รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 315

คำพูดของเธอในตอนนั้นเป็นเพราะว่าเธอโกรธมาก หรือว่าเขาคิดที่จะเคียดแค้นไปตลอดชีวิต?

หลังอาหารเย็นเธอโทรหาไมค์แล้วเริ่มทำความสะอาดห้องครัว

“ฉินอันอัน วันนี้ฉันกลับดึกหน่อยนะ!” น้ำเสียงของไมค์จริงจังและตั้งใจ “คืนนี้ฉันไม่ได้ไปเที่ยวบาร์ มีธุระจริง ๆ …เป็นเรื่องในบริษัทน่ะ! ไว้ฉันจะเล่าให้เธอฟังพรุ่งนี้นะ”

ฉินอันอัน “อื้ม ไม่ใช่เรื่องใหญ่ใช่ไหม? จู่ ๆ นายจริงจังแบบนี้ ฉันไม่ค่อยชินเลย”

ไมค์ยิ้ม “ฉันกลัวเธอจะติเพราะว่าฉันเอาแต่เที่ยวเล่นอยู่ข้างนอกไงล่ะ เธอไม่ต้องเก็บอาหารเผื่อให้ฉันนะ”

“ตกลง”

หลังจากวางสายแล้ว ฉินอันอันก็มองบ้านที่ว่างเปล่า อดไม่ได้ที่จะคิดถึงแม่

สาเหตุที่เธอไม่ยอมจ้างพี่เลี้ยง เพราะเธอต้องการทำทุกสิ่งที่แม่ทำเป็นประจำด้วยตัวเอง

แล้วถือโอกาสคาดเดาว่าแม่คิดอะไร ในตอนที่แม่ทำเรื่องเหล่านี้

ยิ่งคิด ในใจก็ยิ่งโทษตัวเอง

หลังจากที่เธอตั้งท้อง แม่ดูแลเธอมาตลอด

พอเด็ก ๆ เกิดมา แม่ก็ยิ่งช่วยดูแลเด็กทั้งสองคนอย่างสุดความสามารถ

นับแต่นั้นมาแม่ไม่เคยมีชีวิตอยู่เพื่อตัวเองเลยสักวัน

แต่ก่อนเธอไม่เคยคิดว่าชีวิตแบบนี้มีอะไรผิดปกติ จนกระทั่งแม่จากไปแล้ว ถึงได้พบว่าพลังงานทั้งหมดของตัวเองแทบจะวางไว้บนเรื่องงานและลูก ๆ เกือบทั้งหมด

“แม่คะ! พี่ชายรังแกหนู!” จู่ ๆ รุ่ยลาก็วิ่งออกมาด้วยใบหน้าเสียใจ

ฉินอันอันรีบเช็ดน้ำตาบนใบหน้าของเธอและสีหน้าก็กลับมาเป็นปกติ “ทำไมพี่ชายถึงรังแกหนูล่ะ?”

“พี่บอกว่าหนูเขียนการบ้านไม่ดีค่ะ แล้วบอกว่าถ้าหนูยังเขียนได้ไม่ดีอีก เขาจะฉีกสมุดการบ้านหนู!” รุ่ยลาร้องเรียนอย่างโกรธเคือง

ฉินอันอันจูงมือลูกสาวกลับไปที่ห้องแล้วดูการบ้านของเธอ

ไม่น่าแปลกใจเลยที่เสี่ยวหานจะคิ้วขมวดและหน้าตาบูดบึ้ง

รุ่ยลาเขียนการบ้านไม่ดีจริง ๆ

“รุ่ยลา แม่จะสอนหนูทำนะลูก พวกเราต้องใช้ยางลบมาลบบรรทัดพวกนี้ออกก่อนนะ” ฉินอันอันจูงมือลูกสาวมานั่งที่โต๊ะเขียนหนังสือและสอนเธออย่างอดทน