ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 202

“ผมไม่สนใจตระกูลซิมเมอร์ แต่ภรรยาของผมเป็นคนของตระกูลซิมเมอร์” ฮาร์วีย์ยังคงเมินเฉยและดูสงบ “ผมต้องรักเธออย่างสุดหัวใจตั้งแต่เธอเป็นภรรยาของผม นี่เป็นเหตุผลที่ง่ายที่สุด”

“อาจารย์ไนส์เวลล์ ถ้าไม่มีอะไรผมคงต้ออขอตัวก่อนเพราะภรรยาของผมรออยู่ที่บ้าน”

หลังจากนั้นฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ ไปที่โรซาลีและหันหลังเดินจากไป

เชนไม่ได้รั้งเขา เขาเพียงแค่มองไปที่ฮาร์วีย์ทางด้านหลังพร้อมกับสีหน้าที่เปลี่ยนไป

‘เขาเป็นแค่เพียงผู้ชายคนหนึ่งและเขาก็ยังเด็ก แต่เขาสามารถสงบนิ่งและเมินเฉยเมื่อถูกล่อลวงด้วยเงิน อำนาจและความงาม ผู้ชายอย่างเขาจะมีความมั่นใจสูงขนาดนี้ได้ยังไง? เขาก็เป็นคนดื้อรั้นเหมือนกัน'

‘ดูเหมือนว่าเขาจะได้รับทั้งเงินและอำนาจอย่างง่ายดายถ้าเขาต้องการ’

‘ในขณะนั้นเขาไม่ต้องการสิ่งเหล่านั้นเพียงเพราะเขาไม่สนใจ’

‘เป็นเพราะความมั่นใจของเขาหรือเปล่า? หรือเขามีความคิดเป็นของตัวเองสูง? ’

ในขณะนั้นเชนพบว่าตัวเองมองฮาร์วีย์ไม่ออก แม้ว่าเชนจะเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างดุดันเมื่อเขายังหนุ่ม แต่เขาก็รู้ดีว่าตอนนี้เขาไม่ได้โดดเด่นและเก่งเหมือนฮาร์วีย์

‘เขาเป็นลูกเขยที่ไร้ประโยชน์และถูกคนอื่น ๆ ตราหน้าว่าเป็นขยะไร้ค่า เขามั่นใจและอวดดีอย่างนั้นได้อย่างไร?’

‘แม้ว่าเขาจะมีทักษะศิลปะการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมและมีความรู้เชิงลึกในการประเมินวัตถุโบราณ แต่สิ่งเหล่านั้นก็ไม่ได้มีความสำคัญสำหรับตระกูลใหญ่ ๆ เลย’

‘หมายความว่าผู้ชายคนนี้มีความลับมากกว่านี้หรือเปล่า?’

หลังจากนั้นไม่นานเชนก็ยิ้มจาง ๆ ดูเหมือนว่าสิ่งที่เขาพูดหลังจากนั้นมีความหมายสำหรับโรซาลีและตัวเขาเอง “เด็กน้อย ฉันไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงมั่นใจได้ขนาดนี้ แต่เนื่องจากคุณมั่นใจมาก ฉันจึงอยากเห็นว่าคุณจะไปได้ไกลแค่ไหน แต่ฉันเชื่อว่าคุณจะเข้าใจว่าตระกูลที่มีอายุ 100 ปีนั้นทรงพลังและมีอิทธิพลมากเพียงใด จากนั้นคุณคงจะมาขอร้องอ้อนวอนฉันแน่นอน”

เชนยิ้ม จากนั้นเขาก็มองไปที่โรซาลีอย่างมั่นใจ “หลานสาวคนดีของฉัน หลานต้องมีความมั่นใจ บางครั้งสิ่งต่าง ๆ ก็เหมือนกับการตกปลา ยิ่งหลานรอนานเท่าไหร่มันก็จะยิ่งน่าสนใจและดึงดูดมากขึ้นเท่านั้น ช่วงเวลาที่ปลากินเหยื่อหลานจะได้รับประโยชน์สูงสุด…”

“ฉันหวังว่าฮาร์วีย์จะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง ไม่อย่างนั้นฉันคงรั้งตัวเองไม่ได้และบีบคอเขาจนตายด้วยตัวเอง…”

“แมนดี้ หลานเป็นคนรับผิดชอบงานนี้ หลานรู้แล้วหรือยังว่าคนเหล่านั้นคือใคร? จุดประสงค์ของพวกเขาคืออะไร? พวกเขาต้องการเงินหรืออะไร?” ผู้อาวุโสซิมเมอร์ถามตรง ๆ ในเวลาเดียวกันสีหน้าของเขาแย่ลง เขาได้สั่งให้แมนดี้รับผิดชอบโครงการนี้อย่างเต็มที่ แต่ไม่เคยคาดคิดเลยว่าจะมีเรื่องวุ่นวายขนาดนี้ตั้งแต่วันแรกที่เริ่มโครงการ แน่นอนว่าแมนดี้ต้องรับผิดชอบต่อสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างเต็มที่

แมนดี้ขมวดคิ้วและพูดว่า “คุณปู่ หลานจะสั่งให้ใครคนตรวจสอบเรื่องนี้ แต่หลานก็ยังไม่ได้รับควมคืบหน้าใด ๆ ในตอนนี้”

“แมนดี้ เธอเป็นผู้รับผิดชอบโครงการศูนย์กลางการค้า มันช่างเป็นเรื่องวุ่นวายที่สุด เธอพาไปถึงจุดต่ำสุดได้อย่างไรในตอนนี้? เธอกำลังทำอะไรอยู่กันแน่? ถ้าเธอไม่มีความสามารถมากพอ เธอควรลงจากตำแหน่งจะดีกว่า อย่าเป็นภาระและเป็นภัยกับโครงการใหญ่เช่นนี้ของซิมเมอร์เลย” แซ็คพูดอย่างจริงใจและดูเหมือนว่าเขาใส่ใจในสถานการณ์ที่เกิดขึ้น

เมื่อได้ยินที่แซ็คพูด ผู้อาวุโสซิมเมอร์ก็ขมวดคิ้วและพูดว่า “แมนดี้ ถ้าหลานไม่สามารถแก้ไขปัญหานี้ได้ หลานควรจะต้องลงจากตำแหน่งจริง ๆ”

เมื่อได้ยินแบบนั้นสมาชิกในตระกูลซิมเมอร์ต่างเบิกตากว้างขึ้น แมนดี้มีส่วนร่วมที่ช่วยแก้ปัญหามากมายก่อนหน้านี้ดังนั้นพวกเขาจึงอดไม่ได้ที่จะเข้าข้างเธอและพูดแทนเธอ

แต่มันเกินความคาดหมายของพวกเขาที่แมนดี้ไม่ให้พวกเขาใช้กลอุบายและรับประโยชน์มากมายจากโครงการนั้น ดังนั้นพวกเขาจึงมีความคิดและอคติต่อเธอมากมาย

เมื่อได้ยินว่าในช่วงเวลานั้นผู้คนจำนวนมากต่างพากันลุกฮือ