ฉินอันอันหยิบโทรศัพท์มือถือจากมือลูกสาว
เมื่อเห็นว่าเป็นสายของเว่ยเจิน เธอก็รีบรับสายทันที
“อันอัน สวัสดีปีใหม่!” เสียงของเว่ยเจินกล่าวอย่างมีความสุข
ฉินอันอันใบหน้าปรากฏรอยยิ้ม “พี่เว่ย สุขสันต์วันส่งท้ายปีค่ะ! สวัสดีปีใหม่เก็บไว้พูดพรุ่งนี้”
“ฮ่าฮ่าฮ่า! เธอกินข้าวหรือยัง? ตอนแรกฉันตั้งใจว่าจะโทรหาเธอทีหลัง แต่ตอนนี้มีข่าวดีจากโรงพยาบาล ฉันก็เลยทนไม่ไหว อยากบอกเธอ” เว่ยเจินหยุดแล้วพูดต่อ “ซือเหนียนลุกขึ้นนั่งได้แล้วนะ! การรับรู้ของเขาก็ดีขึ้นเรื่อย ๆ!”
ฉินอันอัน “ดีจังเลยค่ะ!”
“อันอัน เขากับครอบครัวอยากขอบคุณเธอมาก พวกเขาบอกว่าหลังปีใหม่จะไปหาเธอด้วยตนเอง” เว่ยเจินเล่าให้เธอฟัง
“ไม่จำเป็นต้องลำบากขนาดนั้นหรอก ไว้ฉันจะไปหาเขาเองหลังปีใหม่ ตอนนี้เขาแค่ทำใจให้สบาย ๆ แล้วรักษาตัว อย่างอื่นแค่เรื่องเล็กน้อย”
“ทำไมถึงเป็นเรื่องเล็กน้อยล่ะ? พวกเขาต้องการจ่ายค่ารักษาคืนให้เธอ และยังถามฉันอีกว่าเท่าไหร่จะถึงเวลานั้น ฉันก็เลยบอกให้พวกเขาไปถามเธอดู”
ฉินอันอันครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ฉันทำงานที่ยังไม่เสร็จของศาสตราจารย์หูให้แล้ว ถ้าพวกเขาต้องการจ่ายค่ารักษา งั้นก็ควรมอบให้ครอบครัวของศาสตราจารย์หูตามที่ตกลงกับศาสตราจารย์หูไว้”
เว่ยเจินตอบ “ฉันรู้อยู่แล้วว่าเธอไม่เอา”
“การตายของศาสตราจารย์เป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดจริง ๆ ” จู่ ๆ น้ำเสียงของฉินอันอันก็เปลี่ยนเป็นทุ่มต่ำ “ตอนนี้ฉันก็ยังรู้สึกว่ามันยากที่จะยอมรับ เขาช่วยชีวิตคนไว้มากมาย แต่สุดท้ายเขาก็มาด่วนจากไปแบบนี้”
“บางทีพระเจ้าคงเห็นว่าตอนที่ศาสตราจารย์ยังมีชีวิตอยู่คงเหนื่อยเกินไป จึงให้เขาไปพักผ่อน อันอัน เราลองคิดในแง่ดีและอย่าเศร้าไปเลย” เมื่อเว่ยเจินพูดประโยคนี้ เรื่องที่คุยก็เปลี่ยนไปทันที “หลังปีใหม่เธอว่างเมื่อไหร่? ฉันจะไปอวยพรให้เธอ”
“ฉันต่างหากล่ะที่ควรจะไปอวยพรปีใหม่พี่” ฉินอันอันพูด “ไว้ฉันจะพาลูก ๆ ทั้งสองคนไปด้วยนะ”
“ตกลง! ฉันว่างหลังวันที่สองเป็นต้นไป เธอมาได้ตลอด”
“ได้ค่ะ!”
หลังจากคุยโทรศัพท์เสร็จ ฉินอันอันก็อุ้มลูกสาวกลับไปที่โต๊ะอาหารแล้วนั่งลง
จากงหยุนวางชามเกี๊ยวไว้ข้างหน้าเธอ
“วันนี้แม่ทำเกี๊ยวใหญ่มากเลยค่ะ” ฉินอันอันมองเกี๊ยวในชามแล้วยิ้ม “แม่เสิร์ฟเกี๊ยวห่อเหรียญทั้งหมดให้หนูใช่ไหมคะ?”
จางหยุนยิ้ม
ฉินอันอันหยิบเกี๊ยวขึ้นมาใส่ปากแล้วกัดเบา ๆ ก่อนจะกัดโดนอะไรอย่างแรง
เธอหยิบเหรียญออกมาจากเกี๊ยวด้วยสีหน้าที่มีความสุข “หนูรู้ว่าแม่รักหนูที่สุด! ปีใหม่นี้หนูต้องโชคดีแน่นอน!”
ไมค์หัวเราะและตักเกี๊ยวเข้าปากบ้าง
แล้วเขาก็หยิบเหรียญออกมาจากปากของเขา
“คุณป้าใส่เหรียญในเกี๊ยวทุกชิ้น ผมเห็นตอนที่คุณป้าใส่”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รอวันหย่า คุณสามีร้าย
ตามหลายเรื่องอัพเดทไม่จบซักเรื่อง😂😂...
หยุดอัพเดท..หลายเรื่องมาก😂😂...
กำลังสนุก โดนเทอีกแล้ว😂😂😂...
รออยู่นะคะ...
อยากได้วันละ5ตอนเหมือนเดิมได้ไหมคะ🤩😍🥰...
แอดมิน..ให้อ่านวันละ1ตอน😁😁😁...
ข้ามไป 4 ตอน238-241...
สนุกมากค่ะ...