ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 150

สีหน้าของแมนดี้บ่งบอกถึงความเบื่อหน่าย ในตอนแรกเธอรู้สึประทับใจที่เจคมีเงินมากมายและสามารถทำเพื่อเธอได้ แต่ตอนนี้เธอรู้สึกไม่พอใจและรู้สึกรำคาญใจอย่างมากเพราะ เจคล้อเลียนฮาร์วีย์ตลอดเวลา

แม้ว่าฮาร์วีย์จะยากจนและเขาก็เป็นลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ แต่เขาก็ทำงานบ้านทุกอย่างในช่วงสามปีที่ผ่าน เขาสละตัวเองให้กับความยากลำบากนั้นมาตลอด แม้ว่าแมนดี้จะไม่สามารถยอมรับเขาได้ในตอนแรก แต่ตอนนี้เธอก็เริ่มรับรู้ถึงสิ่งที่ดีในตัวเขา

นอกจากนี้เธอจะรู้สึกอับอายมากถ้าสามีของเธอถูกประณามในที่สาธารณะไม่ว่าสามีของเธอจะเป็นคนที่แย่แค่ไหนก็ตาม

ในขณะนั้นแมนดี้ขมวดคิ้วมุ่นและพูดว่า “มิสเตอร์เซอร์เรย์ ฉันหวังว่าคุณไม่ตั้งใจที่จะพูดแบบนั้น ขอโทษฮาร์วีย์ด้วยนะคะ”

“คุณต้องการให้ผมขอโทษเขางั้นหรือ?” เจคระเบิดเสียงหัวเราะ “ที่จริงผมทำเพื่อประโยชน์ของคุณเอง แมนดี้ ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนมุมานะ เขาอาจจะนำพาปัญหามาให้คุณไม่ช้าก็เร็ว ผมเป็นคนใจกว้างพอดังนั้นผมจะไม่คิดโกรธแค้นเขาเพราะเรื่องนี้ ผมเพียงแค่จะให้คำแนะนำแก่เขาเท่านั้น ถ้าเป็นคนอื่นพวกเขาอาจจะจัดการเขาไปแล้วก็ได้!”

ไวแอตต์สนับสนุนในสิ่งที่เจคพูด “ใช่ แมนดี้ คุณไร้เดียงสาเกินไปและคุณไม่มีทางรู้คนพวกนี้นั้นเจ้าเล่ห์และเลวทรามได้ขนาดไหน ไม่เป็นไรถ้าพวกเขาจะพูดตรง ๆ กับคุณ เราแค่กลัวว่าเขาจะมีปัญหาและคนอื่น ๆ ก็ไม่พอใจ คนที่เดือดร้อนอาจไม่ใช่แค่เขา มันอาจรวมถึงทุกคนในครอบครัว แมนดี้ อย่าไปทนทุกข์กับคนอย่างเขาเลย ถ้าผมไม่ใช่เพื่อนร่วมชั้นของคุณ ผมจะไม่พูดเตือนคุณหรอก”

ไวแอตต์พูดอย่างจริงจัง

โรซาลีที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เหลือบมองเขา ตอนนี้เธอรู้สึกดีกับเขามากขึ้น ‘ผู้ชายคนนี้ไม่เลวเลย ไม่เพียงแต่เขาเป็นสุภาพบุรุษที่สุภาพเท่านั้น สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขาค่อนข้างใส่ใจเพื่อนร่วมชั้นของเขาด้วย '

‘เมื่อเทียบกันแล้วฮาร์วีย์ค่อนข้างน่าขยะแขยง ไม่เป็นไรถ้าเขาจะเป็นลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ แต่เขาจะไม่มีความตระหนักรู้ในตนเองเลยได้อย่างไร? เขาไปรุกรานวุ่นวายกับเจคได้อย่างไร? เขาไม่รู้เลยหรือไงว่าลูกเขยอย่างเขาไม่มีสิทธิ์ที่จะทำให้เขาขุ่นเคืองได้?’

ฮาร์วีย์มองไปที่แมนดี้ในขณะที่เธอดูเหมือนจะตกที่นั่งลำบาก เขาทำได้เพียงยิ้มอย่างเย็นชาแล้วหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาส่งข้อความถึงอีวอนน์

เมื่อมองไปที่โทรศัพท์ของฮาร์วีย์ โรซาลีก็ยิ่งพูดไม่ออก ‘เดี๋ยวนี้จะมีใครใช้โทรศัพท์โบราณรุ่นเมื่อสามปีก่อนไอีกบ้าง? เขาช่างเป็นขยะไร้ค่าจริง ๆ ! ’

เมื่อไวแอตต์และเจคเห็นแบบนั้นพวกเขาก็หัวเราะเบา ๆ ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้พวกเขาไม่คิดจะสนใจฮาร์วีย์ หากพวกเขาไปวุ่นวายกับขยะไร้ค่านี้ พวกเขาอาจจะกลายเป็นคนต่ำ ๆ เหมือนฮาร์วีย์

ในขณะนั้นผู้ประมูลบนเวทีกำลังจะทุบค้อน เธอพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีที่นี้มีใครต้องการประมูลสินค้ารอบนี้อีกหรือไม่? หากไม่มี มิสไนส์เวลล์ จะเป็นผู้เสนอราคาสูงสุดในรอบนี้ 13.6 ล้านดอลลาร์ครั้งที่หนึ่ง ... ครั้งที่สอง ... ”

“ครั้งที่สาม…”

“15 ล้านดอลลาร์!”

เมื่อผู้ประมูลหญิงกำลังจะเคาะค้อนเพื่อยุติเสนอราคา พวกเขาก็ได้ยินเสียงผู้หญิงที่ไพเราะและแผ่วเบาจากห้องวีไอพีห้องหนึ่ง