รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 204

จางหยุนก้าวไปทางฟู่สือถิง

ฟู่สือถิงเห็นจางหยุนเข้ามาใกล้จึงเริ่มพูดว่า “สวัสดีครับคุณป้า”

ใบหน้าของจางหยุนเย็นชามาก “อันอันเชิญคุณมาที่นี่หรือเปล่า?”

“เปล่าครับ”

“แล้วทำไมคุณถึงมาที่นี่? คุณกับอันอันหย่ากันแล้ว อย่าเข้ามายุ่งกับชีวิตของเราเลย” จางหยุนแน่วแน่มาก ที่นี่คือบ้านของพวกเธอ ฟู่สือถิงมาโดยไม่ได้รับเชิญและกระทันหันมาก

ฟู่สือถิงเหลือบมองไปที่ประตูที่ปิดอยู่ของคฤหาสน์ จากนั้นจึงมองไปที่ใบหน้าของจางหยุน เหมือนมีก้อนเนื้อติดอยู่ในลำคอ “ผมขอโทษครับ”

เขาไม่มีทางบุกรุกเข้าไปในบ้านของฉินอันอัน

ขณะที่เขากำลังจะกลับ เขาก็เหลือบไปเห็นอะไรสีขาวเล็ก ๆ เคลื่อนตัวอยู่หลังพุ่มไม้

ไม่แปลกใจเลยที่เด็กตัวน้อยนี้คือลูกสาวของฉินอันอัน

เขาอยากเห็นลูกสาวของฉินอันอันจริง ๆ แต่ไม่ใช่ด้วยวิธีนี้

เขารีบเดินออกไป

หลังจากที่เขาจากไป รุ่ยลาก็ออกมาจากพุ่มไม้ด้วยอาการหอบหืด

“คุณยาย! พ่อของหนูมาทำอะไรที่นี่เหรอคะ?”

จางหยุนจับมือเล็ก ๆ ของรุ่ยลาแล้วเดินไปที่ประตูคฤหาสน์ “หนูรู้ได้ยังไงว่าเขาคือพ่อของหนู?”

“เพราะเขาเป็นสามีเก่าของแม่ไงคะ!” รุ่ยลาถอนหายใจด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย “เสียดายที่เขาเป็นคนเลว...ชะตาลิขิตไว้แล้วว่าในชีวิตนี้หนูกับพี่จะไม่มีพ่อ”

จางหยุนยิ้มและพูด “ก็ไม่เสมอไปหรอก! แม่ยังสาวมาก บางทีเธออาจจะได้เจอกับผู้ชายที่ดีมาก ๆ ในอีกไม่นานนี้ ถึงหนูจะไม่มีพ่อทางสายเลือด แต่การมีพ่อเลี้ยงที่รักหนูก็ไม่ได้แย่นะ!”

จากมุมมองของแม่ จางหยุนหวังเป็นอย่างยิ่งว่าลูกสาวของเธอจะได้เจอผู้ชายคนอื่น

สุดท้ายชีวิตก็ยืนยาว มีคนเคียงข้างก็ไม่เหงา

รุ่ยลาแบะปาก “หนูไม่อยากมีพ่อเลี้ยง! พี่ก็ไม่อยากมีพ่อเลี้ยงเหมือนกัน”

ประตูเปิดออก ทั้งสองเข้าไปในบ้าน และจางหยุนก็ปิดประตู