ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 198

ในห้องพักวีไอพี ในขณะนั้นเชน ไนส์เวลล์ ตื่นขึ้นมาและตอนนี้เขาสามารถลุกนั่งบนเตียงได้แล้ว

โรซาลีเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์อย่างมากที่สามารถทำให้ใคร ๆ หลงเสน่ห์ได้ ตอนนี้เธอนั่งอยู่ข้าง ๆ เชนคุยกับเขาเหมือนเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ

“โรส เมื่อกี้ปู่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว แม้ว่าเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นเพราะฮาร์วีย์ แต่ก็ไม่ใช่ความผิดของเขาทั้งหมด ถ้าปู่ไม่เชื่อคนอื่นง่าย ๆ และไปถิ่นของเลียม ปู่คงจะไม่ถูกจับเป็นตัวประกันที่นั่น ปู่หาเรื่องให้ตัวเอง อย่าตำหนิเขา”

“ตรงกันข้าม ฮาร์วีย์เป็นคนที่ช่วยเราทั้งคู่ เขาพาฉันไปโรงพยาบาลเพื่อรับการรักษาได้ทันเวลาด้วยซ้ำ นอกจากนี้ฉันได้ยินมาว่าเขาทำให้คนจำนวนมากขุ่นเคืองเพราะฉัน คราวนี้ฉันเป็นหนี้บุญคุณเขา หลานต้องจำไว้” เชนบอกด้วยความตั้งใจ

ตอนแรกเขามีความตั้งใจที่จะทดสอบฮาร์วีย์ แต่ตอนนี้ไม่มีความจำเป็นแล้ว จากเหตุการณ์นั้นเขาเห็นได้ว่าฮาร์วีย์โดดเด่นมากในแง่ของความประพฤติ ความสามารถและทักษะศิลปะการต่อสู้ของเขา ถ้าคนแบบนั้นเป็นหลานเขยของเขาได้ก็คงจะโชคดีมากสำหรับพวกเขา

เมื่อคิดเช่นนั้นเชนก็ยิ้มอย่างมีความสุขในทันที จากนั้นเขาก็พูดว่า “โรส ปู่เห็นว่าหลานค่อนข้างกังวลเกี่ยวกับฮาร์วีย์ตอนที่เราอยู่ที่โรงยิมมวยใต้ดิน บอกปู่ตรง ๆ หลานกำลังแอบชอบเขาอยู่หรือเปล่า?”

โรซาลีเขินเล็กน้อย จากนั้นเธอก็พูดว่า “คุณปู่ ช่วยอย่าทำตัวบุ่มบ่ามได้ไหม? ตอนนี้คุณปู่ก็แก่แล้ว นอกจากนี้ฮาร์วีย์เป็นผู้ชายที่แต่งงาน มีครอบครัวแล้ว”

เชนหัวเราะเบา ๆ จากนั้นเขาก็ส่ายหัวและพูดว่า “คนหนุ่มสาวสมัยนี้ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะดูแลคนใกล้ตัวอย่างไร แล้วถ้าเขาแต่งงานมีครอบครัวล่ะ? ปู่แค่มีคำถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาเป็นลูกเขยของตระกูลซิมเมอร์ เขาไม่มีความสำคัญใด ๆ ที่นั่น นอกจากนี้เขายังไม่เคยสัมผัสแม้แต่จับมือภรรยาของตัวเองเลยตั้งแต่แต่งงานกับเธอมาสามปีแล้ว หลานคิดว่ามีอะไรระหว่างทั้งสองคนนั้นหรือเปล่า?”

“ปู่ได้ยินมาว่าชาวซิมเมอร์กำลังบังคับให้เขาหย่า นี่เป็นข่าวดีสำหรับเรา โรสนี่เป็นโอกาสของหลาน อย่าพลาดโอกาสดี ๆ แบบนี้ไป นอกจากนี้หลานต้องทำตัวให้ดีเพื่อที่จะได้หลานเขยให้ปู่ ตราบเท่าที่เขาเต็มใจที่จะเป็นหลานเขยของตระกูลไนส์เวลล์ ทั้งสองคนจะได้รับการสืบทอดสมบัติของเรา!”

โรสดูเหมือนทำอะไรไม่ถูก จากนั้นเธอก็พูดว่า “คุณปู่ นั่นยังเป็นไปไม่ได้เลย จะเป็นไปได้อย่างไรที่เขาจะได้เป็นลูกเขย?”

เชนยิ้มและพูดว่า “เขาจะเต็มใจเพราะนี่เป็นครั้งที่สองที่เขาทำแบบนี้ ถ้าหลานไม่มีคนดีอยู่เคียงข้างหลานจะแข่งกับพี่ชายทั้งสองของหลานได้อย่างไร?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นรอยยิ้มบนใบหน้าของโรซาลีก็หายไปอย่างรวดเร็ว เธอเป็นตัวของตัวเองอีกครั้งที่เย็นชาและห่างเหิน

เชนคุ้นเคยกับนิสัยใจคอของเธอมานานแล้ว ในขณะนั้นเขายิ้มเล็กน้อยและไม่พูดอะไรอีก

ในทันใดนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงเคาะเบา ๆ มันทำลายความเงียบในห้อง