รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 345

จิ้นซือเหนียน “ไม่เป็นไรหรอกครับ ถึงเขาจะหาผมเจอ ผมก็จะไม่พูดชื่อคุณ คุณวางใจได้!”

“อื้ม คุณทำกายภาพบำบัดเยอะ ๆ นะคะ ฉันจะรอคุณกลับไปยืนบนเวทีอีกครั้ง”

“ผมจะพยายามให้เต็มที่ครับ!”

......

ตอนเย็น

วิลล่าบนไหล่เขาของจิ้นซือเหนียนได้ต้อนรับแขกที่ไม่ได้รับเชิญท่านหนึ่ง

คิดไม่ถึงว่าฟู่สือถิงจะค้นพบที่นี่อย่างรวดเร็วขนาดนี้

ยังมีผู้หญิงอีกคนมากับฟู่สือถิงด้วย

“คุณซือเหนียน สวัสดีครับ ขออภัยที่ถือวิสาสะมาหาคุณ” ฟู่สือถิงพูดอย่างสุภาพ “ผมตามหาคุณมานานแล้ว ถ้าวันนี้คุณไม่โพสต์เว่ยปั๋ว เกรงว่าผมคงต้องตามคุณอีกนาน”

ใบหน้าจิ้นซือเหนียนไม่แสดงอารมณ์มากนัก เขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงสุภาพเช่นกัน “ไม่ทราบว่าคุณฟู่มาหาผมด้วยเรื่องอะไรครับ?”

ฟู่สือถิงเหลือบมองอิ๋นอิ๋น จากนั้นพูดว่า “อิ๋นอิ๋น เห็นไหมตรงนั้นมีแมวอยู่ เธอไปเล่นกับมันสิ”

อิ๋นอิ๋นไปตามหาแมวพร้อมกับบอดี้การ์ด

ฟู่สือถิงถอนสายตาจากอิ๋นอิ๋นแล้วจับจ้องใบหน้าของจิ้นซือเหนียน “เธอคือน้องสาวของผม เธอบกพร่องทางสติปัญญามาตั้งแต่เกิด”

จิ้นซือเหนียนตกตะลึง

“น้องสาวของผมน่ารักมาก จิตใจยังดีมากอีกด้วย” ดวงตาของฟู่สือถิงเปียกชื้นเล็กน้อย น้ำเสียงก็เปลี่ยนเป็นแหบพร่าด้วยเช่นกัน “ถ้าคุณรู้ว่าเธอต้องพบเจอกับอะไรมา คุณจะเข้าใจคำพูดของผม”

เขาส่งภาพถ่ายสามสี่ใบให้จิ้นซือเหนียน

จิ้นซือเหนียนหยิบภาพขึ้นมา ในภาพมีเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งนอนบนเตียงผู้ป่วย

เด็กผู้หญิงคนนี้ผอมชนิดหนังหุ้มกระดูก ทั่วตัวเต็มไปด้วยบาดแผล สภาพน่าสะเทือนใจมาก!