ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 67

เวนดี้ส่ายหัวแล้วพูดว่า "ทานประธานได้แจ้งไว้ว่าช่วงนี้เขาไม่มีเวลาพบปะใคร แต่ท่านได้สั่งให้ดิฉันรับผิดชอบเรื่องสัญญากับซิมเมอร์แต่เพียงผู้เดียว ดังนั้นหากคุณจะเรียกร้องเพิ่มเติม สามารถแจ้งดิฉันได้โดยตรง”

แมนดี้หยิบเอกสารจำนวนหนึ่งออกมาและส่งให้เวนดี้ จากนั้นเธอก็พูดว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันจะพูดกับคุณอย่างตรงไปตรงมานะคะมิสเซอร์เรล โครงการศูนย์การค้าของตระกูลซิมเมอร์เป็นทรัพย์สินที่ดี แม้ว่าคุณจะเคยปฏิเสธเรามาแล้วสองครั้งก่อนหน้านี้ แต่เราก็ยังคงมุ่งมั่นที่จะลงทุนร่วมกันกับ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์”

เวนดี้อ่านเอกสารอย่างละเอียด จากนั้นเธอก็ยิ้มและพูดว่า “คุณซิมเมอร์ ตั้งแต่คุณมาที่นี่ด้วยตัวเอง ดิฉันจะไม่ทำให้มันแย่ลงและยุ่งยากสำหรับคุณ เราอยากจะแจ้งให้ทราบว่าเราสามารถลงทุนร่วมในการก่อสร้างศูนย์การค้าของตระกูลซิมเมอร์ค่ะ …”

"จริงหรอคะ?" แมนดี้ดูสับสน เธอคิดว่าเธอจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากกว่านี้ แต่ไม่คิดว่ามันจะง่ายขนาดนี้

“ไม่ต้องกังวลค่ะ ฟังดิฉันก่อน” เวนดี้กล่าวต่ออีกว่า “แต่เนื่องจากคุณเคยไม่ให้เกียรติ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์มาก่อน เราจะให้สนับสนุนเงินเพียงสามสิบล้านดอลลาร์เพื่อเป็นเงินลงทุนในครั้งนี้ นอกจากนี้เราต้องการเพิ่มผลกำไรที่เราจะได้รับตามสิ่งที่เราตกลงไว้ก่อนหน้านี้อีกสิบเปอร์เซ็นต์ นี่คือสัญญาที่เราร่างขึ้นอีกครั้ง คุณสามารถนำกลับไปอ่านได้ หากไม่มีปัญหาใด ๆ เพียงลงชื่อและส่งกลับมาให้เรา แน่นอนหากตระกูลซิมเมอร์คิดว่าเงื่อนไขนี้มันมากเกินไป คุณสามารถเลือกที่จะไม่ร่วมมือกับเราได้ ท้ายที่สุด ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ไม่ต้องการโครงการนี้เช่นกัน”

แมนดี้อ่านสัญญาอย่างละเอียด แต่เธอพบว่าเงื่อนไขที่ระบุไว้ในสัญญาครั้งนั้นเข้มข้นขึ้นกว่าครั้งที่เธอเอากลับบ้านเมื่อวันก่อนมาก ตระกูลซิมเมอร์เป็นคนที่จะได้รับผลประโยชน์มากที่สุดในสัญญาเดิม แต่คราวนี้มันแตกต่างออกไปตระกูลซิมเมอร์จะไม่ได้รับประโยชน์มากมายและอาจต้องสูญเสียเล็กน้อยด้วยเช่นกัน

อย่างไรก็ตามแมนดี้ไม่กล้าพูดอะไรมาก ถือว่าโชคดีทีเดียวที่พวกเขาสามารถทำสัญญาร่วมกันได้ในครั้งนี้

เวนดี้ไม่ได้เร่งรัด จากนั้นเธอก็พูดว่า “มิสซิมเมอร์ เพียงแค่นำสัญญากลับบ้านเพื่อหารือกับคนอื่น ๆ ให้เรียบร้อยก่อน แต่อย่าลืมว่า ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ไม่อดทนรอได้นานเช่นกัน”

…

ในสำนักงานของท่านประธาน

ฮาร์วี่ย์ยังคงชอบซื้อเสื้อยืดสีขาวจากแผงขายของตามท้องถนน พวกมันดูเรียบง่ายและสบาย ๆ เขารู้สึกสบายมากที่ได้ใส่เสื้อผ้าเหล่านั้น

มันดูเป็นอาคารที่สูงที่สุดในย่านธุรกิจทั้งหมดในนิอัมมี่ ฮาร์วี่ย์ยืนอยู่บนชั้นสูงสุดและชมวิวทั้งหมดของนิอัมมี่ เขารู้สึกสงบมาก