รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 164

รุ่ยลารีบปีนลงจากเตียงและไปเรียกแม่เธอทันที

ฉินอันอันที่หัวยุ่งเหยิงเข้ามาให้ห้องของเด็ก ๆ พร้อมกล่องยา

“รุ่ยลา ไปนอนกับพี่ลูกไป” ฉินอันอันเห็นว่าฟู่สืออิ๋นมีไข้สูง เธอก็บอกลูกสาว

รุ่ยลาพยักหน้า แววตาเต็มไปด้วยความกังวล “แม่คะ อิ๋นอิ๋นเป็นหวัดหรือเปล่า? แม่อยากปิดแอร์ไหมคะ?”

ฉินอันอัน “เป็นไข้นี่ก็มีได้หลายสาเหตุ เธออาจจะไม่ได้เป็นหวัดก็ได้”

อุณหภูมิในห้องไม่ได้ร้อนหรือหนาวไป ดังนั้นก็ไม่น่าจะเป็นหวัดได้

เธอวัดไข้อิ๋นอิ๋นด้วยปรอทและพบว่าไข้สูงถึงสามสิบเก้าจุดห้าองศา

จะต้องลดไข้ให้เธอทันที

หลังจากที่ให้น้ำเกลือแล้ว ฉินอันอันก็เข้าไปในห้องน้ำและเอาน้ำอ่างหนึ่งออกมา

เธอเช็ดตัวให้อิ๋นอิ๋น

ตอนนี้เป็นเวลาประมาณตีสาม ฉินอันอันก็อาศัยสัญชาตญาณการเป็นหมอของเธอเพื่อดูแล “ศัตรูหัวใจ”

เมื่อทำทุกอย่างเรียบร้อย เธอก็นั่งลงข้างเตียง และยิ่งรู้สึกไม่สบายใจ

ทำไมพระเจ้าถึงได้ทดสอบเธอแบบนี้?

แล้วนี่เธอจะส่งอิ๋นอิ๋นกลับไปยังไง?

หากว่าเธอไม่ส่งอิ๋นอิ๋นกลับไป เกรงว่าฟู่สือถิงจะกลายเป็นบ้า

เธอไม่ได้มีเจตนาไม่ดีที่จะทรมานเขา

ตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนหัวจะระเบิด

ในห้องของเสี่ยวหาน

หลังจากที่รุ่ยลานอนลงบนเตียง เสี่ยวหานก็ตื่นขึ้น

เมื่อฉินอันอันออกจากห้องไป เสี่ยวหานก็ถามรุ่ยลา “มีอะไรเหรอ?”

“อิ๋นอิ๋นมีไข้และก็เรียกหาแต่พี่ชาย พี่คะ เธอต้องคิดถึงพี่มาก แต่พี่หลับอยู่ หนูก็เลยไม่ได้มาเรียกพี่” รุ่ยลาพูดด้วยน้ำเสียงเจือความเศร้า

เสี่ยวหาน “ถ้ามีแม่อยู่ เธอก็ไม่เป็นอะไรหรอก”

“ก็ดี” รุยลาถอนใจและคิดถึงตัวเอง “ถ้าหนูหายไป แม่ต้องร้องไห้ พี่กับยายก็ต้องร้องไห้เหมือนกัน”

ในหัวเสี่ยวหานปรากฏภาพของร่างสูงขึ้นมา เขาบอกว่า “แม่มีสามี”