ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3906

ฮาร์วีย์อดที่จะทำเสียงเยาะเย้ยไม่ได้หลังจากเห็นสารวัตรหัวล้านคนนั้นทำสีหน้าจริงจัง

ในที่สุดเขาก็รู้ว่าสถานที่แห่งนี้ไม่เคารพกฎหมายเอาเสียเลย เขารู้ว่าความยุติธรรมและความถูกต้องก็ใช้ที่นี่ไม่ได้เช่นกัน

แต่ยังไงก็ตามเขาไม่รู้สึกเสียใจอะไรเลยถ้าเขาต้องใช้สายสัมพันธ์ของเขาบ้างในภายหลัง

“คุณกำลังล้อเล่นกับฉันอยู่รึไง?!”

สารวัตรหัวโล้นคนนั้นรู้อับอายขายหน้าเมื่อเห็นฮาร์วีย์ทำสีหน้าเยาะเย้ย

เขาเอามือทุบโต๊ะด้วยความโกรธเกรี้ยว

“ฉันขอเตือนแกนะไอ้สารเลว! ที่นี่เป็นสถานที่แห่งความถูกต้องและยุติธรรม!

“ฉันจะฟ้องแกในฐานหมิ่นประมาทถ้าแกยังทำปากเสียอยู่อีกล่ะก็!”

ฮาร์วีย์ยิ้ม

“ดี ฉันกำลังรอคำพูดนั้นอยู่เลยล่ะ

“คุณจะเชื่อไหมถ้าผมจะบอกว่าผมจะต่อสู้กลับก็ต่อเมื่อตระกูลคอบบ์ลงมือก่อน?”

เหล่าสารวัตรพวกนั้นมองหน้ากันแล้วทำเสียงเยาะเย้ย

“ตระกูลคอบบ์เป็นหนึ่งตระกูลที่ยิ่งใหญ่แห่งทะเลใต้ ตระกูลนี้มีแต่ผู้คนที่มีความโดดเด่นทั้งนั้นเลย!

“แล้วทำไมพวกเขาถึงต้องมาต่อกรกับคนนอกอย่างแกด้วยล่ะ?”

“พวกเขาทำอย่างนี้ก็เพื่อบีบบังคับให้เคทีแต่งงานกับกาเอลเท่านั้นแหละ" ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น

“เธอกำลังถูกบังคับเหรอ?”

สารวัตรสาวหน้ากลมแสดงสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม

“คุณรู้ไหมว่ากาเอลคือใคร? เขาเป็นนายน้อยที่มีชื่อเสียงในแบล็คเบิร์น ซิตี้!

“ผู้คนต่างก็ไม่กล้าฝันที่จะได้แต่งงานกับคนแบบนั้นด้วยซ้ำไป!

“ทำไมเขาจะต้องบังคับเคทีด้วยล่ะ?!

“แล้วอีกอย่างหนึ่งนะ เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับแกด้วยล่ะ?”

สารวัตรสาวหน้ากลมเริ่มรู้สึกรำคาญมากขึ้นเรื่อย ๆ

“แกควรสารภาพออกมาได้แล้ว! ฉันจะได้จับแกเข้าห้องขังแล้วกลับบ้านกลับช่องซะที"

ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ

“ทำไมไม่สืบสวนในเรื่องนี้ด้วยตัวเองก่อนจะรีบสรุปผลล่ะ?”

“แกกำลังสั่งสอนฉันอยู่เหรอ?!” สารวัตรสาวหน้ากลมกระโกนบอกด้วยสีหน้าเย็นชา

ฮาร์วีย์ไม่สนใจที่จะพูดคุยอีกต่อไป

“เอาโทรศัพท์ของฉันมา ฉันจะโทรหาใครบางคน"

ฮาร์วีย์ไม่อยากเสียเวลาพูดคุยกับสารวัตรพวกนั้นอีกต่อไป

ใบหน้าของสารวัตรหัวโล้นคนนั้นดูมืดมนลงทันที

“ตอบคำถามให้ชัดเจนหน่อย แกจะเอาโทรศัพท์ไปทำอะไร?

“ฉันจะโทรหาเพื่อนไม่ได้เหรอ?” ฮาร์วีย์ถามอย่างใจเย็น

“คุณไม่เข้าใจเหรอ?

“ก่อนที่ฉันจะถูกตั้งข้อหาก่ออาชญากรรมนั้น ฉันมีสิทธิ์ที่จะติดต่อกับคนที่ฉันต้องการได้

“โอ้? แกรู้กฎหมายที่นี่ด้วย แต่ก็ยังทำผิดกฎหมายอยู่อีกเหรอ?”

สารวัตรสาวหน้ากลมกวาดตามองฮาร์วีย์ก่อนจะโยนโทรศัพท์ให้เขา

“โทรไปเลย! ฉันอยากรู้เหมือนกันว่าใครกันที่แกบอกว่าเป็นเพื่อนคนนั้น!” เธอร้องบอกพร้อมกับเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา

“ไม่มีใครในแบล็คเบิร์น ซิตี้ช่วยพาแกหนีรอดจากเรื่องนี้ไปได้หรอก! ฉันแน่ใจมาก!”

ฮาร์วีย์วางแผนจะโทรไปหาจูเลียนเพื่อตามตัวสารวัตรเฟลเลสมา จนกระทั่ง...

“ฮะ? คุณมาที่นี่ทำไมเหรอฮาร์วีย์?”

มีคนเดินผ่านประตูไปแล้วเดินถอยหลังกลับมาสองสามก้าวหลังจากเห็นฮาร์วีย์ หลังจากนั้นไม่นานก็มีเสียงอุทานด้วยความประหลาดใจดังขึ้น

เมื่อประตูเปิดออกก็มองเห็นผู้หญิงวัยกลางคนพร้อมกับหญิงสาวอีกคนหนึ่ง

สารวัตรพวกนั้นต่างยืนขึ้นโดยสัญชาตญาณ "ซีอีโอโมเรโน่! คุณโมเรโน่!”

ฮาร์วีย์มองออกไปก็เห็นเอลเลนยืนอยู่ตรงหน้าประตูนั้น

เขาไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ แต่เธอก็ยังดูงดงามเหมือนเคยในชุดเดรสสั้นของชาแนล