รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 304

นิ้วมือของฉินอันอันจับแก้วกาแฟแน่น

เรื่องที่หวังหว่านจือพูดเกี่ยวกับฟู่สือถิง เธอไม่ได้สนใจเลย

“น้องชายของคุณอยู่ในคุก จะจ้างวานฆ่าได้ยังไง?” เธอมองหน้าหวังหว่านจือแล้วถามเน้นทีละคำ “คุณเป็นคนทำใช่ไหม?”

รอยยิ้มบนหน้าหวังหว่านจือหายไปทันที “ฉินอันอัน เธออย่ามาใส่ร้ายกันนะ! ที่ประเทศเอ ฆ่าคนโทษคือประหาร! จ้างวานฆ่าก็โทษประหาร! นี่คือสิ่งที่เธอบอกฉันตั้งแต่แรก แล้วฉันจะทำเรื่องพรรค์นั้นได้ยังไง?!”

หลังจากพูดจบ มุมปากของเธอก็ยกขึ้น

ราวกับกำลังบอกว่า ‘ฉันไม่ใช่คนโง่! ถึงแม้ฉันจะทำ ฉันก็ไม่มีทางยอมรับเด็ดขาด’

แก้วกาแฟในมือฉินอันอันสั่นเล็กน้อย เป็นเพราะเธอจับแน่นเกินไป

“คุณรู้หรือเปล่าว่าทำไมฉันถึงนัดคุณออกมา?” ฉินอันอันคลายมือที่ถือแก้วกาแฟ

หวังหว่านจือเหลือบมองเธออย่างเย็นชา “ฉินอันอัน แม่ของเธอตายแล้วนะ ตามตอแยฉันไปก็ไม่มีประโยชน์ ฉันบอกแล้วว่าฉันไม่ได้ทำก็คือไม่ได้ทำ เธอฆ่าฉันให้ตาย ฉันก็ไม่ได้ทำอยู่ดี…”

ฉินอันอันลุกขึ้นจากเก้าอี้ กลืนความเจ็บปวดลงท้อง “แน่อยู่แล้ว ตราบใดที่คุณไม่ยอมรับ คุณก็ไม่ได้ทำ”

พูดจบ เธอก็เดินไปหาหวังหว่านจืออย่างรวดเร็ว

หลังจากที่หวังหว่านจือตระหนักได้ว่าเธอกำลังจะทำอะไรก็ร้องอุทานทันที “ช่วยด้วย!”

......

เมื่อไมค์มาถึง เขาเห็นดวงตาทั้งคู่ของฉินอันอันเป็นสีแดงก่ำ เธอกำลังดึงผมของหวังหว่านจือแล้วกระแทกศีรษะของเธอเข้ากับผนัง!

มีคราบเลือดสีแดงเด่นชัดอยู่บนผนัง!

ใบหน้าที่สวยงามประณีตของหวังหว่านจือมีเลือดไหลไม่หยุด!

“เวรแล้ว!” ไมค์สบถเสียงทุ้มต่ำแล้วรีบวิ่งเข้าไป “ฉินอันอัน! ปล่อยมือ! เธอทำแบบนี้เท่ากับฆ่าคนนะ!”

ไมค์ดึงตัวพนักงานร้านที่พยายามจะยุติการต่อสู้แต่ก็ทำไม่ได้

เขาใช้แรงกอดตัวฉินอันอันเอาไว้และคิดจะอุ้มเธอออกไป!

แต่เธอกลับดึงผมหวังหว่านจือไว้แน่น ไม่ยอมปล่อย!