ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 406

ในเมืองนิอัมมี่ยามค่ำคืนช่างเงียบเหงา

ฮาร์วีย์ไม่ได้ขับปอร์เช่ออกมา ดังนั้น เขาจึงใช้รถจักรยานยนต์ไฟฟ้าสาธารณะและขี่มันออกไป

นั่นก็เพราะว่าตอนนี้เป็นเวลาสี่ทุ่มแล้ว ทำให้ไม่มีคนที่บริษัทเลย แม้แต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย

ฮาร์วีย์ค้นทั้งตัวและพบว่าเขาไม่ได้นำเงินสดติดตัวมาแต่สักดอลลาร์เดียว เขาทำได้เพียงโทรหาเวนดี้เท่านั้น

เขาไม่สามารถโทรหาอีวอนน์ได้เพราะเธอยังคงพักรักษาตัวจากอาการบาดเจ็บ ดังนั้นจึงไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมที่จะโทรมารบกวนการพักฟื้นของเธอ

อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ เวนดี้กำลังแต่งหน้าอยู่ในอพาร์ตเมนต์ เธอลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วเมื่อรับสาย เธอพูดด้วยท่าทางให้เกียรติแม้ว่าเธอจะคุยโทรศัพท์ก็ตาม “ท่านประธานคะ ทำไมคุณถึงโทรมาในเวลานี้?”

ฮาร์วีย์เองก็เขินอายเล็กน้อย แต่หลังจากคิดไตร่ตรองแล้ว เขาพูดต่อไปว่า “คืนนี้ผมไม่รู้จะไปพักที่ไหน คุณช่วยจัดการเรื่องที่พักให้ผมหน่อยได้ไหม?”

เวนดี้อึ้งไปครู่หนึ่ง หน้าเธอแดงระเรื่อ

ท่านประธานกำลังบอกอะไรแอบแฝงอยู่ในประโยคนั้นกับเธอหรือเปล่า?

ดังคำกล่าวที่ว่า “เมื่อมีงาน ก็เป็นหน้าที่ของเลขาที่ต้องทำ เมื่อไม่มีงาน ก็ให้ทำรักกับเลขา” ตอนนี้ดูเหมือนว่าตำแหน่งของเธอจะเทียบเท่ากับตำแหน่งเลขานุการ

เป็นไปได้ไหมที่ท่านประธานอากจะทำอะไรแบบนั้นกับเธอ?

อย่างไรก็ตามอีวอนน์ไม่ได้พูดอะไรออกไป แล้วอย่างนี้เธอควรจะยอมไหม?

เวนดี้กำลังคิดว่าจะตกลงหรือไม่ ถ้าฮาร์วีย์ยังไม่ได้แต่งงาน เธอก็คงจะชอบโอกาสแบบนี้ แต่ตอนนี้เธอรู้ว่าฮาร์วีย์มีภรรยาแล้ว ถ้าเธอทำลายชีวิตแต่งงานของเขา มันอาจจะจบลงด้วยการถูกทุบตีทำร้าย

เวนดี้ไม่สามารถยอมรับการเป็นผู้หญิงเก็บที่ไม่มีใครรู้จัก นั่นเพราะความเย่อหยิ่งของเธอ

เธอยังคงสับสน ฮาร์วีย์ที่อยู่อีกด้านของโทรศัพท์ก็รู้สึกอึดอัดใจเช่นกัน “ถ้ามันไม่สะดวก ผมโทรหาอีวอนน์ได้ครับ ขอโทษที่รบกวนคุณ…”

เวนดี้อึ้งไปครู่หนึ่ง จากนั้นเธอก็รีบพูดว่า “ไม่มีปัญหาค่ะท่านประธาน ถ้าคุณไม่ว่าอะไร คืนนี้คุณมาพักที่บ้านฉันก่อนก็ได้ ฉันมีห้องพักรับรอง”