ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 886

เดิมทีกู้หว่านหว่านพักอยู่ที่มหาวิทยาลัย แต่พ่อแม่ของเธอกำลังจะมาที่จิงตู ดังนั้นเธอจึงออกไปจัดเตรียมของใช้ต่างๆ ในคอนโดที่เธอเช่าเอาไว้ล่วงหน้า ดังนั้นไม่กี่วันที่ผ่านมาเธอจึงออกไปอยู่ที่คอนโดแทน

เมื่อเธอลงจากรถและเห็นฉากรักนั้นเข้า เธอก็รู้สึกริษยามู่ซย่าเข้าไส้

มารับมาส่งทุกวันแบบนี้ เยี่ยซือเจวี๋ยไม่มีการมีงานทำหรือไง?

ถ้าเป็นเธอ เธอคงจะไม่ยอมให้เยี่ยซือเจวี๋ยเสียสละเวลาทำงานเพื่อเธอหรอก มู่ซย่าเป็นคนเห็นแก่ตัวขนาดนี้ ไม่เหมาะกับตำแหน่งสะใภ้ของเยี่ยซื่อกรุ๊ปแม้แต่น้อย!

กู้หว่านหว่านยืนอยู่ที่เดิมเพื่อมองรถของเยี่ยซือเจวี๋ยขับออกไป เธอจึงจะเก็บสายตาที่เคียดแค้นของตัวเองกลับมา ก่อนจะเดินเข้าไปในประตูมหาวิทยาลัย แต่ทว่าเธอเดินไปได้ไม่กี่ก้าว เสียงแสบแก้วหูของรถสปอร์ตก็ดังขึ้น

เมื่อเธอหันกลับไปมองก็พบกับชายหนุ่มคนหนึ่งที่แต่งตัวเต็มยศ เขาใส่แว่นตาและผ้าปิดปากเดินลงมาจากรถสปอร์ต

เมื่อชายคนนั้นสังเกตเห็นกู้หว่านหว่าน เขาก็เดินตรงมาหาเธอ

กู้หว่านหว่านจำได้ทันทีว่าเขาคือซ่งช่าน

ซ่งช่านเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ ก่อนจะพูดขึ้น “นี่นักเรียน คุณจำผมได้ไหม? ผมคือซ่งช่าน”

กู้หว่านหว่านยังไม่ทันได้พูดอะไร ซ่งช่านก็ถามอีกว่า “วันนี้มู่ซย่ามาเรียนไหม?”

มาตามหามู่ซย่าอีกคนแล้ว ไม่จบไม่สิ้นจริงๆ!

กู้หว่านหว่านรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่ใบหน้าของเธอกลับปรากฏรอยยิ้มที่อ่อนโยนออกมา

“มู่ซย่าเหรอ...ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เธอขาดเรียนไปนานมากแล้ว”

หลังจากที่กู้หว่านหว่านพูดจบ เธอก็หันไปเห็นมู่ซย่าที่เดินกลับมายืนอยู่ที่หน้าประตูมหาวิทยาลัยอีกครั้ง

ซ่งช่านเองก็เห็นมู่ซย่าเช่นกัน เขารีบทิ้งกู้หว่านหว่านและวิ่งไปทางมู่ซย่าทันที

“มู่ซย่า!”

วันนี่ซ่งช่านแต่งตัวได้โดดเด่นจริงๆ เขาไม่ต้องถอดแว่นออก มู่ซย่าก็จำเขาได้

ความจริงมู่ซย่าเดินออกมารับจวินหรงเซวียน เมื่อครู่เธอเพิ่งจะได้รับโทรศัพท์จากจวินหรงเซวียน แต่เขาพูดไปได้แค่ครึ่งเดี๋ยวสายก็ถูกตัดไป ดังนั้นเธอจึงออกมารอเขาที่หน้ามหาวิทยาลัย แต่สุดท้ายกลับเจอตัวปัญหาอย่างซ่งช่าน