ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2837

“อีกอย่าง ต่อให้เธอจะไม่พอใจ เธอก็ไม่ควรทำตัวกระด้างกระเดื่องใส่พวกเขาและไม่ควรตบหน้าเลขาอากินะด้วย!

“ฉันได้ยินมาว่าเธอเป็นผู้หญิงของนายน้อยอิชิกาวะ !

“ถ้าคิดว่าเราจะได้อะไรจากการตบตีผู้หญิงของนายน้อยอิชิกาวะ?

“การทำข้อตกลงกับตระกูลอิชิกาว่าถือเป็นเรื่องสำคัญที่สุดของบริษัทเราในปีนี้

“หากเราสามารถทำข้อตกลงกับพวกเขาได้ หุ้นของเราจะมีมูลค่าเพิ่มขึ้นอย่างน้อยสองเท่า!

“แต่เพราะเธอ ข้อตกลงสำคัญนี้ถึงได้พังไม่เป็นท่า!

คอรี่มีสีหน้าผิดหวัง

“ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นตั้งแต่วันแรกที่เธอเข้ารับตำแหน่ง! ฉันผิดหวังจริง ๆ!

“ฉันจะขอคำชี้แจงจากน้องสี่ในเรื่องนี้!

“แม้ว่าเขาจะเป็นพวกเลือกที่รักมักที่ชัง แต่นั่นไม่ใช่วิธีที่ถูกต้องในการเลือกคนมาทำงานบริษัท!

“เอาแบบนี้ดีไหม? ไปเขียนจดหมายลาออกด้วยตัวเองซะ แล้วฉันจะปล่อยเธอไป

“ฉันจะไปบอกให้น้องสี่เลิกโยนคนไร้ประโยชน์มาให้ฉันสักที”

“ล็อกซัส หุ้นส่วนจำกัดเป็นแหล่งทำงานของตระกูลเรา!

“นี่ไม่ใช่ที่ที่จะโยนลูกรักของใครเข้ามาได้!”

ควินนี่ขมวดคิ้ว หากคอรี่เพียงคิดจะต่อต้านเธอเพียงคนเดียว เธอจะไม่รู้สึกขุ่นเคืองมากนัก

แต่เธอค่อนข้างไม่พอใจเมื่อได้ยินว่าคอรี่คิดจะไปเล่นงานมาร์เซลด้วยเช่นกัน

ก่อนที่ควินนี่จะทำได้เอ่ยปาก ฮาร์วีย์ก็ก้าวไปข้างหน้าและขัดจังหวะด้วยคำพูดเรียกเฉย “ประธานยอร์กถูกไหม?

“มันก็เป็นแค่สัญญาจากบริษัทธรรมดาธรรมดาจากประเทศหมู่เกาะ

“เราตบหน้าแค่ชาวประเทศหมู่เกาะก็เท่านั้นเอง

“สถานการณ์จะเลวร้ายขนาดไหนกัน?”

ฮาร์วีย์มองไปรอบ ๆ ห้องอย่างสงบ

“ผมรู้ว่าคุณสนใจแต่ผลประโยชน์ของบริษัทเท่านั้น

“แต่การจะถอดควินนี่ออกจากตำแหน่งเพราะเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นนี้ มันสมเหตุสมผลแล้วหรือ?

“เรื่องเล็กเหรอ?!

“เห็นแก่ภาพที่ใหญ่ขึ้น การถูกตบหน้าสักหน่อยจะเป็นอะไรไป

“ตั้งแต่สมัยโบราณ คนคิดการใหญ่เขาไม่สนใจเรื่องหยุมหยิมกันหรอก!

“ในสมัยก่อน จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่พร้อมที่จะรับความอัปยศ!

“นายพลที่รู้จักถ่อมตัวจะยอมกลืนความภาคภูมิใจของตัวเองลงคอ!

“กับอีแค่ทนทุกข์ทรมานอีกสักหน่อยเพื่อผลลัพธ์ที่ดีกว่าจะเป็นอะไรไป?

“ถ้านายทำเรื่องพวกนี้ไม่ได้ ก็แสดงว่านายกับเธอไม่เหมาะสมกับตำแหน่งนี้”

ฮาร์วีย์ยักไหล่

“ผมไม่รู้หรอกนะว่าพวกคุณมาทำอะไรที่นี่?” เขาแค่นเสียงอย่างเย็นชา

“แต่สำหรับควินนี่และผม เราจะหาเงินได้โดยไม่ละทิ้งศักดิ์ศรีของตัวเอง

“ถ้าคุณอยากให้พวกเราคุกเข่าให้กับชาวประเทศหมู่เกาะแบบนั้น เราจะไม่ทำหรอก”

ควินนี่ยิ้มอย่างสงบและเดินไปหาฮาร์วีย์โดยไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว ราวกับว่าเธอไม่คิดที่จะขัดเขา