รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 198

เมื่อได้ยินคำถามของเขา ฉินอันอันก็เจ็บแปลบในใจทันที

“แฟนของคุณไปบอกคุณว่าไงบ้างล่ะ?” เธอถาม

ฟุ่ซื่อถิงชะงัก

เขายังไม่ได้เจอเสิ่นอวี๋

หลังจากฟังคลิปเสียงแล้วเขาก็โกรธมากจึงโทรหาเธอก่อน

“ฉินอันอัน ผมกำลังถามคุณอยู่! คุณอย่ามาเปลี่ยนเรื่อง!” น้ำเสียงของเขาจริงจังขึ้นเล็กน้อย

เมื่อได้ยินคำขู่ของเขา ฉินอันอันก็โกรธทันที “ความจริงก็อยู่ตรงหน้าคุณแล้วไม่ใช่เหรอ? ฉันเป็นคนเทน้ำร้อนลวกมือแฟนสาวของคุณเองแหละ! คุณไปบอกเธอด้วยนะว่าให้อยู่ห่าง ๆ ฉันไว้ เพราะไม่อย่างนั้นรอบหน้าฉันจะสาดน้ำร้อนใส่หน้าเธอแทน!”

ฟู่ซื่อถิงเงียบไป “...”

ฉินอันอัน “ทำไมคุณไม่พูดล่ะ? ไม่เดือดร้อนแทนแฟนหน่อยเหรอ?”

ลูกกระเดือกของฟู่ซื่อถิงกลิ้งขึ้นกลางกัดฟันกรอด

“ถ้ามือของคุณเสิ่นโดนน้ำร้อนลวก แล้วใครจะทำการผ่าตัดให้อิ๋นอิ๋นล่ะ? เฮ้อ ชักรู้สึกกังวลแล้วสิ ฟู่สือถิง คุณคงจะไม่แก้แค้นฉันใช่ไหม?” ฉินอันอันกล่าวต่อ

“ฉินอันอัน แม้แต่คนโง่ยังฟังออกเลยว่าคุณโกรธ! แต่ถึงคุณจะโกรธ ผมที่ได้ยินก็โกรธเหมือนกัน!” เมื่อฟู่สือถิงได้ยินคำพูดเสียดสี เหน็บแนม เย้ยหยันของเธอ หัวใจของเขาก็เจ็บปวด

“งั้นคุณก็ไม่ต้องโทรมาหาฉัน! คุณโทรมาหาฉันเพราะเรื่องของเธอ คุณคิดว่าฉันจะคร่ำครวญแล้วขอให้คุณยกโทษให้งั้นเหรอ? ถึงคุณจะคิดว่ากฏหมายใช้ไม่ได้ในความฝัน แต่อย่าฝันกลางวันไปหน่อยเลย!” หลังจากที่ฉินอันอันตอบโต้อย่างเย็นชา ขณะนั้นก็มีเสียงเคาะประตูห้องทำงาน

ฉินอันอันจับโทรศัพท์ของเธอไว้แน่นแล้วพูดกับประตู “เข้ามา!”

เลขาเข้ามาโดยไม่รู้ว่าเธอกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ “คุณฉินคะ มีชายคนหนึ่งชื่อฟู่เย่เฉินมารอพบอยู่ข้างล่าง เขาบอกว่าเป็นเพื่อนของคุณและอยากพบคุณค่ะ”

เมื่อได้ยินประโยคนี้ ฉินอันอันจึงพูดกับคนในโทรศัพท์ “หลานชายของคุณอยู่ที่นี่ ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณแล้ว!”

หลังจากวางสายโทรศัพท์ ฉินอันอันก็เดินไปที่ห้องน้ำ

……

“ทำไมคุณถึงได้ใจดำขนาดนี้ ตอนที่ฉันแต่งงานกับอาของคุณ คุณสองคนมีความสุขกันมากแค่ไหน! ลืมไปหมดแล้วเหรอ?” ฉินอันอันมองสีหน้าซีดสลับแดงของเขาแล้วพูดต่อ “คุณทำแบบนี้กับผู้หญิงที่คุณมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วย แปลว่าคุณคงจะลืมฉันไปนานแล้ว”

ฟู่เย่เฉินถูกเธอเยาะเย้ยมากจนอยากจะโกรธแต่ไม่กล้าตอบโต้ และอยากทำตามใจแต่ก็พูดอะไรไม่ออก

“ในเมื่อเรื่องระหว่างเรามันจบลงแล้ว งั้นคุณมาที่นี่เพื่อคุยกับฉันเรื่องเงินเหรอ?” ฉินอันอันถาม “คุณคงไม่คิดอยากจะให้ฉันยืมเงินเพราะเห็นว่าการเริ่มต้นธุรกิจของฉันมันยากลำบอกแค่ไหหรอกนะ? ว่าแต่ ตอนนี้บริษัทของคุณเป็นยังไงบ้างล่ะ? คงจะทำกำไรได้มากเลยล่ะสิ? ถ้าคุณอยากให้ฉันยืมเงิน คุณคงไม่คิดดอกเบี้ยฉันใช่ไหม?”

ฟู่เย่เฉิน “...”

เขาเสียใจ

บางทีเขาไม่ควรมา

ฉินอันอันทำให้เขาล่าถอยอย่างต่อเนื่องด้วยคำพูดจากปากเธอ

“อันอัน เราจะหยุดทะเลาะกันแบบนี้ได้ไหม?” ฟู่เย่เฉินถอนหายใจ

ฉินอันอันหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาพลางส่งข้อความแขวะหาหลีเสี่ยวเถียน พลางตอบโต้เขา “จะเรียกว่าทะเลาะได้ยังไงล่ะ? ฉันอยากช่วยให้คุณเป็นผู้ใหญ่ขึ้น อายุปูนนี้แล้วยังเพ้อฝันเกาะผู้หญิงรวย ถ้าฉันจะเลี้ยงสุนัขไว้สักตัว ฉันไม่มีทางเลือกคุณหรอก”