รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 348

ฉินอันอันมองเหตุการณ์นี้ด้วยความตกใจและพูดไม่ออก!

เธอแค่สะบัดแขนของเสิ่นอวี๋ออก จะทำให้เสิ่นอวี๋ล้มได้ยังไง?

เสิ่นอวี๋นอนอยู่บนพื้น เอามือปิดท้องและร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด “ลูก...ลูกของฉัน...”

เสียงอุทานของเธอดึงดูดพี่เลี้ยงและบอดี้การ์ดของบ้านเดิมทันทีรวมถึงแม่เฒ่าฟู่ด้วย

“เสิ่นอวี๋! เธอล้มได้ยังไง?!” แม่เฒ่าฟู่สีหน้าโกรธจัด “ฉินอันอันผลักเธอใช่ไหม?”

ไม่อย่างนั้นเสิ่นอวี๋จะล้มได้ยังไง?

เป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะล้มโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ

พื้นเรียบมากจนไม่สามารถสะดุดล้มได้

เสิ่นอวี๋ร้องไห้จนหายใจไม่ออกด้วยความเจ็บปวด “ฉินอันอัน! คุณขโมยหัวใจของสือถิงไปแล้ว! แม้แต่ฉันกับลูกของสือถิง คุณก็ไม่ยอมปล่อยเลยเหรอ? ลูกของฉันไม่รู้เรื่องอะไร...”

เมื่อเผชิญหน้ากับการใส่ร้ายของเสิ่นอวี๋ ร่างกายของฉินอันอันก็ชาขึ้นมาทันที

เธอเข้าใจแล้วว่านี่คือเกม

แต่เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเสิ่นอวี๋ถึงยอมทำร้ายเด็กในท้องเพื่อใส่ร้ายเธอ?

‘หรือเป็นเพราะว่าเรื่องนี้สามารถทำให้ฟู่สือถิงเกลียดเธอได้สุดขีดหรือเปล่า?’

‘แล้วถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเด็กล่ะ?’

“เสิ่นอวี๋ คุณกำลังใช้ลูกของตัวเองใส่ร้ายฉัน คุณไม่สมควรที่จะเป็นแม่ครเลยสักนิด!” ฉินอันอันรู้สึกหนาวเหน็บในใจ

“เจ็บ...เจ็บจัง...ฉินอันอัน...คุณ! คุณนั่นแหละที่ผลักฉัน! ใคร ๆ ก็เห็น...” บอดี้การ์ดอุ้มเสิ่นอวี๋ขึ้น แต่เสียงร้องไห้กลับดังขึ้นเรื่อย ๆ “ถ้าลูกของฉันเป็นอะไรไป...ฉันจะไม่ปล่อยคุณไปแน่! ถึงฉันจะเป็นผีฉันก็จะไม่ปล่อยคุณไป!”

บอดี้การ์ดอุ้มเสิ่นอวี๋แล้วรีบเดินไปที่รถ

ร่างของแม่เฒ่าฟู่แข็งทื่อ!

ความโกรธข้างในใจเหมือนลูกไฟที่ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ!

เธอยกมือขึ้นแล้วตบหน้าฉินอันอันอย่างแรง!

“ฉินอันอัน เป็นเพราะสือถิงให้ท้ายเธอใช่ไหม? เธอถึงได้กล้าขนาดนี้?! ที่นี่คือตระกูลฟู่ของฉัน! เธอกล้าดียังไงมาทำแบบนี้กับหลานชายของฉัน! ถ้าเด็กเป็นอะไรไป ฉันจะเอาเธอฝังไปกับเขาด้วย!”

แม่เฒ่าฟู่พูดจบ พี่เลี้ยงก็พยุงเธอเดินออกจากประตูไป

หลังจากที่รถขับออกไป สถานการณ์ก็ตกอยู่ในความเงียบสงัด