ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1502

ฝูงชนตกใจ สับสน และหวาดกลัว!

หัวหน้าสาขาของหลงเหมินคุกเข่าต่อหน้าคนที่อายุน้อยกว่าและถูกตบไปมาอยู่อย่างนี้ คงไม่มีใครเชื่อถ้าไม่ได้มาเห็นด้วยตาตัวเอง!

ไม่สำคัญว่าฮาร์วีย์ ยอร์กจะมีภูมิหลังอย่างไรหรือเขาโทรหาใคร

แต่ชัยชนะได้ถูกกำหนดไว้แล้ว!

เมื่อโอลิเวอร์ บาวเออร์คุกเข่า ความภาคภูมิใจและศักดิ์ศรีทั้งหมดของเขาหายไปแล้ว

และชายทั้งสามสิบหกคนนั้นก็คุกเข่าลงบนพื้นเช่นกัน โดยไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้น

พูดได้อย่างเต็มปากว่าเขาน่าสังเวชพอ ๆ กับคนที่เคยถูกเขาข่มขู่มาก่อน

ผู้คนที่ออกมายืนหยัดเพื่อฮิวจ์ เบเกอร์ต่างก็หวาดกลัวสุดขีดเมื่อเห็นภาพตรงหน้า และจากนั้นก็ถอยห่างไปอย่างเงียบ ๆ

แม้ว่าพวกเขาจะหนีไปไหนไม่ได้ แต่ทุกคนก็มีความคิดเดียวกัน นั่นคือการอยู่ให้ห่างจากฮิวจ์และแสร้งทำเป็นว่าไม่รู้จักฮิวจ์

ฮิวจ์ และทริสตัน ควินแลนเต็มไปด้วยความแค้น พวกเขาอยากจะบีบคอฮาร์วีย์ให้ตาย

ทำไมการบดขยี้ลูกเขยแต่งเข้าบ้านถึงยากขนาดนี้?

ความบ้าคลั่งปรากฏขึ้นในดวงตาของพวกเขาเป็นเวลาหนึ่งวินาที

ไม่สำคัญว่าฮาร์วีย์จะโทรหาใคร

แต่ฮิวจ์เชื่อว่าด้วยนิสัยของพ่อบุญธรรมแล้ว เขาจะต้องแก้แค้นให้กับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างแน่นอน!

ฮาร์วีย์นับรอวันตายเช่นเดียวกับคนอื่น ๆ ในตระกูล!

“คุณต้องรู้สึกไม่พอใจที่ผมใช้ชื่อของซามูเอล บาวเออร์มาข่มเหงคุณแน่ ใช่ไหม?”

ฮาร์วีย์เลิกเหวี่ยงฝ่ามือแล้ว เขากำลังเช็ดนิ้วขณะที่พูดอย่างใจเย็น

สายตาของโอลิเวอร์เต็มไปด้วยความรำคาญ เขาไม่พอใจอย่างมาก แต่ในขณะนี้ เขาทำได้เพียงก้มหน้าและตอบ “ไม่ใช่อย่างนั้นแน่นอน!”

ดังสุภาษิตที่ว่า “กงเกวียนกำเกวียน” เขาล้มเหลวในวันนั้น แต่ในไม่ช้าเขาจะมีวิธีเอาคืนนับพันวิธี

เขาควรจะยอมแพ้ในขณะนั้น เขาเสื่อมเสียชื่อเสียงไปแล้ว

ฮาร์วีย์ถามอย่างใจเย็นว่า “แต่ทำไมผมถึงรู้สึกว่าหัวหน้าบาวเออร์ที่รักของเรายังคงไม่พอใจอยู่? ถ้ามีโอกาส คุณคงจะจบชีวิตผมและตระกูลของผมอย่างไม่ลังเลเลยใช่ไหม?”

โอลิเวอร์ตะกุกตะกัก แล้วตอบอย่างแผ่วเบา ว่า “โอ้ ผมไม่กล้า! ผมไม่กล้า!"

ฮาร์วีย์ตอบด้วยน้ำเสียงที่สงบ

“ถ้าไม่ใช่เพราะซามูเอล คุณคงตายไปแล้ว!”

สำหรับฮาร์วีย์ เขาไม่สนใจคนที่กำลังจะตายแบบนี้

แต่เนื่องจากเขาโทรหาซามูเอล แน่นอนว่าเขาต้องแสดงความเคารพต่อผู้อาวุโสของกองทัพ

“ส*รเลว…”

โอลิเวอร์อุทานเสียงดัง เขาพยายามที่จะลุกขึ้น แต่เขารู้สึกเหมือนไม่มีแรงเหลืออยู่ในร่างกายของเขาเลย

“ไร้ยางอาย! คุณมันหน้าด้าน!”

“ไทสันหักขาพวกมันแล้วโยนออกจากบัควู้ด…”

“ถ้าพวกเขากลับมาอีก พวกเขาจะต้องตาย”

ฮาร์วีย์ไม่แม้แต่จะจ้องไปที่โอลิเวอร์ และส่งฮิวจ์ลอยออกไปด้วยการเตะเพียงครั้งเดียว