รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 23

เขาสลัดมือของเธอออกด้วยสีหน้ารังเกียจและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ฉินอันอัน การไว้ชีวิตคุณถือเป็นการแสดงความเมตตาครั้งยิ่งใหญ่ หุบปากแล้วอย่าทำให้ผมโมโหอีก!”

ฉินอันอันมองใบหน้าที่ไร้หัวใจของเขาและกล้ำกลืนความเจ็บปวด

ตอนนี้ไม่ว่าเธอจะพูดหรือทำอะไร ก็ไม่สามารถเปลี่ยนใจเขาได้

เธอซุกตัวอยู่ที่เบาะนั่ง และมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยดวงตาเศร้าหมอง

โรงพยาบาล

หลังจากที่รถจอด ฉินอันอันก็ถูกบอดี้การ์ดลากตัวออกจากรถ และพาไปที่คลินิกสูตินรีเวช

ฟู่ซื่อถิงไม่ได้ลงจากรถ เขานั่งสูบบุหรี่อยู่ในรถ

ตอนที่ฉินอันอันถูกนำตัวออกไป เบ้าตาที่มีน้ำตาคลอและสายตาที่โกรธเกรี้ยวที่เธอมองเขา ยังคงติดอยู่ในใจของเขา

เขาจะไม่รู้สึกเจ็บปวดใจกับเธออีกต่อไป!

คนที่ทรยศเขาจบไม่สวยแน่นอน

หลังจากที่ฉินอันอันถูกพาตัวเข้าไปในห้องผ่าตัดอันเยือกเย็น ประตูห้องผ่าตัดก็ปิดลงอย่างช้า ๆ

ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา ประตูห้องผ่าตัดก็ถูกผลักให้เปิดออก

หมอออกมาพูดกับบอดี้การ์ดว่า “ผ่าตัดเสร็จแล้ว แต่ต้องเฝ้าดูอาการผู้ป่วยอย่างน้อยหนึ่งชั่วโมงค่ะ”

ภารกิจของบอดี้การ์ดคือพาฉินอันอันไปทำแท้ง เมื่อทารกในครรภ์ทำแท้งแล้ว ภารกิจของบอดี้การ์ดก็เสร็จสิ้น

เมื่อบอดี้การ์ดเดินออกไป หมอจึงกลับไปที่ห้องผ่าตัด

เมื่อจางหยุนรับสายโทรศัพท์ เธอจึงรีบไปโรงพยาบาล ฉินอันอันกำลังนั่งอยู่บนม้านั่งด้วยดวงตาสีแดงก่ำเพราะร้องไห้

“แม่ หนูเสียใจจัง...”

จางหยุนตบหลังเธอ “อันอัน ไม่ต้องร้องไห้ กลับบ้านก่อนเถอะ ถ้าเขารู้ความจริง เขาจะต้องเสียภายหลังอย่างแน่นอน!”

“ไม่ แม่ เขาจะไม่มีวันเสียใจทีหลังหรอก” ฉินอันอันยกมือขึ้นปาดน้ำตาที่หางตา “หัวใจของเขาแข็งยิ่งกว่าก้อนหิน”

จางหยุนช่วยฉินอันอันออกจากโรงพยาบาล

เมื่อฟู่เย่เฉินได้ยินเสียง เขาก็ลุกขึ้นจากโซฟาทันทีแล้วเดินออกไปทักทายเขา

ฟู่ซื่อถิงลงจากรถ ภายใต้แสงแดดใบหน้าของเขาเย็นชามาก

ฟู่เย่เฉินมีลางสังหรณ์ไม่ดี แต่เขาก็ยังคงยิ้มและพูดว่า “คุณอากำลังตามหาผมอยู่...”

ก่อนที่เขาจะพูดคำต่อไป บอดี้การ์ดของฟู่ซื่อถิงก็เตะเขาลงไปที่พื้น

“แกยังกล้ามาเหยียบที่นี่อีก! ไอ้เด็กสารเลว ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ถึงได้เล่นเล่ห์เหลี่ยมกับอาตัวเอง!” บอดี้การ์ดเหยียบคอของฟู่เย่เฉินและถ่มน้ำลายใส่หน้าเขา “เห็นแก่แกเป็นหลานชายของประธานฟู่ ฉันจะให้แกเลือกวิธีตายที่แกชอบ ดีไหม?!”

ฟู่เย่เฉินตกใจ “คุณอา! ผมทำอะไรผิดเหรอครับ! บอกผมสิว่าผมทำผิดอะไร! ผมไม่รู้จริง ๆ ว่าผมทำอะไรให้อาไม่พอใจ!”

ฟู่ซื่อถิงนั่งอยู่ในรถเข็นพลางมองลงไปที่หลานชายตัวดีของเขาและพูดเน้นเสียง “ฉันฆ่าลูกแกกับฉินอันอันแล้ว”

สมองของฟู่เย่เฉินตื้อ!

“คุณอา จะเป็นไปได้ยังไงครับ ฉินอันอันกับผมจะมีลูกได้ยังไง! ผมไม่เคยนอนกับเธอเลย แล้วเธอจะตั้งท้องลูกของผมได้ยังไง!” ฟู่เย่เฉินเฉินวิตกกังวลจนหน้าแดง ก่อนจะพูดต่อด้วยท่าทางตกใจ “คุณอาบอกว่าฉินอันอันกำลังท้องใช่ไหม? เธอไม่ได้ท้องลูกของอาเหรอ?!”