ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 846

มู่ชิงเฮ่อดีใจขึ้นมา ล้วงเอาหนังสือเชิญจากในกระเป๋าฉบับหนึ่งให้มู่ซย่า

“ส่วนเวลาผมจะส่งไปให้คุณอีกครั้งนะครับ ถึงตอนนั้นคุณนำแค่ใบเชิญใบนี้มาก็พอแล้วครับ”

มู่ซย่ายื่นมือรับมา หนังสือเชิญสีแดงมืดฉบับนั้นไม่ได้เขียนอะไรเลย แต่มีตราประทับสีทองของตระกูลมู่ ซึ่งทำมาจากวัสดุเฉพาะ สามารถตรวจสอบความถูกต้องได้ด้วยแสงอัลตราไวโอเลต

มู่ซย่าถูขอบบัตรเชิญด้วยนิ้วหัวแม่มือ และเอ่ยชม "กระดาษนี้ของคุณดีจังเลยค่ะ”

พูดจบ เธอก็ให้ข้อมูลการติดต่อของตัวเอง จากนั้นก็หันตัวเดินจากไป

มู่ชิงเฮ่ออ้าปากตาค้างไปแล้ว

นอกจากคนตระกูลมู่แล้ว ก็ไม่มีใครรู้กระดาษที่ทำเป็นหนังสือเชิญนี้นั้นพิเศษมาก

เจอน้ำไม่ยุ่ย เจอไฟไม่ไหม้

มู่ซย่าแค่สัมผัสก็รู้ด้วยเหรอเนี่ย ความสามารถของเค้า อาจจะมากกว่าที่เขาคิดไว้มาก

แต่ในใจมู่ชิงเฮ่อไม่มีความอิจฉาริษยาเลยแม้แต่น้อย แค่รู้สึกว่า ถ้าตระกูลมู่สามารถให้มู่ซย่ามาเป็นเจ้าของบ้าน มีความเป็นไปได้ที่สามารถตอบความรุ่งโรจน์ในอดีตได้

ในศตวรรษที่ผ่านมา ลิ่วมู่ถังของพวกเขาโด่งดังไปทั่วจนไม่มีใครเทียบได้

หลังจากที่มู่ซย่าออกมาจากลิ่วมู่ถัง ก็กลับไปที่เมเปิลเลควิลล่า เพื่อผสมยาให้แม่โต้วจื่อ

เมื่อตอนเที่ยงยาที่แม่โต้วจื่อทานเข้าไปนั้นแรงเกินไป เธอต้องเตรียมยาเพื่อฟื้นฟูร่างกายของเธอก่อน รอหลังจากหนึ่งสัปดาห์ค่อยทำการรักษาครั้งที่สาม

ในอีกฝั่ง

มหาวิทยาลัยจิงตู

โอวหยางโม่มาที่ชั้นเรียนพร้อมกับข้อสอบที่แก้ไขแล้ว นักเรียนส่วนใหญ่ก็ได้เรียนด้วยตัวเองในห้องเรียนแล้ว

เขากวาดตามองไป ก็เห็นที่นั่งว่างอยู่สี่ที่

ไม่ต้องพูดอะไรก็รู้ว่าเป็น มู่ซย่า จวินหรงเซวียนและฟางอีหังสามคนนี้เป็นสิ่งเหนื่อยใจในสายตาเขา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน