ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 63

“ ฮาร์วี่ย์นายมันไม่มีศักดิ์ศรีเลยหรือไง? นายกำลังทำตัวน่าตลกไปหน่อยเลย นายคิดจะทำตัวเป็นหัวหน้าครอบครัวได้อย่างไร? นายคิดว่านี่เป็นที่ ๆ ให้นายมาออกคววามคิดเห็นได้จริง ๆ งั้นหรือ?” ฌอนก้าวเดินไปข้างหน้าและจ้องไปที่ฮาร์วี่ย์อย่างเย็นชา

เป็นเพราะฮาร์วี่ย์ ลูกชายสุดที่รักของเขาต้องถูกทำให้อับอายต่อหน้าผู้คนมากมาย ในตอนนี้เขารู้สึกเกลียดฮาร์วี่ย์เป็นอย่างมาก

“นายอยากออกหน้าแทนแมนดี้เหรอ? เธอยอมให้นายทำอะไรแบบนั้นงั้นเหรอ? หรือถึงแม้ว่าเธอจะเห็นด้วย แต่แม่ยายของนายยังไม่คิดจะพูดอะไรออกมาด้วยซ้ำ นายมีสิทธิ์มาพูดอะไรที่นี่? นายไม่รู้ด้วยซ้ำว่าความอาวุโสและความเหมาะสมคืออะไร! ไสหัวไปซะ!” ฌอนจ้องไปที่ฮาร์วี่ย์อย่างเหยียดหยาม

“สิ่งที่ฮาร์วี่ย์พูดนั้นถูกต้อง รอบนี้แมนดี้จะไม่ไปทำแบบนั้นอีกแล้ว!” ทันใดนั้นลิเลียนก็พูดขึ้น

“เธอ…เธอพูดอะไรออกมา?” ฌอนยื่นนิ้วออกไปชี้ไปที่ลิเลียน เขาโกรธมาก แม้แต่นิ้วของเขาก็ยังสั่น

“แล้วเรื่องนายกับฉันล่ะ? นายไม่ให้แม้แต่คำอธิบายกับเราหลังจากที่กล่าวหาแมนดี้อย่างไม่ถูกต้อง นายต้องการที่จะไล่พวกเราออกจากตระกูลซิมเมอร์ แล้วตอนนี้นายรู้แล้วว่ามีเพียงลูกสาวของฉันเท่านั้นที่สามารถช่วยตระกูลซิมเมอร์เอาไว้ได้ นายไม่แม่แต่มาขอร้องเราด้วยซ้ำ แต่น่าแปลกใจที่นายยังทำตัวหยิ่งผยองอยู่อย่างนี้ นายลืมเรื่องนั้นไปหรือเปล่า? ว่าทำไมตอนนี้ตระกูลซิมเมอร์ของเราถึงกลายเป็นแบบนี้? เป็นเพราะลูกชายสุดที่รักของนายไง!”

.

บางครั้งลิเลียนก็เหมือนคนปากร้าย พ่อของแมนดี้ไม่สามารถดึงรั้งเธอไว้ได้ วันนั้นลิเลียนเต็มไปด้วยความโกรธและเธอไม่มีที่อื่นที่จะระบายความโกรธออกมา แต่ในที่สุดเธอก็พบจังหวะที่จะระบายความโกรธนั้นออกมาแล้ว

ฮาร์วี่ย์มองไปที่ลิเลียนด้วยความสับสน มันไม่เคยเกิดขึ้นกับเขามาก่อนเลยว่าลิเลียนจะเข้าข้างเขาและพูดแทนเขาในวันนี้