ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 836

หากกู้หว่านหว่านไม่ได้ยินบทสนทนาระหว่างสองคนนี้เมื่อครู่ เธอคงคิดผิดว่าพวกเขารักกันมากแน่

แต่เธอก็ไม่คาดคิดมาก่อนว่า อาจารย์โอวหยางจะเคยวางยามู่ซย่า ด้วย

แล้วอาจารย์โอวหยางวางยาสำเร็จไหม?

กู้หว่านหว่านตั้งสติของเธอ ไม่ให้ตัวเองแสดงพิรุธใดๆ

สีหน้าของเธอสงบมาก มองตามหลังมู่ชิงชิงจากไปด้วยความชื่นชม

"มีอะไรหรือเปล่า?" เสียงของโอวหยางโม่แหบเล็กน้อย เป็นเพราะเผลอตะโกนออกมาตอนที่เขาทะเลาะกับมู่ชิงชิงเมื่อกี้

กู้หว่านหว่านแสร้งทำเป็นไม่ได้รู้อะไรอย่างใจเย็น วางใบข้อสอบไว้บนโต๊ะของโอวหยางโม่ แล้วพูดว่า "อาจารย์ ใบงานถูกเก็บมาหมดแล้ว มีแค่... มู่ซย่าก็ยังไม่มาเรียน ส่วนฟางอีหังไม่ได้ทำ ใบงานเลยเก็บมาไม่ครบ”

เมื่อโอวหยางโม่ได้ยินชื่อของมู่ซย่า เขาก็อดไม่ได้ที่จะแสดงสีหน้าที่น่าเกลียดและซับซ้อนออกมา

เขาพยักหน้าและบอกกับกู้หว่านหว่าน "ต่อไปไม่ว่าจะเก็บครบไม่ครบ ให้เอาที่รวบรวมได้ก่อนมาส่ง จะได้ตรวจทัน"

“ค่ะ อาจารย์ งั้นหนูกลับห้องเรียนก่อนนะคะ”

กู้หว่านหว่านพูดไป ก็หันหลังกำลังจะออกไป

"เดี๋ยวก่อน" โอวหยางโม่เรียกกู้หว่านหว่านไว้ และถามด้วยใบหน้าไร้สีหน้าว่า "มาที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่?"

กู้หว่านหว่านตกใจในใจ และแอบบีบแขนตัวเองแรงๆ ไปที หลังจากที่เธอสงบลง ก็หันหน้ากลับมาและตอบด้วยสีหน้างุนงง "เมื่อกี้นี้ค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะอาจารย์?"

โอวหยางโม่มองดูกู้หว่านหว่านอย่างลึกซึ้งราวกับกำลังตรวจสอบเธอ

เมื่อเห็นว่าใบหน้าของเธอไม่มีอะไรผิดปกติ ในที่สุดก็รู้สึกโล่งใจ พยักหน้าและพูดว่า "ไม่มีอะไร เธอไปได้แล้ว พรุ่งนี้เป็นวันทดสอบก่อนเรียน ห้าอันดับแรกในการทดสอบครั้งนี้ ฉันจพาไปแข่งข้อเขียนรอบแรกที่มหาวิทยาลัยแห่งอังกฤษตอนปลายเดือน ฉันคิดว่าเธอจะได้ห้าอันดับแรกอย่างไม่มีปัญหา บอกแพทย์ของเธอล่วงหน้าด้วย เธอก็เตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อม”

กู้หว่านหว่านเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ แต่แล้วก็ประหม่าอีกครั้ง

โอวหยางโม่มองตามหลังกู้หว่านหว่านจากไป ก็กางใบงานกองหนึ่งและเลือกตรวจของกู้หว่านหว่านก่อน

ไม่แปลกใจเลย คะแนนของกู้หว่านหว่านสูงมาก ด้วยระดับนี้ สอบเข้ารอบตรวจล่วงหน้าจึงไม่ใช่เรื่องยาก

โควตาหนึ่งในสามนั้นแน่นอนแล้ว นักเรียนคนอื่นๆ เขาก็ควรให้ความสนใจมากขึ้น

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ โอวหยางโม่ตรวจใบงานของกู้หว่านหว่านเสร็จก็ไม่ได้ไปกินข้าวเที่ยง ยังคงตรวจใบงานของนักเรียนคนอื่นต่อไป

เมื่อตรวจถึงใบงานหนึ่ง โอวหยางโม่รู้สึกประหลาดใจหลังจากคำนวณคะแนนรวม

"92 คะแนน..."

คะแนนสูงกว่ากู้หว่านหว่านถึงสองคะแนน!

นี่คือใบงานของใคร?