รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 148

ตอนเย็นที่บ้านเดิมของตระกูลฟู่

มื้อเย็นกับครอบครัว

“เย่เฉิน แกกับจางฉวนลูกสาวคนโตของจางกรุ๊ปเป็นยังไงบ้าง?” แม่เฒ่าฟู่ถามด้วยความเป็นห่วง

ฟู่เย่เฉินรู้สึกอับอายและไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมอง

“เย่เฉิน ย่ากำลังถามแก! วันก่อนแกบอกว่าคุยกันในวีแชทไม่ใช่เหรอ?” แม่ของฟู่เย่เฉินเหลือบมองลูกชาย

ฟู่เย่เฉินขมวดคิ้วและพูดด้วยน้ำเสียงอัดอั้น “เราคุยกันสนุกมากครับ แต่จู่ ๆ ก็มีเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ อายุประมาณสี่หรือห้าขวบวิ่งเข้ามาดึง แล้วเรียกผมว่าพ่อ เธอร้องไห้และกรีดร้อง ฉากนั้นน่าอายมาก ทำให้จางฉวนเข้าใจผิด เธอก็เลยบล็อคเบอร์กับวีแชทของผม ตอนนี้ผมติดต่อเธอไม่ได้เลยครับ”

จู่ ๆ สีหน้าของฟู่หานกับภรรยาของก็เปลี่ยนเป็นมืดมนจนแทบจะกลายเป็นถ่าน

ตอนนี้ครอบครัวของพวกเขาหวังว่าลูกชายจะได้แต่งงานกับตระกูลที่ร่ำรวยเพื่อให้ฐานะของพวกเขามั่นคง

สุดท้ายไม่ว่าฟู่ซื่อถิงจะร่ำรวยแค่ไหน อีกฝ่ายก็ไม่ให้เงินพวกเขา

เดิมทีคิดว่าการผูกมิตรกับจางกรุ๊ปคงจะราบรื่น แต่กลับถูกเด็กผู้หญิงวัยสี่ห้าขวบทำลายลงเสียได้!

“เกิดเรื่องพิเรนแบบนี้ได้ยังไง?! เด็กน้อยคนนั้นไม่ได้ตั้งใจหรอกใช่ไหม?” แม่เฒ่าฟู่พูดด้วยความโกรธ

ฟู่เย่เฉิน “คงไม่หรอกครับ เธอหลงทางกับพ่อของเธอ ตอนนั้นเธอคงกลัวมาก ก็เลยจำคนผิดได้”

เมื่อคิดถึงใบหน้าที่สวยงามของเด็กผู้หญิงคนนั้นอีกครั้ง เขารู้สึกคุ้นเคยมาก

“สาวน้อยคนนั้นเหมือนใครสักคน!” จู่ ๆ เขาก็ถอนหายใจ “เธอเหมือนฉินอันอัน! ยิ่งคิดก็ยิงเหมือน!”

เมื่อฟู่หานได้ยินคำว่า ฉินอันอัน สามคำนี้เขาก็ไอเป็นการเตือนทันที

ต่อหน้าฟู่ซื่อถิงอย่าเอ่ยชื่อฉินอันอัน

นี่คือสิ่งที่ทุกคนรู้กัน

ฟู่เย่เฉินรีบร้อนพูดจนไม่ทันระวังปาก

“อา ผมขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ เด็กผู้หญิงคนนั้นเหมือนฉินอันอันจริง ๆ...” ฟู่เย่เฉินมองฟู่ซื่อถิงและพยายามอธิบาย

ฟู่หาน “เอาล่ะ หุบปากได้แล้ว! มากินข้าวกันเถอะ! แล้วแกกับฉันค่อยไปตระกูลจางเพื่อขอโทษและอธิบายเธอ!”

ฟู่เย่เฉินถอนใจ

……

ที่หมู่บ้านสตาร์ริเวอร์

หลังจากที่ฉินอันอันพาลูกชายกลับถึงบ้าน ทั้งสี่ก็นั่งทานอาหารเย็นด้วยกัน

หลังจากนั้นไม่นาน เด็กทั้งสองก็วางจานและตะเกียบแล้ววิ่งไปที่ห้อง