ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1916

ฮาร์วีย์ ยอร์กยิ้มและพูดอย่างเฉยเมยหลังจากที่ดูสีหน้าที่บูดบึ้งของลูคัส ฌองว่า “ผมเชื่อแล้วว่าคุณไม่กลัวตายจริง ๆ ผมเองก็คิดว่าการทรมานคุณจะไม่มีผลอะไร

“แต่ผมรู้ด้วยว่าคุณไม่เต็มใจที่จะตายเลย”

หลังจากที่ได้ยินดังนั้นตาของลูคัสก็กระตุก สีหน้าของเขาหวาดกลัว

เหมือนดั่งที่ฮาร์วีย์พูด เขาไม่เต็มใจที่จะตายแต่อย่างใด

เขาเป็นหนึ่งในหกเจ้าชายแห่งมอร์ดู ยิ่งไปกว่านั้น เขายังมีเส้นสายมากมายและไพ่ที่ซ่อนอยู่อีกมากมายที่เขาสามารถใช้ได้

เขาเชื่ออย่างแท้จริงว่าเขาจะสามารถเอาชนะฮาร์วีย์ได้หากเขาได้มีโอกาสตั้งตัว ในตอนนี้ผู้ชนะยังไม่ถูกกำหนด

อย่างไรก็ตาม วันนี้เขามาตามไคท์ วอล์คเกอร์ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้พาคนมาด้วยมากนัก

นอกจากนี้ เขาได้จัดเตรียมคนส่วนใหญ่ไว้ที่สาขาหลงเหมิน ในตอนแรกเขาวางแผนที่จะทำทุกอย่างเพื่อช่วยให้จัสติน วอล์คเกอร์ได้รับตำแหน่งหัวหน้าสาขาในวันนี้

ทั้งหมดนี้ยังนำไปสู่การขาดการป้องกันในด้านของเขา ประกอบกับการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของฮาร์วีย์ และข้อเท็จจริงที่ว่าแองเจลีน่า จอห์นไม่สามารถจัดการกับเขาได้ทำให้ลูคัสรู้สึกสับสนอยู่พักหนึ่ง

เขาแพ้ฮาร์วีย์เพราะความบังเอิญทั้งหมดที่เกิดขึ้นพร้อมกัน ด้วยเหตุนี้ลูคัสจึงรู้สึกระคายเคืองกับสถานการณ์นี้มาก

“ผมรู้ว่าคุณไม่เต็มใจ ดังนั้นผมจะให้โอกาสคุณเปลี่ยนเรื่องต่าง ๆ”

ทันทีที่ฮาร์วีย์เอื้อมมือออกไปเขาก็คว้าปืนในมือลูคัส จากนั้นเขาก็หยิบกระสุนออกมา 5 นัดและเหลือไว้เพียงนัดเดียวก่อนที่จะปิดแกนโม่อีกครั้ง

ลูคัสมองเขาด้วยสีหน้าสีหน้าที่หวาดกลัว “ฮาร์วีย์ คุณกำลังจะทำอะไร?”

ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมยว่า “ผมเห็นคนแบบคุณมามากเกินไป

“คุณกำลังอารมณ์เสียมากเพราะคุณผ่ายแพ้

“คุณคงจะคิดว่าคุณแพ้ผมเพราะผมโชคดี

“ถ้าคุณได้เตรียมตัวมาก่อนหน้านี้คนที่ตายคงจะเป็นผม

“ดังนั้น เพื่อตอบสนองต่อความคิดของคุณ ผมจึงตัดสินใจที่จะให้โอกาสคุณ

“ผมตัดสินใจที่จะเล่นเกมง่าย ๆ กับคุณ ก็คือ รัสเซียน รูเล็ต

ฮาร์วีย์ไม่ได้เอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ของลูคัสแต่เขากลับหยิบปืนพกขึ้นมาและยิงปืนใส่ขมับของเขา

แกร๊ก!

เสียงคลิกเบา ๆ ดังออกมา ฮาร์วีย์ไม่ได้รับบาดเจ็บ

รอยยิ้มบนใบหน้าของลูคัสแข็งทื่อทันที สีหน้าของเขาหวาดกลัว

เขาไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะโหดเหี้ยมขนาดนี้ ในจังหวะที่ฮาร์วีย์กดยิง ลูคัสรู้สึกว่ามีบางอย่างในใจของเขาเย็นลง

ฮาร์วีย์โยนปืนให้ลูคัสและพูดอย่างเฉยเมยว่า “ถึงตาคุณแล้วเจ้าชายฌอง”

ลูคัสหยิบปืนพกขึ้น ตาของเขายังคงกระตุกอย่างรุนแรง หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็เล็งปืนพกไปที่ขมับของเขาแล้วเหนี่ยวไกด้วยใบหน้าที่บิดเบี้ยว

แกร๊ก!

เสียงที่คมชัดนั่นคือความว่างเปล่า อย่างไรก็ตาม ใบหน้าของลูคัสซีดลงทันที