ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 792

ซือถูไห่ได้ยินบทสนทนาของทั้งสอง ดวงตาของเขาก็สั่นผวาอย่างรุนแรง

"มู่ซย่า แม้ว่าพ่อจะไม่ใช่พ่อผู้ให้กําเนิดของลูก แต่พ่อก็เลี้ยงลูกมาตั้งหลายปี ลูกจะเป็นหมาป่าตาขาวแล้วส่งพ่อเข้าคุกไม่ได้นะ!"

"หมาป่าตาขาว?" มู่ซย่าเยาะเย้ยอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า "แล้วไม่ใช่เป็นศัตรูที่ฆ่าแม่เหรอ?"

"พ่อ.......พ่อไม่ได้ พ่อไม่ได้ฆ่าเธอเลย! ทั้งหมดเป็นฝีมือของมู่ซินเย่ว์! เธอติดต่อหญิงชราคนหนึ่งด้วยตัวเอง และข่มขู่พ่อให้ผลักหว่านเย่ว์ลงไป ลูกต้องเชื่อพ่อนะ!"

มู่ซย่าจับใจความได้คําสามคําคือ "หญิงชรา" คุณยังจำรูปลักษณ์ของหญิงชราคนนั้นได้ไหม?"

ซือถูไห่ส่ายหัว : "หลายปีมาแล้ว จำไม่ได้เลย แต่พ่อจำได้ว่าเธอมีไฝเม็ดใหญ่อยู่ตรงกลางระหว่างคิ้ว"

"อ้อ แค่นี้เองเหรอ?"

"พ่อจำได้แค่นี้จริง ๆ" ซือถูไห่เกือบจะร้องไห้อยู่แล้ว ถ้าเขาติดคุก แล้วเขาจะทำอย่างไรต่อไป?

เขารักเงินและชื่อเสียงมากที่สุดในชีวิต แต่หลังจากติดคุกแล้ว เงินกับชื่อเสียงก็จะหายไปจนหมด!

มู่ซย่าพูด "อ้อ" อีกครั้ง ก่อนที่ซือถูไห่จะร้องขอความเมตตาอีกครั้ง มู่ซย่าก็พูดอย่างเฉยเมยว่า "ดีมาก มูลค่าการหลอกใช้ประโยชน์จากคุณหมดลงแล้ว เยี่ยซือเจวี๋ยพาเขาไปเถอะ ฉันไม่อยากเห็นหน้าเขาอีก"

"ได้" ทันทีที่เยี่ยซือเจวี๋ยโบกมือ บอดี้การ์ดสองคนก็มาลากซือถูไห่ออกมาจากท้ายรถทันที และเดินไปที่สถานกักกันชั่วคราวของทีมเท่อลี่

เมื่อซือถูไห่เห็นคำว่า “ทีมเท่อลี่” อักษรสามตัว ขาก็อ่อนลงทันที

"ทีมเท่อลี่.......จะเป็นทีมเท่อลี่ได้อย่างไร? ฉันไม่อยากมาที่นี่! ฉันยอมติดคุกดีกว่า"

เยี่ยซือเจวี๋ยรู้ว่าเขาไม่สามารถโน้มน้าวมู่ซย่าได้ จึงทำได้เพียงหยุดพูด

ในขณะนั้น โทรศัพท์มือถือของมู่ซย่าก็มีเสียงข้อความดังขึ้น

เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาดู พบว่าเป็นข้อความของเหอเถียน

“ใครส่งข้อความมาหาเธอ?” เยี่ยซือเจวี๋ยชะโงกหน้าเข้าไปดูทันที

ไม่กี่วินาทีต่อมา เขาเม้มริมฝีปากล่างแล้วพูดว่า "เพื่อนคนนั้นของเธอเหรอ.......คนที่เตือนเธอว่าอีกสองวันเธอจะมีสอบ และบอกให้เธอกลับไปมหาลัยก่อนเวลา เพื่อทบทวนเนื้อหาก่อนสอบ"

“ทําไมต้องใช้น้ำเสียงแบบนี้? อย่ามาหึงผู้หญิงด้วยกันนะ!”