ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 158

เธอไม่เชื่อคำพูดของฮาร์วีย์ แต่เธอเชื่อมั่นในปู่ของเธอที่เป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านการประเมิน มีไม่กี่คนหรอกที่มีสถานะอันทรงเกียรติเช่นเดียวกับปู่ของเธอในประเทศ

“คุณผู้ชายครับ ถ้าคุณว่างตอนสาย ๆ เรียนเชิญมาที่ไนส์เวลล์ ผมยินดีต้อนรับคุณอย่างมาก” อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์เชนยิ้มจาง ๆ ก่อนจะวางสาย

หลังจากนั้นฮาร์วีย์ก็ส่งคืนโทรศัพท์คืนให้โรซาลี จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ และพูดว่า “มิสไนส์เวลล์คุณยังจำการเดิมพันของเราเมื่อกี้ได้ไหม?”

“ฉัน…” โรซาลีพูดไม่ออก ‘ฉันต้องเรียกเขาว่าพ่อจริง ๆ เหรอ?’

ไวแอตต์ยืนอยู่ข้าง ๆ พวกก็รู้สึกโกรธมาก จากนั้นเขาก็ดุด่าออกมา “ฮาร์วีย์คุณเป็นสุภาพบุรุษหรือเปล่า? มิสไนส์เวลล์แค่ล้อเล่นกับคุณ คุณจะจริงจังกับเรื่องนี้ทำไม? คุณจะพยายามทำให้ผู้หญิงรู้สึกลำบากใจ นั่นคือสิ่งที่คุณสมควรทำงั้นหรือ?”

"หุบปาก!" โรซาลีพูดขึ้นในทันที จากนั้นเธอก็จ้องมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย หลังจากนั้นไม่นานเธอก็พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า “ฮาร์วีย์ ฉันยอมรับว่าเมื่อกี้ฉันเองที่มองข้ามเรื่องนั้นไป เรามักจะเน้นย้ำถึงความสำคัญของชื่อเสียงและให้เกียรติในด้านการประเมิน ฉันเดิมพันกับคุณแล้ว เริ่มตั้งแต่วันนี้ฉัน…ฉันจะ…”

โรซาลีเขินลึก ๆ เธอพูดตะกุกตะกักเป็นเวลานาน แต่เธอไม่สามารถพูดคำว่า“ พ่อ” ได้

“คุณทำไม่ได้เหรอ?”

“มิสไนส์เวลล์ คุณทำอย่างนั้นไม่ได้ คุณจะพูดกับลูกเขยไร้ค่าคนนี้ได้อย่างไร?”

“วันนี้เขาก็แค่โชคดีเท่านั้น! เขาจะได้รับสิทธิพิเศษเช่นเดียวกับคุณได้อย่างไร?”

“ใช่! ผู้ประเมินภาพวาดนี้คืออาจารย์ไนส์เวลล์ ไม่ใช่เขา!”

ถ้าโรซาลีพูดจริง ๆ คนอื่น ๆ คงต้องเสียหน้าเป็นอย่างมาก ถ้าขนาดไนส์เวลล์ยังไม่สามารถทนต่อความอัปยศอดสูเช่นนี้ได้

ในขณะนั้นผู้คนจำนวนมากต้องการคุกเข่าลงต่อหน้าฮาร์วีย์เพื่อขอความเมตตาจากเขา ‘พี่ชาย ตอนนี้เราอยากขอร้องคุณ ได้โปรดอย่าให้มิสโรซาลีต้องทำอย่างนั้น'

ฮาร์วีย์ไม่ยุ่งวุ่นวายกับเรื่องนี้อีกต่อไปเช่นกัน เขาเพียงแค่เหลือบมองโรซาลีครั้งหนึ่ง

แม้ว่าโรซาลีจะดูไม่ค่อยฉลาดนัก แต่เธอก็เก่งกว่าผู้ชายคนอื่น ๆ มากในแง่ของการยึดมั่นคำพูดของเธอ

ในขณะนั้นฮาร์วีย์ชื่นชมเธอมากขึ้น