ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 741

ฮาร์วีย์ผลักวอลเลซออกไป จากนั้นเขาก็เตะเปิดประตูห้องรับรองวีไอพี สายตาของเขาจับจ้องไปที่พวกชายจากประเทศ J สองคนที่อวดดี ฮาร์วีย์พูดอย่างเย็นชาว่า “พวกคุณเป็นคนทำร้ายเธอและเขวี้ยงชามกระเบื้องนั่นใช่ไหม? แล้วยังบังคับให้ซีนเธียร์ไปกับดื่มต่ออีกด้วย?”

พวกชายชาวประเทศ J สองคนลุกขึ้นทันทีเมื่อเห็นฮาร์วีย์

“ใช่ ฝีมือพวกเรา แล้วไง? ขยะอย่างคุณจะเอาคืนงั้นเหรอ?”

พวกชายชาวประเทศ J สองคนนี้พูดภาษาอังกฤษไม่คล่อง แต่พวกเขาจ้องไปที่ฮาร์วีย์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความดูถูก

ดูก็รู้ว่าพวกเขาเหนือกว่า

“คุกเข่าขอโทษซะ” ฮาร์วีย์สั่ง “ผมจะปล่อยผ่านไปแค่ครั้งเดียว”

“ขอโทษเหรอ? ไม่มีทาง!”

“พวกเราเป็นแขกคนสำคัญ เราจะขอโทษคนที่ด้อยกว่าได้ยังไง?”

“แต่คุณ คุกเข่าขอโทษพวกเราแทนซะจะดีกว่า!”

พวกชายประเทศ J สองคนนี้หยิ่งผยองในตัวเองมาก แน่นอนว่าในตอนนี้พวกเขาไม่เห็นฮาร์วีย์และซีนเธียร์อยู่ในสายตาของพวกเขาแม้แต่น้อย

ในความคิดของเขาคนที่ด้อยกว่าทั้งสองคนนี้ไม่มีค่าให้ต้องเสวนาด้วย

“รปภ. อยู่ไหน? มันอยู่ที่ไหน?”

“เร็วสิและลากไอ้พวกชั้นต่ำออกไป!”

“เขาขัดจังหวะเวลาพักผ่อนของเรา!”

ชายชาวประเทศ J สองคนยืนขึ้นตะคอก หนึ่งในนั้นจะตบหน้าฮาร์วีย์

ปัก!

และในทันทีฮาร์วีย์ตอบโต้กลับไปด้วยการเตะที่หัวเข่าของชายคนนั้น

“อ๊าก!”

ชายคนนั้นคุกเข่าลงด้วยความเจ็บปวดทันที

เพียะ!

ฮาร์วีย์ตบหลังมืออีกคนจนทำให้ล้มลงไปนอนอยู่กับพื้น

ทั้งสองพยายามลุกขึ้น

“ฉันขอเตือนแก! รีบเข้าไปช่วยแขกคนสำคัญทั้งสองแล้วขอโทษพวกเขาให้พวกเขาให้อภัยซะ ไม่อย่างนั้นฉันเกรงว่าแกจะต้องมานั่งร้องไห้เสียใจทีหลัง”

วอลเลซชี้ไปที่ฮาร์วีย์และเริ่มตะคอกใสอย่างอวดดี

“รปภ. อยู่ไหน? พวกแกดูการแสดงหรือไง? เร็วเข้า มัดเขาไว้สิ! จับส่งตำรวจ!”

ตามคำสั่งของวอลเลซ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองสามคนก็ก้าวเข้ามา

ทว่าในขณะนั้น ฝูงชนที่เห็นเหตุการณ์ก็ผละออกจากกันและเปิดทาง

ชายชราในชุดสูทแมนดารินที่มีเคราสีขาววิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วราวกับว่าเขากำลังวิ่งแข่งหนึ่งร้อยเมตร

สีหน้าของวอลเลซที่มีความเย่อหยิ่งเปลี่ยนไปในทันที เขายิ้มประจบทันที “ท่านประธาน! ทำไมท่านถึงมาถึงที่นี่ด้วยตัวเอง?

“ถ้าท่านต้องการอะไรก็แค่โทรมา ผมจะทำทุกอย่างที่ท่านสั่งทุกอย่าง!”

การแสดงออกของวอลเลซในตอนนี้แตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากก่อนหน้านี้ เขาแทบรอไม่ไหวที่จะคุกเข่าลงกราบแทบเท้าของนายใหญ่ไนส์เวลล์

เชนรับรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างที่เขาเดินทางมาที่นี่

ตอนนี้ใบหน้าของเขาซีดเผือด เขาชี้ไปที่วอลเลซและสาปแช่งด่าออกมาทันที “ไอ้โง่! แกถูกไล่ออก!”