รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 322

แม้ว่าเสิ่นอวี๋จะทำท่าจริงจังมาก แต่อิ๋นอิ๋นก็ไม่สะทกสะท้าน

ความจอมปลอมและความจริงใจสามารถเห็นได้จากสายตาของฝ่ายตรงข้าม

อิ๋นอิ๋นรู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายประจบพี่ชายของเธอ แต่กลับไม่รู้สึกว่าเธอใส่ใจเขาจริง ๆ

“พี่ขอให้ฉันพูดขอบคุณคุณ” อิ๋นอิ๋นโกรธ “แต่ฉันไม่พูดหรอก”

เสิ่นอวี๋มองไปที่ป้าหง “รบกวนออกไปสักครู่ก่อนนะคะ ฉันขอคุยกับอิ๋นอิ๋นหน่อย”

ป้าหงสับสนเล็กน้อย แต่ตอนนี้เสิ่นอวี๋เป็นผู้มีพระคุณของตระกูลฟู่ เธอจึงไม่กล้าล่วงเกิน

หลังจากที่เธอออกไปแล้ว เสิ่นอวี๋ก็พูดว่า “อิ๋นอิ๋น ฉันไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงมองฉันเป็นศัตรูมาตลอด หรือใครพูดเรื่องแย่ ๆ เกี่ยวกับฉันให้เธอฟัง? หลังจากที่ฉันกลับประเทศมา ฉันพยายามหาข้อมูลเพื่อวางแผนรักษาเธออยู่ทุกวัน แค่คำว่าขอบคุณคำเดียวเธอพูดไม่ได้เลยเหรอ?”

อิ๋นอิ๋นพูดตรงไปตรงมา “ฉันคิดว่าคุณไม่ได้ทำการผ่าตัดให้ฉัน”

ไม่อย่างนั้น ทำไมหน้าและเสียงของฉินอันอันถึงติดอยู่ในใจของเธอก่อนการผ่าตัดทุกครั้งล่ะ?

ถ้าคนที่เธอเห็นก่อนการผ่าตัดทุกครั้งคือเสิ่นอวี๋ เธอจะไม่ตั้งคำถามเลย

จิตใจของเธอไม่ได้ถูกกระทบมากนัก เธอเชื่อสิ่งที่เธอเห็นและได้ยิน

“เธอคิดว่าไงล่ะ? ฮ่าฮ่า ตอนนี้เธอเป็นคนป่วย อารมณ์และความรู้สึกของเธอยังไม่ชัดเจน” เสิ่นอวี๋ยังคงล้างสมองเธอต่อไป

ถึงยังไงเธอก็เคยมีไอคิวต่ำมาก่อน แม้ว่าตอนนี้เธอจะดีขึ้นแล้ว เธอก็ยังเป็นแค่ผู้ป่วยที่เพิ่งลุกจากเตียงผ่าตัด!

เสิ่นอวี๋สามารถเปลี่ยนความคิดของเธอได้

แม้ว่าสิ่งที่เธอพูดจะถูกก็ยังมองว่าผิดอยู่ก็ตาม

คนอื่นย่อมต้องเชื่อหมอ ไม่ใช่คนไข้

นี่คือสาเหตุที่เสิ่นอวี๋กล้าโกหกฟู่สือถิง

เนื่องจากคนที่ผ่าตัดให้อิ๋นอิ๋นตัวจริงได้ทำความดีโดยไม่ประสงค์ออกนาม นั่นหมายความว่าคน ๆ นั้นไม่ต้องการรับผลประโยชน์จากฟู่สือถิง

และคน ๆ นั้นยังขอให้ใครบางคนในโรงพยาบาลติดต่อเธอถึงสองครั้ง หมายความว่าบุคคลนั้นยอมให้เธอรับของขวัญนี้ไปโดยปริยาย!

ของขวัญตกลงมาจากท้องฟ้า ใครบ้างจะไม่รับมัน?

“คุณเป็นคนไม่ดี!” เมื่อเห็นท่าทางมั่นใจของเสิ่นอวี๋ อิ๋นอิ๋นก็ยิ่งรังเกียจเธอมากขึ้น

แม้ว่าไอคิวของอิ๋นอิ๋นจะไม่ดีเหมือนคนทั่วไป แต่เธอก็มีความสามารถในการรับรู้ถึงความดีความชั่ว

คนดีจริง ๆ ไม่พูดจาหยิ่งยโสแบบนี้หรอก

“เธออาจพูดอย่างนั้นเพราะเธอไม่เคยเจอคนเลวจริง ๆ ฉันรู้ว่าเธอคือผู้หญิงที่ฟู่สือถิงใส่ใจมากที่สุด ฉันไม่เคยคิดที่จะทำร้ายเธอเลย ฉันสามารถอยู่กับสือถิงและเธอได้ แต่ทำไมเธอรับฉันไม่ได้ล่ะ?”