ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2545

สำหรับคนอื่น ๆ ที่ชมอยู่ ในสนามรบนั้นเกิดสิ่งลี้ลับขึ้น

คล้ายว่าที่ข้างหลังมากิมีภาพลวงตาฉายขึ้นมือของเขาจับดาบยาวข้างตัวเขาในขณะที่ทั้งคู่เรียงดาบฟาดฟันไปด้านหน้าอย่างทรงพลัง แก่นแท้ของวิชาดาบภายในการฟันนั้นสามารถทำลายผู้คนที่อ่อนแอจากภายในสู่ภายนอกได้

แครอลซึ่งบังเอิญเห็นการฟันนั้นจากด้านนอกโถงไว้ทุกข์ ล้มพับลงไปกองกับพื้น เธอเกือบจะสลบไปเพราะความกลัว

เคร้ง!

ในขณะนั้นเอง ก็เกิดประกายไฟขึ้นในห้วงแห่งความมืดมิดดังกล่าว ประกายไฟนั้นเปลี่ยนเป็นแนวใบมีดเรืองแสงทันที มันสกัดกั้นท่าไม้ตายของมากิได้สำเร็จ

เคร้ง!

แต่การกระทำนั้นส่งผลให้ฮาร์วีย์ถูกส่งให้ลอยถอยหลังไป เมื่อเขาลงสู่พื้น เขาก็รีบถอยหลังไปสามก้าวเพื่อสลัดแรงกระทบที่หนักหนาเกินไปจากการฟาดฟันของมากิ

"น่าสนใจ นี่ไม่ใช่ขุมพลังของคนที่เพิ่งก้าวเข้ามาอยู่ในระดับเทพสงครามเลยนี่”

ฮาร์วีย์ดูอยากรู้อยากเห็นขึ้นอย่างมากแล้วในตอนนี้

“ด้วยวิชาหยินหยางสามารถทำให้คุณก้าวมาถึงจุดนี้ได้ เดาว่าเทพสงครามของกองทัพประเทศหมู่เกาะก็ยังเทียบกับคุณในตอนนี้ไม่ได้เลย ใช่ไหม? แต่ถึงอย่างนั้น พอมานึกดูว่าคุณซึ่งเป็นทหารชั้นสูงสามารถก้าวเข้ามาอยู่ในระดับของเทพสงครามได้ และยังไม่รวมกับความจริงที่ว่าคุณยังมีพลังอันเหลือเชื่อแบบนี้อีก… คุณคงอยากตายมากสินะ หลังจากการต่อสู้นี้ ร่างกายของคุณจะพังทลาย และคุณจะต้องพิการไปตลอดชีวิต ผมพูดถูกหรือเปล่า?"

ความอยากรู้อยากเห็นของฮาร์วีย์พุ่งทะยานทะลุปรอท เขาเคยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับศิลปะต้องห้ามมาบ้าง แต่ไม่มากนัก

ศิลปะเหล่านั้นคล้ายกับวิชาหยินหยาง พวกมันเป็นคาถาที่ช่วยให้ผู้ใช้สามารถบรรลุความก้าวหน้าชั่วคราวไปสู่ระดับพลังใหม่ได้ ในความเป็นจริง การใช้ศิลปะต้องห้ามนั้นเทียบเท่ากับการดึงศักยภาพของคน ๆ หนึ่งออกมาใช้ล่วงหน้า หากพวกมันถูกใช้เพื่อจุดประสงค์ในการทะลวงไปสู่ระดับพลังขั้นสูงมากเกินไป ผลกระทบที่ตามมาก็จะยิ่งแย่กันเข้าไปใหญ่

สำหรับมากิ ร่างกายของเขาจะพังทลายทันทีเมื่อการต่อสู้สิ้นสุดลง หากเขาไม่ตาย เขาจะถูกลดสถานะเหลือเพียงคนพิการไร้ประโยชน์

“ยอร์ก ถ้ามันทำให้ฉันสามารถฆ่านายได้ฉันก็ไม่สนใจหรอกว่าชีวิตของตัวเองจะเป็นยังไง!” มากิคำรามลั่น

การแสดงออกของเขาเย็นชาและไร้ความปราณี เขารู้ว่าเวลากำลังจะหมดลงแล้ว เขาจึงยกดาบยาวขึ้นและพุ่งไปหาฮาร์วีย์อีกครั้ง

ชิ้ง!

มากิปล่อยพลังฟาดฟันอีกครั้ง ในขณะนั้นเขาเสียสติไปแล้ว เขาปลดเปลื้องความคิดที่จะปกป้องตัวเองลงจนหมด ปล่อยให้ร่างกายของเขาไร้การป้องกันและเปราะบาง เขาเริ่มฟันใส่ฮาร์วีย์อย่างจริงจังด้วยการโจมตีเป็นระยะไกลและกว้าง

เคร้ง!

ฮาร์วีย์เหวี่ยงดาบยาวของเขาในช่วงเวลาที่ดูเหมือนจะบังเอิญ ซึ่งบังเอิญมันไปสัมผัสกับด้ามดาบของมากิได้พอดี

ชายสูงอายุตกตะลึง อดไม่ได้ที่จะถอยหลังไปสองสามก้าว เขาจ้องมองฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ แม้จะต้องจ่ายจ่ายคืนด้วยราคาสูงเสียดฟ้าในการเพิ่มกำลังของตัวเอง แต่มากิไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นฮาร์วีย์สามารถตอบโต้การเคลื่อนไหวทั้งหมดของเขาอย่างง่ายดาย

ซึ่งนั่นก็ตีความได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น

ฮาร์วีย์เองก็เป็นเทพสงครามเช่นกัน แล้วก็เป็นเทพสงครามตัวจริงเสียงจริงเสียด้วย

ความสิ้นหวังเอ่อขึ้นท่วมท้นหัวใจของมากิในขณะนั้น

การคิดว่าฮาร์วีย์สามารถก้าวขึ้นเป็นเทพสงครามได้ตั้งแต่อายุยังน้อย… หากชายแก่ชราอย่างเขาไม่หยิบไพ่ตายออกมาใช้ เขาคงไม่อาจเข้าใกล้ฮาร์วีย์ได้เลย

นอกจากนี้ เมื่อสถานะปัจจุบันของมากิหมดฤทธิ์ลง ก็ไม่ยากเลยที่ฮาร์วีย์จะฆ่าเขา บางทีการตบเพียงครั้งเดียวก็คงมากพอแล้ว

มากิกัดฟัน เขาไม่ยอมให้ตัวเองได้เสียเวลา เขายกดาบยาวขึ้นและพุ่งออกไปอีกครั้งด้วยความตั้งใจที่จะโจมตีฮาร์วีย์

“แกใช้กระบวนท่าเดิมซ้ำแล้วซ้ำอีก น่าเบื่อจริง ๆ”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าของฮาร์วีย์ก็ฉายแววหมดความอดทนขึ้นมาแวบหนึ่ง ในช่วงเวลาต่อมา เขาก้าวไปข้างหน้าโดยสมัครใจและพลิกดาบยาวกลับด้านเพื่อชี้ด้านทู่ขึ้น จากนั้นเขาก็โจมตีไป

เคร้ง!

การฟันของฮาร์วีย์นั้นคล้ายกับการตบอย่างรุนแรงซึ่งกำลังสัมผัสกับแก้มของมากิ

"ไม่นะ!"

มากิตัวสั่นด้วยความตกใจ เบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อ วินาทีต่อมาที่เขารู้สึกตัว เขาก็พบว่าตัวเองลอยถลาถอยหลังไปอย่างควบคุมไม่ได้