รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 249

ข้างในมีรูปถ่ายต่าง ๆ สมัยเรียนมหาวิทยาลัยของพวกเธอ

สิ่งนี้เป็นของขวัญอันล้ำค่ามาก

“เพราะว่าเราเป็นเพื่อนซี้กันไงล่ะ! โทรศัพท์ที่ฉันใช้ตอนเรียนมหาวิทยาลัย ในเครื่องนอกจากรูปฉันก็เป็นรูป

เธอเยอะที่สุดเลยนะ” หลีเสี่ยวเถียนมองเธอด้วยอารมณ์ลึกซึ้ง “พวกเรามาเป็นเพื่อนซี้กันชั่วชีวิตเถอะ!”

ฉินอันอันยกแก้วขึ้นแล้วชนแก้วกับเธอ “รวยแล้วอย่าลืมกันนะ!”

หลังจากจิบไวน์แล้วฉินอันอันก็วางแก้วลง

ทันใดนั้นมีคนมาตบที่ไหล่

เธอหันไปมองด้านข้าง เห็นใบหน้าขึ้นสีแดงประดับรอยยิ้มของเซิ่งเป่ย

“คุณฉิน มานี่สิ!” เซิ่งเป่ยชี้ไปที่โต๊ะข้าง ๆ “ไปควบคุมพนักงานของคุณเลย ไม่งั้นพวกเขาจะมอมเหล้าพวกเราใหญ่แล้ว”

เซิ่งเป่ยมีสีหน้าย่ำแย่

“พี่เซิ่ง พี่คอแข็งระดับหนึ่งต่อสิบเลยนะคะไม่มีปัญหาหรอก!” หลีเสี่ยวเถียนแซว

เซิ่งเป่ยถอนใจ “นั่นมันเมื่อก่อน ตอนนี้แก่แล้ว…”

ฉินอันอันลุกขึ้นแล้วตามเซิ่งเป่ยไปที่โต๊ะถัดไป

เซิ่งเป่ยให้เธอนั่งลงตรงที่นั่งของไมค์

และที่นั่งของไมค์อยู่ข้าง ๆ ฟู่สือถิง

เธอเหลือบมองฟู่สือจากหางตา

เขาเองกำลังมองเธอด้วยดวงตาที่แหลมคมราวกับเหยี่ยว

ฉินอันอันถูกเขามองจนรู้สึกอึดอัด ดังนั้นจึงนั่งลงด้านข้างเขา

“คุณฉิน คุณดื่มน้ำผลไม้นะ” เซิ่งเป่ยเทน้ำผลไม้ให้เธอแล้วถือโอกาสถามฟู่สือถิง “สือถิง นายเอาน้ำผลไม้ไหม?”

เพราะว่าฉินอันอันอยู่ด้วย คนอื่น ๆ จึงซื่อสัตย์จริงใจกันมาก

แล้วก็ไม่มีใครกล้ามอมเหล้าฟู่สือถิงเช่นกัน

ฟู่สือถิงหยิบขวดไวน์ขึ้นมาแล้วเทดื่มเอง

เซิ่งเป่ยวางขวดน้ำผลไม้ลงอย่างลำบากใจ

“ประธานฉิน ผมขอดื่มอวยพรให้คุณ สุขสันต์วันเกิดครับ” ผู้จัดการคนหนึ่งลุกขึ้นยืนแล้วดื่มอวยพรฉินอันอัน