รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 219

ตอนกลางวัน

เซิ่งเป่ยเอารูปถ่ายของเว่ยเจินกับฉินอันอันให้ฟู่สือถิงดู

“แฟนใหม่ของฉินอันอัน”

ฟู่สือถิงเหลือบมองรูปถ่าย ทันใดนั้นสายตาของเขาก็ลึกลงกว่าเดิม “นี่คือผู้ช่วยของศาสตราจารย์หูใช่ไหม?”

เขาหยิบโทรศัพท์ของเซิ่งเป่ยขึ้นมาแล้วขยายภาพให้ใหญ่ขึ้น

“นายรู้จักผู้ชายคนนี้งั้นเหรอ?” เซิ่งเป่ยพูดอย่างตื่นเต้น “ว่ากันว่าฉินอันอันมากับผู้ชายคนนี้ เดินเที่ยวชมฉินกรุ๊ปตลอดช่วงเช้า ทั้งสองเดินใกล้กันมาก แถมยังพูดคุยหัวเราะกันตลอดเวลา ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ดูสนิทสนมกันเป็นพิเศษ”

ฟู่สือถิงคืนโทรศัพท์ให้เซิ่งเป่ย “ฉันรู้จักผู้ชายคนนี้”

“อ้อ ฉันคิดว่าพอมองดูแล้วพวกเขาเหมาะสมกันดี” เซิ่งเป่ยเห็นเขาไม่แสดงความรู้สึกใด ๆ จึงจงใจพูด “บุคลิกพวกเขาสองคน คนหนึ่งสงบนิ่ง คนหนึ่งก็สง่า…”

ฟู่สือถิงเงยหน้าขึ้นเหลือบมองเขาอย่างเย็นชา “ถ้าไม่ใช้คำพูดทิ่มแทงกัน นี่จะพูดไม่ได้เลยใช่ไหม?”

“กล่าวหากันนี่! ฉันก็แค่เห็นนายเลือกเครื่องประดับให้ฉินอันอันแล้วรู้สึกว่านายยังรักเธออยู่” เซิ่งเป่ยพูดติดตลก “นายรู้สึกว่าสร้อยคอ ต่างหู กำไล แหวน เป็นของที่มีไว้มอบให้คู่รัก ดังนั้นนายก็เลยให้ไม่ได้ พอนายคิดว่างั้นให้เข็มกลัด นายก็จะให้เข็มกลัดนั่นแหละ แต่อันที่นายเลือกเพชรเม็ดเป้งขนาดนั้น…นายรู้หรือเปล่าว่านักออกแบบเครื่องประดับบอกฉันว่าไง? เขาบอกว่าเข็มกลัดฝังเพชรเม็ดใหญ่ขนาดนี้ ถ้าหากกลัดไว้ตรงกลางหน้าอกก็ใช้มันเป็นที่บังกระสุนได้เลย”

ใบหน้าของฟู่สือถิง บึ้งตึงลงไปอีกสองระดับ

“นี่นายจะให้ของขวัญวันเกิด หรือจะให้ค่าชดเชยการหย่า?” เซิ่งเป่ยยังคงล้อต่อ “นายคิดว่าถ้าส่งของขวัญชิ้นนี้ไปให้ ฉินอันอันจะกล้ารับหรือเปล่า?”

“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องส่งให้แล้ว” ฟู่สือถิงวางตะเกียบลง หมดความอยากอาหารไปโดยปริยาย

“ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น…ฉันได้ยินจื่ออี้บอกว่า วันเกิดเสิ่นอวี๋ครั้งก่อน นายให้กระเป๋าใบละสามหมื่นหยวนกับเธอ” เซิ่งเป่ยถอนหายใจ “ทำไมนายถึงกล้าให้กระเป๋าใบละสามหมื่นหยวนได้ล่ะเนี่ย? นายไม่กลัวว่าถ้าเธอรู้ว่านายให้เพชรเม็ดใหญ่กับฉินอันอัน แล้วเธอจะไม่มีความสุขเหรอ?”

ฟู่สือถิง “จื่ออี้เป็นคนเลือกของขวัญ ฉันไม่รู้ราคาจริง ๆ ว่ามันมากน้อยเพียงใด”

เซิ่งเป่ย “นายไม่ได้เซ็นรายงานค่าใช้จ่ายเหรอ?”

ฟู่สือถิง “ฉันไม่ได้ดูอย่างละเอียด”