ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 408

เมื่อรู้สึกถึงการกระทำของอีกฝ่าย ฮาร์วีย์หันหลังกลับมาและตบหน้าชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว

เพี้ยะ!

ด้วยเสียงที่ได้ยินชัดเจน ชายหนุ่มตกตะลึงไปทันที

เขาเอามือกุมใบหน้า เดินเซถอยหลังไปสองสามก้าว และเกือบจะล้มลงกับพื้น

“ไอ้เวรเอ๊ย! ทำบ้าอะไร! กล้าดียังไงมาตบฉัน! กล้าดียังไงถึงได้ทำตัวหยิ่งผยองทั้ง ๆ ที่เป็นแค่เด็กรับรถ?! แกตายแน่!” ชายหนุ่มกัดฟันอย่างโกรธจัด

“ฉันอยากจะเตือนนาย อย่ามายั่วโมโหฉันอีก ไม่งั้นนายตายแน่” ฮาร์วีย์พูดอย่างไม่ใส่ใจแล้วเดินไปที่คลับเฮาส์

เด็กยกกระเป๋าถึงกับตะลึง

เกิดอะไรขึ้น?

ไอ้คนขับกระจอก ๆ คนนั้นกล้าดียังไงตบคนที่ขับปอร์เช่

เขาอยากตายหรือไง?

เขารีบเดินเข้าไปหาชายหนุ่มและถามว่า “คุณผู้ชายครับ เป็ยอะไรไหมครับ?!”

“ฉันสบายดี ทำไมฉันต้องเป็นอะไรด้วย? ยังไงก็เถอะ คืนนี้ต้องมีคนเจอปัญญาใหญ่แน่!” ชายหนุ่มเย้ยหยันฮาร์วีย์

คลับเฮ้าส์นี้มีคนจองแล้วคืนนี้ บรรดาผู้ที่เข้ามาในคลับเฮาส์ตอนนี้คงหนีไม่พ้นเขาแน่

ในตอนนั้นเองเขาขึ้นรถด้วยความโกรธ จ้องมองไปที่พนักงานยกกระเป๋า ขับถอยรถชนเข้ากับของฮาร์วีย์ทันที

พนักงานยกกระเป๋าตกตะลึง ต้องทำขนาดนั้นเลยเหรอ?

คนรวยสมัยนี้ไม่คิดอะไรมากกับเรื่องเงินจริง ๆ ! เขาทำแบบนี้ได้ยังไง?

หลังจากนั้น รถ BMW ขับผ่านไปและเมื่อจอดรถเสร็จเจ้าของรถก็เดินไปที่รถปอร์เช่ เขาพูดด้วยความประหลาดใจว่า “ไทเลอร์ เกิดอะไรขึ้นกับคุณ? ถอยหลังชนจักรยานยนต์ไฟฟ้าเหรอ? เป็นบ้าไปแล้วเหรอ?”

“เจ้าของมันพยายามที่จะยึดที่จอดรถของฉัน ฉันเลยจัดการให้พ้นทาง” ไทเลอร์ เซน พูดอย่างเย็นชา

“เฮ้ ใจเย็น ๆ สิ! มันต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ? มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร!”

“สำหรับฉัน รถนี้ก็แค่รถเก่า ๆ ฉันอยากเปลี่ยนรถแล้วเหมือนกัน ฉันจะให้มันชดใช้ค่าเสียหายที่มันก่อขึ้น” ไทเลอร์พูดด้วยใบหน้าที่ดูถูกเหยียดหยาม

ผู้ชายแต่งตัวหล่อทุกคน ส่วนผู้หญิงแต่งตัวอย่างหรูหราและสง่างาม ทุกคนดูสนุกสนาน พวกเขาไม่มีคนคุ้มกัน และยังเป็นผู้หญิงที่ร่ำรวยอีกด้วย

เวนดี้จองที่นี่ไว้คืนนี้ และหลายคนมาที่นี่โดยไม่ได้รับเชิญ

ไทเลอร์ก็เดินเข้าในงานมาเช่นกัน

ปาร์ตี้คืนนี้เริ่มต้นโดยเวนดี้ สถานะของในปัจจุบันถือได้ว่าเป็นที่ยอมรับในนิอัมมี่

เมื่อก่อน เศรษฐีหลายคนในนิอัมมี่พาเธอไปพบปะสังสรรค์ที่คล้าย ๆ กันหลายครั้งเพื่อสร้างความสัมพันธ์กับเธอ

เวนดี้ได้รู้จักคนที่มีชื่อเสียงสองสามคนในงานชุมนุมดังกล่าว ซึ่งนั่นสามารถช่วยเธอในอาชีพการงานได้เช่นกัน เธอจึงจัดงานเลี้ยงแบบนี้

งานเลี้ยงแบบนี้เป็นเพียงงานเลี้ยงในนาม ที่มีเฉพาะคนสังคมของชนชั้นสูง

มีการเจรจาธุรกิจและโครงการจำนวนมากในโอกาสแบบนี้

เมื่อไทเลอร์เห็นฮาร์วีย์ยืนอยู่ไม่ไกล เขายิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า “ขยะแขยง! เป็นแค่คนขับรถ! เขากล้าเข้ามาที่นี่ได้ยังไง! ดังคำกล่าวที่ว่า "มนุษย์ตาบอดในเหตุของตน” ”