ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 901

มู่ซย่ายกกรามขึ้นและมองไปรอบ ๆ ห้องประชุม พอใจกับปฏิกิริยาของทุกคน

แน่นอนว่าผู้คนต้องพึ่งพาเสื้อผ้า

ก่อนที่เธอจะมาที่นี่ เธอตั้งใจไปที่ห้างสรรพสินค้าเพื่อเลือกแบบเสื้อผ้า และมันก็ไม่เสียเงินเปล่าจริงๆ

มู่ซย่าเม้มริมฝีปากและยิ้มจางๆ แต่รอยยิ้มนั้นไปไม่ถึงดวงตาของเธอ

เมื่อเห็นว่ามีคนจำนวนมากในห้องประชุมยืนอยู่ เธอก้าวเท้าไปถึงอย่างแรก ดึงเก้าอี้ออกแล้วนั่งลง จากนั้นพูดเบาๆว่า "ทุกคนนั่งลงเถอะ ไม่ต้องทางการมากนัก"

“???” มู่ซานไห่ใบหน้าเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม

ประโยคนี้เขาควรจะเป็นคนที่พูดไม่ใช่เหรอ?

ทำไมมาครั้งแรกถึงทำท่าทางเหมือนเป็นคุณผู้หญิงเช่นนี้?

มู่ซานไห่เคาะโต๊ะด้วยความไม่พอใจและเตือนมู่ซย่าว่า "มู่ซย่า คุณนั่งลงตรงนั้น นั่นคือที่ที่ประธานในอนาคตนั่ง คุณไม่เข้าใจกฎของที่ทำงานเหรอ?"

ตำแหน่งนั้น ทั้งเขาและหูเหยาไม่กล้านั่งเพื่อไม่ให้ความเจตนาของตัวเองนั้นชัดเจนเกินไป

มู่ซย่ายิ้มเบาๆ "ฉันก็เข้าใจกฎนี้ ถึงนั่งลงตรงนี้ไงคะ"

ความหมายคือเธอจะเป็นประธานคนต่อไป

ครู่หนึ่ง สีหน้าของมู่ซานไห่และหูเหยานั้นดูแย่ลงมาก

หูเหยายิ้มและพูดว่า "มู่ซย่า พวกเราทุกคนรู้ว่าคุณถือหุ้นสามสิบเปอร์เซ็นต์ พูดตามเหตุผลแล้ว คุณมีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะดำรงตำแหน่งประธานจริงๆ แต่คุณยังเด็กเกินไป อีกทั้งคุณยังเรียนไม่จบด้วยซ้ำ วุฒิการศึกษาของคุณไม่เพียงพอที่จะโน้มน้าวใจคนในบริษัทได้ ดังนั้น ขอวานให้ฉันเป็นประธานไปก่อนชั่วคราวแล้วกัน ว่าอย่างไรล่ะ?"

รอยยิ้มบนใบหน้าของมู่ซย่าเปลี่ยนเป็นเย็นชาในทันที และดวงตาทั้งคู่ก็สาดส่องไปทางหูเหยาอย่างเย็นชา