ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 952

น้ำเสียงนั้นทั้งหนาวเหน็บทั้งเยือกเย็น สายตาของเธอดูเย็นชาแต่ก็รู้สึกถึงความคุ้นเคย สายตาของเธอนั้นเหมือนสายตาของเยี่ยซือเจวี๋ยเวลาที่มองเธอนั่นเอง

ทั้งๆที่มองเธออยู่ แต่ภายในตากลับไม่มีเธออยู่ในนั้น

เวลานั้น หน้าของกู้หว่านหว่านแดงจนถึงต้นคอ ตะโกนด้วยความหวาดกลัวว่า “คุณป้า?”

สือซูเจินไม่สนใจกู้หว่านหว่าน แต่ถามมู่ซย่าอีกครั้งหนึ่ง “เธอได้ทุจริตการสอบจริงไหม?”

มู่ซย่ารู้สึกเหนือความคาดหมายมากกับการแสดงออกของสือซูเจิน แต่เธอก็ตอบโดยไม่ลังเลสักนิด ส่ายหัวทันทีไม่ยอมรับแล้วพูดว่า “ฉันสาบานกับคุณได้เลยว่าฉันไม่ได้ทุจริตการสอบ”

“ดี” สือซูเจินพยักหน้า “งั้นฉันก็เชื่อเธอ งานการกุศลคืนนี้ เธออย่าทำให้ฉันผิดหวังละ”

มู่ซย่าพยักศีรษะอย่างแรงแล้วพูดว่า “คุณวางใจเถอะ ฉันจะไม่ทำให้คุณผิดหวังอย่างแน่นอนค่ะ”

“อื้ม” สือซูเจินพยักหน้า หันหน้าแล้วยิ้มไปทางคุณแม่กู้ที่สีหน้าดูไม่ดีเท่าไหร่แล้วพูดว่า “ไปกันเถอะ พวกเราก็ไปตลาดนัดกัน เพื่อการนี้เธอเตรียมตัวมาตั้งแต่เช้าเลยไม่ใช่เหรอ?”

คุณแม่กู้ฝืนยิ้มเล็กน้อย แล้วรีบเดินตามสือซูเจินไป

ตอนที่เดินผ่านแล้วกระทบไหล่มู่ซย่านั้น คุณแม่กู้ก็ทิ้งคำพูดที่ไม่ดีไว้ให้มู่ซย่า “เด็กตุ๊กตาน้อย อย่าได้ใจไป เธอเหิมเกริมได้ไม่นานนักหรอก”

มุมปากของมู่ซย่ากระดกขึ้นแล้วพูดว่า “ทำไมถึงจะเหิมเกริมได้ไม่นานนักละ?จะจัดคนมาฆ่าฉันเหรอ?”

พอพูดคำนี้ออกไป สีหน้าของคุณแม่กู้ก็ชะงักไปทันที นัยน์ตาปรากฎความหวาดกลัวขึ้นมา

หรือว่า...เรื่องเมื่อวานมู่ซย่าจะรู้แล้วว่าคนตระกูลมู่เป็นคนทำ?

สือซูเจินเดินอยู่ข้างหน้า ไม่ได้ยินสิ่งที่คุณแม่กู้พูด แต่กู้หว่านหว่านได้ยินอย่างชัดถ้อยชัดคำ

ในใจเธอก็รู้สึกตื่นตกใจ แต่ก็คิดขึ้นต่อว่า ถึงมู่ซย่าจะรู้ว่าพวกเขาเป็นคนทำแล้วยังไง?เธอไม่มีหลักฐานอะไรสักหน่อย?

กู้หว่านหว่านมองมู่ซย่าอย่างลึกซึ้ง ทำทีเป็นคนมีจิตใจดีตักเตือนว่า “ฉันว่าเธออย่าไปเข้าร่วมงานตลาดนัดเลย ไปเตรียมตัวดีๆสำหรับการแก้โจทย์คืนนี้จะดีกว่า”