ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 482

หลังจากนั้นไม่นาน ทั้งสองพ่อลูกก็ถูกไล่ออกจากตึก

การแสดงออกของพ่อและลูกชายดูแย่และถมึงทึงน่ากลัวเมื่อพวกเขายืนอยู่บนถนน

“ผู้หญิงส่ำส่อน แมนดี้ต้องมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเจ้าชายยอร์กแน่ ๆ ไม่อย่างนั้นทำไมพนักงานคนนั้นถึงกับต้องให้เกียรติเธอด้วย?!”

“แล้วเธอยังเป็นเพื่อนกับอีวอนน์ด้วยงั้นเหรอ? หยุดโกหกสักทีเถอะ!”

แซ็คกำลังกัดฟันของเขา

ฌอนเอามือกุมศีรษะแล้วพูดว่า “เราเจอปัญหาใหญ่แล้ว ถ้าเราไม่ให้นังผู้หญิงส่ำส่อนแมนดี้ได้อำนาจของเธอกลับคืนมา เธอจะไม่ช่วยเหลือซิมเมอร์แน่”

“เราทำให้พวกเขาหมดอำนาจไปได้แล้ว แต่ตอนนี้เราต้องยอมแพ้อย่างนั้นเหรอ?”

พ่อลูกมองหน้ากัน และเห็นความขุ่นเคืองในดวงตาของพวกเขา

พวกเขาคิดว่าทุกอย่างจะเปลี่ยนไปเมื่อมาถึงบัควู้ด แมนดี้จะไม่สามารถทำให้พวกเขาทำตามคำสั่งของเธอได้อีกต่อไป

ใครจะรู้ว่าพวกเขาจะต้องไปขอความช่วยเหลือจากเธอในวันเดียวกับที่เธอถูกไล่ออกจากซิมเมอร์

***

ที่วิลล่าซิมเมอร์ ในบัควู้ด

ผู้อาวุโสซิมเมอร์ไม่เคยออกจากวิลล่าเลย ทันทีที่เขาเห็นฌอนและแซ็ค เขาก็เดินเข้าไปหาพวกเขาทันทีและถามว่า “แซ็ค เป็นไงบ้าง? สกาย คอร์ปอเรชั่น ทำเรื่องยุ่งยากให้พวกนายสองคนหรือเปล่า?”

ฌอนไม่รู้จะทำอย่างไร ทั้งหมดที่เขาทำได้คืออธิบายสิ่งที่เกิดขึ้น

“อะไรนะ? ตระกูลเราจะล้มละลายงั้นเหรอ?”

“และคนเดียวที่สามารถช่วยได้ก็คือแมนดี้?”

สีหน้าของผู้อาวุโสซิมเมอร์แสดงความรังเกียจออกมา

ฌอนถอนหายใจเฮือกใหญ่

“คุณพ่อ พนักงานที่ผู้รับผิดชอบคนนั้นจะทำเรื่องทุกอย่างให้ชัดเจน ถ้าพรุ่งนี้แมนดี้ไม่ไป เราต้องนำเอกสารการล้มละลายไปยื่นให้พวกเขาที่นั่น ถ้าไม่อย่างนั้น เราก็ไม่สามารถเก็บหุ้นสี่สิบเก้าเปอร์เซ็นต์ที่เราถือครองไว้ได้!”

“ถ้าเราต้องการให้บริษัทของซิมเมอร์อยู่รอด เราก็ทำได้แค่ขอให้แมนดี้ช่วยเรา ไม่มีใครอีกแล้ว!”

ถ้าเขารู้ว่าเรื่องมันจะออกมาเป็นแบบนี้ เขาคงไม่ไล่ไซม่อนและครอบครัวของเขาออกไป

แต่ในตอนนั้นเขาไม่มีทางเลือกเขาทำได้เพียงขอร้องครอบครัวนั้นให้กลับบ้าน

***

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง แซ็คและคนอื่น ๆ มีสีหน้าไม่พอใจ แต่พวกเขายังคงฝืนยิ้มออกมา หลังจากนั้นก็กดกริ่ง

“มีอะไร?”

ไซม่อนเป็นคนเปิดประตู สีหน้าเต็มไปด้วยดูถูกเหยียดหยาม

ในสายตาของเขา คนพวกนี้มีแต่ปัญหา

ก่อนที่ไซม่อนจะโกรธไปมากกว่านี้ เขาเห็นแซ็คผู้หยิ่งผยองที่ครั้งหนึ่งเคยให้เกียรติโค้งคำนับเขา

“คุณลุงคุณป้าครับ แมนดี้อยู่ไหม ผมมีเรื่องจะคุยกับเธอ...”

เขาหยิบกล่องของขวัญออกมาวางไว้ในห้องนั่งเล่นด้วยความเคารพ