ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3893

"เรื่องนี้จะส่งผลเสียต่อผลประโยชน์หลักของเรา หนูกับพี่ชายเป็นห่วงในเรื่องนี้มาก!

“นั่นคือเหตุผลที่เราไปที่บ้านของเคที โดยหวังว่าเธอจะให้คำอธิบายกับเราได้ หรือแสดงความขอโทษต่อสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งแบล็คเบิร์น ซิตี้...

“แต่ตลอดเวลาที่เราให้บทเรียนกับเคทีนั้น เราได้ทำอะไรบุ่มบ่ามไปนิดหน่อยจนไม่ควบคุมอารมณ์ได้อย่างเหมาะสม

“แต่ทุกอย่างที่เราทำลงไปนั้นก็ทำเพื่อตระกูลของเราทั้งหมด!

“แล้วเกิดอะไรขึ้นน่ะเหรอ?! คู่หูที่แสนจะป่าเถื่อนของเธอได้ทำร้ายพวกเราทุกคนเพียงเพราะเขาต่อสู้ได้!

“ที่สำคัญกว่านั้นคือเขาได้ตบหน้าผู้อาวุโสของเราอย่างไม่ลังเล! เขาดูหมิ่นพวกเราเป็นอย่างมาก!”

ผู้อาวุโสที่หน้าบวมเป่งสองคนนั้นลุกขึ้นยืนเพื่อโชว์ให้เห็นสิ่งที่ฮาร์วีย์ได้ทำกับเขา

เคทีก้าวออกมาหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น

“เรื่องราวไม่ได้เป็นแบบนั้นนะคะคุณย่าคอบบ์...”

“นางสารเลว!”

คุณย่าคอบบ์ไม่ให้โอกาสเคทีได้แก้ตัวอะไรเลย แล้วเหวี่ยงไม้เท้าฟาดไปที่ขาของเคที

“ผ่านมาหลายปีแล้วแต่เธอก็ยังไม่ให้ความสนใจตระกูลของเราแม้แต่น้อย!

“ตระกูลของเราต้องพบกับความสูญเสียอย่างมากเพราะแกหนีการแต่งงานกับราชวงศ์!

“แล้วตอนนี้แกกำลังต่อสู้กับสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งแบล็คเบิร์น ซิตี้เพื่อผู้ชายอยู่เหรอ?

“แกปล่อยให้เขาวิ่งไปทำร้ายคนของตระกูลเราทั้งหมดเลยเหรอ?

“แกทำอะไรไม่ยั้งคิดแบบนี้ได้ยังไงเคที?!”

เคทีไม่กล้าขยับตัวหนีเพราะคุณย่าของเธอเองที่เป็นคนเหวี่ยงไม้เท้ามา เธอเกือบจะล้มลงกับพื้นเมื่อไม้เท้าฟาดเข้าที่ขาของเธอ

สายตาของฮาร์วีย์เปลี่ยนมาดูเย็นชา เขายกตัวเคทีขึ้นมาแล้วผลักไม้เท้าออกไป

“ทำไมคุณถึงฟังเรื่องราวเพียงด้านเดียวล่ะ?

“ผมทำร้ายอีเดนก็จริงแต่เป็นเพราะพวกเขาลากเคทีออกไปอย่างไม่ปรานี แล้วบีบบังคับให้เธอแต่งงานกับกาเอล พวกเขากำลังจะจับเธอกดน้ำอยู่แล้วถ้าเธอไม่ยอมทำตามคำสั่ง!

“พวกเขาถึงกับขู่ว่าจะป้อนยาพิษให้กับผู้อาวุโสคอบบ์ด้วย!

“ผมทำอย่างนั้นก็เพื่อช่วยชีวิตเขาเอาไว้เท่านั้น

“ในฐานะที่คุณเป็นผู้นำของตระกูล คุณก็ควรต้องทำตัวเป็นกลางสิ ถ้าคุณอยากจะผดุงความยุติธรรมเอาไว้!”

คุณย่าคอบบ์จ้องมองฮาร์วีย์อย่างเย็นชาก่อนจะหัวเราะอย่างชั่วร้าย

“เธอเป็นใครกันแน่? เธอได้รับสิทธิ์ให้พูดต่อหน้าคนในตระกูลของเราแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?

“เธอมีสิทธิ์อะไรมาจุ้นจ้านในเรื่องของตระกูลเรา?

“เธอคิดว่าเธอเป็นลูกเขยที่อาศัยอยู่ในบ้านของตระกูลเราเหรอ?

“ทำไมไม่ส่องกระจกก่อนล่ะ? ดูตัวเองสิ! เธอคิดว่าเธอสมควรจะทำอย่างนั้นเหรอ?

“เธอไม่มีสิทธิ์มาขัดรองเท้าให้เราด้วยซ้ำไป!

คุณย่าคอบบ์เหวี่ยงไม้เท้าไปชี้หน้าฮาร์วีย์

ฮาร์วีย์เอามือตบไม้เท้าออกไปโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย

คุณย่าคอบบ์เกือบเสียการทรงตัวและล้มลงจากเก้าอี้

เธอรู้สึกเดือดดาลด้วยความโกรธเกรี้ยว และรู้สึกอับอายขายหน้าอย่างเหลือเกิน

“ดูแกสิ! ดูสิว่าแกอยู่กับใคร?! เขากล้าดียังไงมาทำแบบนี้กับฉัน! เธอร้องบอกเสียงแหลมโดยหันไปหาเคที

“แกไม่ได้สั่งสอนเขาในเรื่องกฎเกณฑ์ของตระกูลก่อนจะพาเขาเข้าบ้านเหรอ?”

ก่อนที่เคทีจะทันได้ตอบโต้อะไร ฮาร์วีย์ก็โบกมือของตัวเองขึ้นมา

“ผมจะเป็นผู้ชายของเคทีหรือไม่ก็ไม่ใช่เรื่องของคุณ คนในตระกูลนี้ก็ไม่มีสิทธ์มาวุ่นวายด้วย เป็นเรื่องของผมกับเคทีเท่านั้น!

“คุณไม่เข้าใจความหมายของคำว่าเสรีภาพในการมีความรักของยุคนี้หรอกเหรอ?”