รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 362

ภายใต้แสงไฟสลัว เขาสวมเสื้อโอเวอร์โค้ทสีน้ำตาลอ่อนเด่นซึ่งสะดุดตาเป็นพิเศษ

โดยปกติ เขาจะสวมเสื้อผ้าสีเข้ม ดังนั้นพอจู่ ๆ เขาเปลี่ยนสไตล์ มันจึงดึงดูดความสนใจ

เพราะการปรากฏตัวของเขา บรรยากาศในลานหน้าบ้านจึงเปลี่ยนไปทันที

หลีเสี่ยวเถียนเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน สองมือกำหมัดแน่น คิดจะเข้าไปทุบเฮ่อจุ่นจือในวินาทีถัดไป

เห็นได้ชัดว่าเฮ่อจุ่นจือพาฟู่สือถิงมา

หลังจากฉินอันอันมองเห็นฟู่สือถิงแล้ว เธอถอนสายตากลับมาอย่างรวดเร็ว

ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ยังแจ่มชัดอยู่ในใจ

วันนี้ในบ้านมีคนมากมาย เธอเชื่อว่าเขาไม่กล้าทำอะไรซี้ซั้ว

ตอนนี้เขาวางตัวเองอยู่ในตำแหน่งเจ้าหนี้และเธอคือลูกหนี้

ดังนั้นถึงเธอไม่ได้เชิญเขา แต่เขาก็ยังหน้าด้านมาอยู่ดี

หลังจากทั้งสองเดินเข้ามาจากประตูทางเข้าลานหน้าบ้านแล้ว หลีเสี่ยวเถียนเอื้อมไปบิดแขนเฮ่อจุ่นจือ

เฮ่อจุ่นจือยักไหล่ ไม่รู้จะทำหน้าอย่างไรดี

สีหน้าของเขากำลังบอกว่า ‘กล่าวหากันแล้ว! ผมไม่ได้พาเขามา!’

หลีเสี่ยวเถียนผลักเขาไปทางฉินอันอันให้เขาอธิบายขอโทษกับฉินอันอัน!

เขาก้าวเท้าเดินไปหาทางฉินอันอัน

“อันอัน เอ่อ...เล็บของคุณสวยจังเลย! แบบเดียวกันกับเสี่ยวเถียนใช่ไหม?” เฮ่อจุ่นจือยิ้มขอโทษพร้อมกับจ้องมองเล็บของเธอ

ด้านข้าง โจวจื่ออี้จัดตำแหน่งให้ฟู่สือถิง

หลังจากที่นั่งลงแล้ว พอได้ยินคำพูดของเฮ่อจุ่นจือ เขาก็มองไปที่มือของฉินอันอัน

ภายใต้แสงสีส้ม เล็บของเธอเหมือนดวงตาแมว ใสดุจคริสตัล เปล่งแสงลึกลับและน่ากลัว

หลังจากที่เฮ่อจุ่นจือพูดประโยคข้างต้นเพื่อบรรเทาความกระอักกระอ่วนใจแล้ว เขาก็โน้มตัวไปที่หูของฉินอันอันแล้วกระซิบว่า “ผมไม่ได้พาเขามาจริง ๆ ผมแค่พูดว่าจะมาหาคุณที่นี่ พอเขาได้ยินแล้วก็ยืนกรานจะมาด้วยให้ได้...”

ฉินอันอัน “ฉันไม่ตำหนิคุณหรอกค่ะ”