ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 882

เยี่ยซือเจวี๋ยมองไปทางชายหนุ่ม “ได้ ฉันให้เวลานายครึ่งเดือน”

“น้อยไปไหม ที่นั่นเข้าไปก็ยาก ไม่ใช่แค่อาศัยการปลอมตัวแล้วจะเข้าไปได้ ฉันยังต้องหาลู่ทางอีก อย่างน้อยต้องใช้เวลาสักเดือนหนึ่ง”

“ได้ เดือนหนึ่ง ฉันจะต้องได้รู้ข้อมูลทั้งหมดของประเทศไทยเทอรีเวีย

“ตกลง”

ชายหนุ่มตีขาที่ผ่านการโกนขนของตัวเองไปมาราวกับเด็กน้อย ก่อนจะเริ่มชนแก้วกับเยี่ยซือเจวี๋ย

“ชูการ์แด๊ดดี้~ มาดื่มกับฉันสักแก้วสองแก้วสิ นั่งเครื่องบินมาตั้งสิบชั่วโมงได้ดื่มแค่ไวน์ราคาถูก อัดอั้นจะตายแล้ว!”

เยี่ยซือเจวี๋ยยกแก้วขึ้น

ผู้ชายคนนี้เป็นนักสืบสากลอันดับหนึ่ง มีชื่อในวงการว่า 'ฮอว์กอาย' ไม่มีอะไรที่เขาทำไม่สำเร็จ

จะเรียกเขาให้ออกมานั้นเป็นเรื่องที่ยากมาก แต่บังเอิญว่าก่อนหน้านี้เยี่ยซือเจวี๋ยได้ช่วยเขาเอาไว้ พวกเขาจึงมีมิตรภาพที่ดีต่อกันแบบนี้

“อย่ามัวแต่เสียเวลาเลย ดื่ม!” ฮอว์กอายยกแก้วขึ้นมาแทนเยี่ยซือเจวี๋ย

เยี่ยซือเจวี๋ยขมวดคิ้ว “ฉันไม่ดื่มแล้ว ถ้าภรรยาที่บ้านได้กลิ่นเหล้าเธอจะไม่ชอบใจ”

“ภรรยา?” ฮอว์กอายมีสีหน้าตกใจราวกับเจอผี “ผู้หญิงตาบอดที่ไหนจะมาตกหลุมรักผู้ชายที่มีใบหน้าเย็นชาไร้ความรู้สึกได้เนี่ย?”

เยี่ยซือเจวี๋ยไม่พอใจ “นายหมายความว่าไง?”

ฮอว์กอายเมื่อเห็นท่าทางของเยี่ยซือเจวี๋ยก็ยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่ เขาสบถคำว่า “เชี่*” ก่อนจะถามขึ้น “นี่นายมีภรรยาจริงๆ เหรอ?”

ฮอว์กอายพูดยังไม่ทันจบ บอดี้การ์ดของบาร์ก็วิ่งเข้ามาในร้านด้วยท่าทีที่ตื่นตระหนก

“คุณเยี่ย แย่แล้วครับ ข้างนอกมีผู้หญิงคนหนึ่งต้องการพบคุณ เธอบอกว่าให้คุณรีบออกไปหา ไม่อย่างนั้น...ไม่อย่างนั้น...”

ฮอว์กอายถามด้วยความติดตลก “ไม่อย่างนั้นอะไร?”

บอดี้การ์ดมองหน้าเยี่ยซือเจวี๋ย ก่อนจะพูดขึ้นด้วยความเกรงใจ “ไม่อย่างนั้นคนของคุณได้ตายหมดแน่”

“ฮ่าฮ่าฮ่า!” ฮอว์กอายตบหน้าขาตัวเองอย่างชอบใจ “น่าสนใจจริงๆ ! เธอเป็นใครกันฉันขอออกไปดูหน่อย”