รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 302

เวลาเจ็ดโมงเช้า

รถโรลส์รอยซ์สีดำค่อย ๆ ขับเข้ามาที่ลานหน้าบ้านช้า ๆ

ป้าจางไม่ได้นอนทั้งคืน

เมื่อเห็นฟู่สือถิงกลับมา เธอก็เดินมาที่ปากประตูห้องนั่งเล่นทันที

หลังจากเธอบอกความจริงกับอิ๋นอิ๋นเมื่อคืนนี้ อารมณ์ของอิ๋นอิ๋นได้รับการกระตุ้นไม่น้อย

ป้าจางโทษตัวเองอย่างมาก

คำพูดที่พูดออกไปแล้ว เหมือนน้ำที่สาดออกไป ไม่มีทางเอากลับคืนมาได้

ฟู่สือถิงที่มีพลังงานเย็นยะเยือกเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น

“คุณผู้ชายคะ ดินฉันทำเรื่องที่ผิดพลาดใหญ่หลวงไปแล้ว ได้โปรดลงโทษดิฉันด้วย” ป้าจางตามหลังฟู่สือถิงมา

ฟู่สือถิงชะงักเท้า ดวงตาสีแดงก่ำหันไปมองทางป้าจาง

“เมื่อคืนดิฉันบอกเรื่องที่คุณหมอเสิ่นข่มขู่คุณกับอิ๋นอิ๋นค่ะ ดังนั้นอิ๋นอิ๋นเลยไม่ยอมรับการรักษาแล้ว” ป้าจางก้มหน้าลง “ทั้งหมดเป็นความผิดของดิฉัน ดิฉันไม่ควรพูดมากเลย!”

“ทำไมป้าจางถึงบอกเรื่องพวกนี้กับเธอ?” ฟู่สือถิงขมวดคิ้ว ท่าทางดูน่ากลัว

“เธอบอกว่าอยากให้คุณอยู่กับอันอัน ดังนั้นดิฉันก็เลยอดที่จะบอกความจริงกับเธอไม่ได้ค่ะ” ป้าจางพูดเสียงแหบพร่า “คุณไล่ดิฉันออกเถอะค่ะ! ดิฉันแก่แล้วถึงได้เลอะเลือน ไม่เหมาะสมจะรับใช้คุณอีกต่อไป”

ฟู่สือถิงละสายตาจากป้าจาง น้ำเสียงบ่งบอกถึงความเหนื่อยล้า “ป้าจางไปพักเถอะ! ต่อจากนี้อย่าบอกเธอในเรื่องที่ซับซ้อนเกินไปอย่างนี้อีก”

ป้าจางตอบรับ ไม่กล้าพูดอะไรอีก

หลังมื้อเที่ยง ฟู่สือถิงพาอิ๋นอิ๋นออกไปเดินเล่น

อุณหภูมิข้างนอกยังคงต่ำมาก เมื่อสายลมพัดผ่าน ก็ทำให้หนาวไปจนถึงกระดูก

“อิ๋นอิ๋น หนาวหรือเปล่า?” ฟู่สือถิงจับมือของเธอแน่น

อิ๋นอิ๋นส่ายหน้า “พี่คะ ฉันไม่รักษาแล้วนะ”

“ไม่ได้” ฟู่สือถิงปฏิเสธเธอโดยไม่ต้องคิด “พี่กับฉินอันอันหย่ากันเพราะความสัมพันธ์ของเราพังทลาย ถึงแม้ว่าพี่จะเลิกกับคณหมอเสิ่น ก็ไม่ได้กลับไปคืนดีฉินอันอันอยู่ดี ดังนั้นเธอไม่ต้องรับผลกระทบเพราะเรื่องของพวกเราหรอก”

อิ๋นอิ๋นพยายามแยกแยะคำพูดของเขาอย่างหนัก

“พี่หวังว่าเธอจะรู้สึกมีความสุขมากมากกว่านี้ในอนาคต” เขาพูดเสียงอ่อนโยน

หลังจากอิ๋นอิ๋นนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง จู่ ๆ เธอก็พูดว่า “พี่ไม่มีความสุข อันอันเองก็เหมือนกัน…มีแต่ฉันที่มีความสุขมากขึ้นทุกวัน ไม่รักษาโรค ฉันก็มีความสุขทุกวัน เพราะงั้น ฉันไม่อยากรักษาแล้ว”

น้ำเสียงของเธอหนักแน่นกว่าที่เคย