโต้วจื่อหัวเราะแล้วพูดว่า "ผมไม่มีความสามารถหรอก ถ้าคุณมีทักษะที่จะดุด่าผมขนาดนี้ ทำไมคุณไม่นอนเงียบ ๆ และรอการลงโทษของคุณไปล่ะ"

“ไอ้หมาข้างถนน!” ซือถูไห่สบถและพูดพล่ามด่าไม่หยุด

ตอนแรกโต้วจื่อก็รู้สึกกลัว แต่แล้วก็ชินกับมัน ฟังเสียงด่าของซือถูไห่ก็เผลอหลับไป

แม่โต้วจื่อก็นอนหลับเช่นกัน ดังนั้นพ่อโต้วจื่อจึงไม่อยากโต้เถียงกับซือถูไห่อีกต่อไป เพราะกลัวว่าจะรบกวนการพักผ่อนของพวกเขา

กระโปรงหลังรถร้อนอบอ้าว ซือถูไห่ด่าทอจนเริ่มปากแห้งและหายใจลําบาก

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงสงบลง

ครอบครัวโต้วจื่อไม่มีเงินมากพอที่จะสามารถซื้อรถได้ รถคันนี้ต้องเป็นของคนอื่นแน่ ๆ ดังนั้นคนที่จับเขามาต้องเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่ครอบครัวโต้วจื่อ

ซือถูไห่นึกอย่างจริงจัง จนในที่สุดก็นึกออกว่าตัวเองเป็นลมได้อย่างไร

เป็นแก๊งบอดี้การ์ดที่ไม่ทราบที่มา แต่บอดี้การ์ดกลุ่มนั้นเป็นคนของใครกันแน่?

ซือถูไห่คิดไปคิดมาก็นึกไม่ออกว่าตัวเองจะมีศัตรูที่ไหน และคิดไม่ถึงว่าจะตามมาจับเขาถึงที่บ้านเกิดได้

เป็นไปได้ไหมว่าจะเป็นคนของมู่ซินเย่ว์ผู้หญิงเลวกับเจียงฟู่หมิง? ?

ซือถูไห่กำลังคิดเรื่องนี้อยู่ จู่ ๆ รถก็หยุดกะทันหัน

มีเสียงแปลก ๆ ดังมาจากข้างนอก "ลากคนจากท้ายรถลงมาสูดอากาศ ก่อนที่มันจะขาดอากาศหายใจตาย"

"ครับ!"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน