ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 830

มู่ซย่าพูดอย่างใจเย็น "ฉันได้ทำการทดสอบความเป็นพ่อลูกแล้ว ฉันไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของซือถูไห่ แต่มู่หว่านเย่ว์เป็นแม่แท้ๆของฉัน"

เธอรู้ว่าในเมื่อเธออยู่ในชั้นศาล เรื่องนี้มันเป็นเรื่องหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะกลายเป็นเรื่องสาธารณะ

แทนที่จะปล่อยให้ซือถูไห่พูดจาหยาบคาย มันคงจะดีกว่าถ้าเธอยอมรับมันอย่างเปิดเผยด้วยตัวเอง

เมื่อซือถูไห่ได้ยินคำยอมรับของมู่ซย่า เขาก็หัวเราะเสียงดัง "ฮ่าๆ! ศาลที่เคารพ คุณได้ยินหรือยัง? เธอไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของฉัน! เธอเป็นแค่คนนอกรีตที่จงใจใส่ร้ายฉัน! หลักฐานที่เธอพูดทั้งหมดล้วนแต่เป็นการคาดเดาและ ไม่น่าเชื่อถือเลยแม้แต่น้อย!"

มู่ซย่าหัวเราะเยาะและพูดว่า "เพราะฉันไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของคุณ การมีชีวิตอยู่ของฉันได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าคุณคือฆาตกรที่ฆ่าแม่ของฉัน คุณรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าฉันไม่ใช่เลือดเนื้อของคุณ ดังนั้นคุณจึงฆ่าแม่ของฉัน เพราะคุณเกลียดแม่ของฉันที่นอกใจคุณ ฐานะเดิมของคุณไม่ดี คุณจึงน้อยเนื้อต่ำใจ พอหลังจากรู้เรื่องนี้คุณก็ทนไม่ได้...”

เมื่อมู่ซย่าพูดเช่นนี้ เขาก็จ้องเขม็งตรงไปที่ซือถูไห่

เธอได้เรียนรู้การสะกดจิตเล็กน้อยจากสองสามีภรรยาวิลเลียมส์และสามารถสะกดจิตอีกฝ่ายโดยไม่รู้ตัว และดึงความคิดที่แท้จริงของอีกฝ่ายออกมาได้

แน่นอนหลังจากที่ซือถูไห่สบตากับเธอ เขาก็ยิ่งพาลโกรธมากขึ้นไปอีก

เขาตะโกนเสียงดัง "หุบปาก! หุบปาก! หยุดพูดเรื่องไร้สาระ! ตอนนั้นฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอไม่ใช่ลูกแท้ๆของฉัน! ฉันเพิ่งรู้เรื่องนี้เมื่อวานนี้เอง!"

ถ้าเขารู้ก่อนหน้านี้ รู้ว่ามู่ซย่าเป็นลูกนอกสมรสเร็วกว่านี้ เขาจะพาเธอกลับไปที่คฤหาสน์ซือถูได้อย่างไร

ทันทีที่มู่หว่านเย่ว์เสียชีวิต เขาก็หาวิธีฆ่านังบ้าคนนี้โดยไม่ทิ้งร่องรอย!

ดวงตาของมู่ซย่าลึกซึ้งและเงียบงัน เมื่อรู้ว่าการสะกดจิตของเธอใกล้จะเสร็จแล้ว เธอพูดอย่างโน้มน้าวว่า "ถ้าคุณไม่รู้เรื่องนี้มาก่อน แล้วทำไมเธอถึงฆ่าแม่ของฉันล่ะ"

ซือถูไห่พูดโพล่งออกมาโดยไม่แม้แต่จะคิด "เพราะเธอแสร้งทำเป็นสูงส่งเกินไป!"

มู่ซย่าหัวเราะเบา ๆ และพูดเสียงต่ำว่า "ดังนั้นคุณเลยฆ่าแม่ของฉันเพราะเธอทำตัวสูงส่งเกินไปงั้นเหรอ"

“อะ...อะไรนะ?”

สมองของซือถูไห่ว่างเปล่าไปครู่หนึ่ง

เรื่องนี้ไม่สามารถตำหนิในความโง่เขลาของซือถูไห่ได้ ไม่ว่าใครก็ตามที่ยืนอยู่ต่อหน้ามู่ซย่าก็จะมีปฏิกิริยาเช่นเดียวกัน

"ไม่ ไม่ใช่!" ซือถูไห่รีบเสริม "เมื่อกี้ฉันเพียงแค่พูดผิด ฉันไม่ได้ฆ่ามู่หว่านเย่ว์!"

อย่างไรก็ตาม ซือถูไห่พูดตอนนี้ก็เหมือนกับคำว่าวัวหายล้อมคอก มันไม่ทันแล้ว

หลังจากที่ศาลเงียบไปสิบวินาทีเต็ม เสียงถกเถียงก็ดังเจี๊ยวจ๊าวขึ้นมา

"โอ้พระเจ้า ฉันคิดว่าซือถูไห่เป็นนักธุรกิจที่ไร้ยางอายที่สุด คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะเป็นฆาตกร!"

"ฉันบอกแล้ว ตอนที่หว่านเย่ว์เสียชีวิตแรกๆ ซือถูไห่ดูเสแสร้งมาก จากนั้นก็เอาน้องสาวภรรยามาเป็นของตัวเองในพริบตา โถ่ๆ กรรมนั้นย่อมสนองแน่ เพียงแต่ยังไม่ถึงเวลาสินะ สิบปีแล้ว ในที่สุดมู่หว่านเย่ว์ก็หลุดพ้นจากการใส่ร้ายป้ายสี เธอสามารถไปเกิดใหม่ได้อย่างสบายใจแล้วล่ะ"

“นางฟ้าของฉันช่างน่าสงสารจริงๆ ฉันรู้ดี คนอย่างซือถูไห่นี่เหรอจะให้กำเนิดนางฟ้าที่สมบูรณ์แบบเช่นนี้ได้”

สายตาของยิงเซินเจี๋ยจ้องมองไปที่มู่ซย่าอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้