รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 290

เธอจ้องมองภาพนั้นอยู่นานโดยที่ไม่รู้ตัว

เธอจะไม่รู้สึกอะไรกับเขาได้อย่างไร?

เธอปวดใจ

เธอไม่มีทางยินดีกับเขา

ไม่มีทาง

“ฉินอันอัน เธอทำอะไรอยู่?! ลูกสองคนของเธอกำลังรังแกฉัน! เธอไม่มาช่วยฉันเลย!” ไมค์เดินไปที่โซฟา พลันดึงฉินอันอันขึ้นมายืนต่อหน้าเขา

สีหน้าของเธอกลับมาเป็นปกติทันที

“เสี่ยวหาน เรื่องที่แม่เคยบอกลูกว่าจะย้ายไปเรียนที่อื่นหลังปีใหม่ ลูกคิดยังไงบ้าง?”

คำถามนี้ทำให้บรรยากาศในห้องรับแขกเงียบลงทันที

“แม่จะให้พี่ไปเรียนโรงเรียนอนุบาลกับหนูเหรอคะ?” รุยลาถามอย่างตื่นเต้น

“พี่ไม่ได้เข้าอนุบาล แต่เขาจะเข้าโรงเรียนประถม” หลังจากที่ฉินอันอันพูดจบ เสี่ยวหานก็พยักหน้าเห็นด้วย

แม้ว่าความสัมพันธ์ของเขากับอิ๋นอิ๋นจะไม่เลวร้ายเหมือนเมื่อก่อน แต่ยังไงอิ๋นอิ๋นก็เป็นคนที่อยู่ใกล้ชิดฟู่สือถิงอยู่ดี

เขากับฟู่สือถิงเข้ากันไม่ได้

ดังนั้น ถ้าออกจากแองเจล่า และอยู่ห่างจากอิ๋นอิ๋น ก็สามารถอยู่ห่างจากปัญหาทั้งหมดได้

“ฮือฮือฮือ หนูอายุเท่าพี่ แต่ทำไมพี่ถึงได้ไปโรงเรียนประถม แต่หนูต้องไปโรงเรียนอนุบาลล่ะ? หนูก็อยากไปโรงเรียนประถมเหมือนกัน!” รุ่ยลาพึมพำพลางจับมือฉินอันอันด้วยมือเล็ก ๆ ของเธอ

จางหยุนเข้ามากอดเธอ “รุ่ยลา ถึงหลานจะอยากไปโรงเรียนประถม ก็ต้องรอจนกว่าพี่ชายของหลานจะชินกับมันก่อน ตกลงไหม?”

“งั้น...ก็ได้ค่ะ!”

ฉินอันอันยิ้มและพูดว่า “รุ่ยลา โรงเรียนประถมต้องมีการสอบเข้าด้วย เรามาลุ้นกันว่าพี่ชายของลูกจะสอบผ่านไหมดีกว่า”

รุ่ยลาสับสน “เอ่อ...ฟังดูยากจังเลยค่ะ งั้นหนูไปโรงเรียนอนุบาลดีกว่า!”

เวลาสิบเอ็ดโมงเช้า หิมะตกหนัก

ขณะที่ฉินอันอันเปิดหน้าต่างห้องน้ำ เธอก็บังเอิญเหลือบไปเห็นทิวทัศน์นอกหน้าต่าง

เธอออกจากห้องน้ำและเปิดผ้าม่านในห้องนอน

เมื่อมองเกล็ดหิมะที่ตกลงมาข้างนอก ในใจก็รู้สึกสงบทันที

เธอคิดถึงอดีตที่เธอกับเขาเผชิญมาด้วยกันก่อนที่จะเลิกรา

แม้แต่ฤดูกาลยังเปลี่ยนแปลง ชีวิตหนึ่งก่อกำเนิด ชีวิตหนึ่งตายไป ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

สำหรับชีวิตหนึ่งชีวิต มีเพียงความเป็นและความตายเท่านั้นที่สำคัญที่สุด อย่างอื่นถือเป็นเรื่องรอง