รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 240

“ไปกินข้าวเที่ยงด้วยกันเถอะ!” ฟู่สือถิงชวนเธอ

ฉินอันอันเงยหน้าขึ้นมองเขา “คุณรออยู่ข้างนอกตลอดเลยเหรอ?”

ฟู่สือถิงไม่ตอบ

ถ้าเขาไม่ได้รอเธอ เขาคงกลับไปนานแล้ว

ฉินอันอันเงยหน้าขึ้นและมองไปที่ดวงอาทิตย์

แม้ว่าอุณหภูมิในช่วงต้นฤดูใบไม้ร่วงจะไม่ร้อนอะไรมาก แต่ตอนเที่ยงดวงอาทิตย์ก็ยังค่อนข้างร้อนระอุ

“อิ๋นอิ๋นล่ะ?” เธอถาม

ฟู่สือถิงเหลือบมองไปทางลานจอดรถ “เธออยู่ในรถ”

“อืม...คุณไปกินเถอะ! แม่ฉันทำกับข้าวไว้ให้แล้ว ฉันต้องกลับไปกิน” ฉินอันอันปฏิเสธเขาโดยไม่ลังเล

ไม่รู้ว่าในใจฟู่สือถิงคิดอะไรอยู่

เขาอยากให้เธอนั่งกินข้าวโต๊ะเดียวกับอิ๋นอิ๋นจริง ๆ

เขาไม่รู้สึกละอายใจบ้างเหรอ?

ถึงแม้อยากกเหยียบเรือสองแคม... ไม่สิเรือสามแคม ก็เห็นไม่จำเป็นต้องตรงไปตรงมาขนาดนี้เลย!

“ผมจองร้านอาหารใกล้ ๆ ไว้แล้ว” ฟู่สือถิงไม่ย่อท้อต่อคำปฏิเสธของเธอ “ผมค่อยไปส่งอิ๋นอิ๋นที่โรงเรียน คุณก็ไปส่งเสี่ยวหานด้วยใช่ไหม? งั้นเรากินข้าวด้วยกันก่อนแล้วค่อยไปส่งพวกเขาที่โรงเรียน”

ฉินอันอันเม้มริมฝีปากแดงของเธอ หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็ปฏิเสธอีกครั้ง “ฉันกลับไปกินข้าวที่บ้านดีกว่า ยังอยากงีบก่อนไปส่งลูกไปโรงเรียนด้วย”

ฟู่สือถิงเห็นว่าการเจรจากับเธอไม่ได้ผล เขาจึงใช้วิธียั่วยุ “ก็แค่อาหารมื้อเดียว คุณจะกลัวอะไร? หย่าแล้วจะกินข้าวด้วยกันไม่ได้เลยเหรอ? หรือคุณยังมีใจให้ผมอยู่ก็เลยไม่กล้าเผชิญหน้ากับผม?”

ฉินอันอัน “!!!”

หัวใจแทบจะระเบิด!

เธอพยายามหน้านิ่งเก็บอาการ พลันจับมือของเสี่ยวหานและเดินไปร้านอาหารที่อยู่ข้าง ๆ

ฟู่สือถิงไปเรียกอิ๋นอิ๋นในรถ

หลังจากทั้งสี่คนนั่งลงในร้านอาหาร พวกเขาก็เริ่มสั่งอาหาร

ไม่มีใครพูดอะไร ทำให้บรรยากาศดูแปลกไปเล็กน้อย

หลังจากที่ฉินอันอันสั่งอาหาร เธอก็ยื่นเมนูให้ฟู่สือถิง

ฟู่สือถิงหยิบเมนูแล้วส่งให้อิ๋นอิ๋นสั่ง