ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1651

“ช่างไร้ยางอาย! คุณมันรนหาที่ตาย! คิดว่าคนบ้านนอกอย่างแกมีสิทธิ์มาสัมผัสมือพี่สาวฉันได้หรือ?!”

ทิโมธีระเบิดความโกรธและตบเข้าที่มือของฮาร์วีย์ก่อนที่เขาจะตรวจสอบคุณนายลินช์อย่างละเอียด

เบนจามินขมวดคิ้ว เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะเงียบอยู่อย่างนั้น

ในทางกลับกัน ท่านอาจารย์กระแอมเบา ๆ และพูดว่า “สหาย คุณนายลินช์ถูกสาป ผมเพิ่งกำจัดพลังชั่วร้ายในร่างกายของเธอไป แต่คุณดันสัมผัสเธออย่างกะทันหันเสียอย่างนั้น ผมรู้ว่าคุณมีเจตนาดีและต้องการดูว่าเธอได้รับบาดเจ็บตรงไหนหรือไม่ แต่ผมก็จนปัญญา หากพลังงานชั่วร้ายจากโลกภายนอกเข้าสู่ร่างกายของเธออีกครั้ง”

ทุกคนชะงักกับคำพูดของท่านอาจารย์

ฮาร์วีย์หันกลับมาและจ้องมองนักบวชจากภูเขาหลงหูด้วยสายตาที่หรี่ลง เขาถามอย่างใจเย็น “คุณคือท่านอาจารย์ซิกเลอร์จากภูเขาหลงหูใช่ไหม?”

“คุณแน่ใจหรือว่าคุณนายลินช์ถูกสาปไม่ใช่ถูกวางยาพิษหรืออะไรทำนองนั้น?”

ท่านอาจารย์ซิกเลอร์กอดอก ใบหน้าของเขาดูสูงส่งและทรงพลัง ในคำพูดของเขามีน้ำเสียงที่สงบและสง่างาม “ผมไล่สิ่งชั่วร้ายพวกนี้เป็นอาชีพ ผมจะเข้าใจผิดได้อย่างไร?”

ฮาร์วีย์ไม่พูดอะไรและหัวเราะเบา ๆ

เมื่อเห็นฮาร์วีย์หน้าแตก ทิโมธีก็เดินไปข้างหน้าด้วยรอยยิ้ม “ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ ท่านอาจารย์ซิกเลอร์”

จากนั้นเขาก็หันไปหาเบนจามินและพูดว่า “พี่เขย ผมดั้นด้นจนถึงภูเขาหลงหูเพื่อขอความช่วยเหลือจากท่านอาจารย์ซิกเลอร์ เพื่อให้เขามาการล้างคำสาปออกจากพี่สาวของผม”

“ผมเชื่อว่าท่านอาจารย์ซิกเลอร์จะขจัดปัญหาได้อย่างแน่นอน!”

จากคำพูดของทิโมธี ผู้หญิงที่อยู่ใกล้เคียงซึ่งแต่งกายด้วยเสื้อผ้าแบบดั้งเดิมมองดูท่านอาจารย์ซิกเลอร์ด้วยสายตาที่สดใส

'ถ้านักบวชคนนี้เก่งขนาดนั้น บางทีเราควรขอให้เขาเปลี่ยนโชคชะตาและทำให้เราได้แต่งงานกับตระกูลที่ร่ำรวย!'

“ท่านอาจารย์ซิกเลอร์ ขอบคุณมาก”