ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 957

มู่ซย่าหลุบตาลงยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า “ห้าสิบหยวน สูงกว่านี้ไม่ได้แล้ว”

เธอไม่ได้ตั้งราคาห้าสิบหยวนมาแบบฉับพลัน แต่ราคาที่ตั้งมานั้นเธอพิจารณาจากสถิติจำนวนมากมาแล้ว

ต่อจากนี้ไปเกี๊ยวนี้จะขายที่ร้านอาหารหว่านเย่ว์ และราคาก็จะอยู่ที่ห้าสิบ

อาหารที่ร้านอาหารหว่านเย่ว์นั้นอร่อยจริงๆ แต่ไม่รู้จะทำการโปรโมตอาหารจานหลักทีละจานอย่างไรที่จะทำให้ผู้คนจำนวนมากขึ้นได้ชิม ดังนั้นเธอจึงคิดวิธีนี้ขึ้นมา

ใช้เกี๊ยวมาดึงดูดลูกค้า และค่อยให้พวกเขาได้ชิมอาหารของร้านอาหารหว่านเย่ว์

คนอื่นอาจจะใช้การตลาดเพื่อโปรโมต แต่เธอนั้นใช้เกี๊ยวเพื่อโปรโมต ประหยัดเงินและตัดความยุ่งยากออกไป

มู่ซย่าเงยหน้าขึ้นและกำลังจะถามความรู้สึกหลังกินเสร็จกับฟางเย่ว์ กลับเห็นว่าฟางเย่ว์นั้นกินเกี๊ยวหมดชามแล้ว จึงส่งเกี๊ยวราคาห้าสิบที่เธอเพิ่งจะพบและพูดว่า "เอาไปอีกชาม!"

คงไม่จำเป็นต้องถามแล้ว

เกี๊ยวอีกหนึ่งชามนั้นลงท้องฟางเย่ว์ไปอย่างรวดเร็ว เขาอยากกินอีก แต่กระเพาะของเขาไม่สามารถรองรับอาหารได้เยอะมากขนาดนั้น

เขาจึงถือโอกาสโปรโมตอย่างสมัครใจและช่วยมู่ซย่าตะโกนเสียงดัง "ทุกคนรีบมาเร็วๆ ! เกี๊ยวร้านนี้อร่อยสุดๆ อร่อยสุดยอดเลย!"

หลังจากที่ตะโกนติดต่อกันเรื่อยๆ ก็มีมาสองสามคน

หลังจากได้ยินว่าราคาห้าสิบ ทุกคนก็รู้สึกว่าแพงไปหน่อย

ขนมจีบในตลาดนั้นแพงสุดคือยี่สิบสามสิบ เว้นแต่ว่าจะใส่วัตถุดิบที่หายากลงไป เกี๊ยวสามเซียนทั่วไปขายในราคาห้าสิบถือว่าแพงมาก

แต่ว่าสองสามคนที่เดินมานั้นล้วนแต่จำมู่ซย่าได้ และมอบห้าสิบหยวนให้ทันทีโดยไม่พูดอะไรสักคำ

"ถือว่าเป็นคำชมหน้าโรงเรียนของพวกเราแล้วกัน!"

ทุกคนไม่ได้คาดหวังอะไรกับเกี๊ยวเท่าไหร่

อย่างไรก็ตาม หลังจากกินเกี๊ยวแล้ว คนเหล่านี้ก็ล้วนแต่เสียสติไปแล้ว

“ขออีกชาม!”

“ฉันเอาด้วย!”

"ฉันเอาสี่ชาม จะเอาไปให้รูมเมทของฉันที่กินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปตลอดทั้งปีลองชิมดูว่าอาหารจีนเลิศรสมันเป็นยังไง!"