ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 966

ห้าพันหกร้อยหยวน เป็นรายได้ที่มากกว่าอันดับสองถึงสามพันกว่าหยวน

รางวัลตลาดนัดเพื่อการกุศลครั้งนี้ก็เป็นของใครไปไม่ได้นอกจากมู่ซย่า

แน่นอนว่ามู่ซย่าเองก็ไม่สนใจรางวัลนี้เลย แม้แต่การมีอยู่ของรางวัลนี้ก็เป็นเหอเถียนที่บอกเธอภายหลังว่าเป็นการมอบเงินการกุศล

แต่พวกโต้วจื่อจะไม่ยอมรับความช่วยเหลือทางการเงินของเธออีกต่อไป ดังนั้นนี่จึงเป็นทางเดียวที่เธอสามารถใช้โอกาสนี้ช่วยเหลือพวกเขาได้

มู่ซย่าคิดอยู่ครู่หนึ่งและถามประธานสภานักเรียนว่า "ขอถามหน่อยสิ ฉันสามารถบริจาคเงินโดยตรงที่นี่ได้เลยใช่ไหม?"

"ไม่ได้" ประธานสภานักเรียนตอบมู่ซย่าอย่างกระตือรือร้น "ที่นี่รับแค่เงินการกุศลจากตลาดนัดวันนี้เท่านั้น อย่างไรก็ตาม ถ้าเธอต้องการช่วยเหลือคนในพื้นที่ห่างไกลและยากไร้ล่ะก็ เธอสามารถเข้าร่วมการประมูลเพื่อการกุศลในตอนเย็นได้ ศิษย์เก่าที่มีชื่อเสียงของโรงเรียนจะกลับมาบริจาค และเธอสามารถประมูลสิ่งของของพวกเขาได้และรายได้จากการประมูลทั้งหมดจะถูกนำไปใช้ช่วยเหลือ”

เมื่อประธานสภานักเรียนพูดเช่นนี้ เขาก็ลดเสียงพูดว่า "นอกจากนี้ ฉันได้ยินมาว่า นายน้อยเยี่ยก็จะมาด้วย"

มู่ซย่าผงะและถามว่า "เยี่ยซือเจวี๋ย? เขาเป็นเด็กของมหาวิทยาลัยจิงตูเหรอ? ฉันจำได้ว่าเขาจบที่มหาวิทยาลัยอังกฤษ..."

"เขาเรียนที่นี่ในปีแรก และจากนั้นเขาก็ได้รับคัดเลือกจากมหาวิทยาลัยอังกฤษ"

มู่ซย่าพยักหน้า จากนั้นยิ้มและพูดว่า "เขาคงจะไม่มาหรอก"

“ทำไมล่ะ?”

เพราะตอนนี้เขาทำงานอยู่ที่เซี่ยงไฮ้

แน่นอนว่ามู่ซย่าไม่ได้พูดออกไป เพียงแต่พูดว่า "ขอบคุณ ฉันรู้แล้ว"

เธอพยักหน้าและดึงเหอเถียนออกไปจากห้องของสภานักเรียน

เมื่อมองไปที่ท้องฟ้าสีครามและเมฆสีขาวข้างนอก มู่ซย่าก็ถอนหายใจออกมาอย่างไม่รู้ตัว

เธอไม่ได้เห็นหน้าเยี่ยซือเจวี๋ยมาสองวันแล้ว พูดตามตรงว่า เธอคิดถึงเขานิดหน่อย ไม่รู้ว่าเขาจะเสร็จงานเมื่อไหร่

เหอเทียนที่อยู่ข้างๆมองไปที่มู่ซย่าและถอนหายใจ และถามด้วยสีหน้างงงวยว่า "เป็นอะไรไป ซานซาน ได้รับรางวัลไม่ดีใจเหรอ? พวกเขาบอกว่าเธอเป็นผู้ที่มียอดขายสูงสุดนี่"