รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 364

เสี่ยวหานหันกลับมาและเหลือบมองไปทางฟู่สือถิง

พอดีกับที่ฟู่สือถิงหันมามองพวกเขา

พ่อและลูกชายสายตาประสานกัน ในอากาศเกิดประกายของดาบและเงากระบี่!

เสี่ยวหานถลึงตาใส่เขาแล้วถอนสายตากลับมา “รุ่ยลา เขาไม่มีทางกินของที่เราให้เขาหรอกนะ”

“ฮือ ๆ ๆ… พี่ชาย พี่ว่าเขามาบ้านของพวกเราทำไมคะ?” ในใจของรุ่ยลาเกลียดเขา แต่ก็อดมองไปทางเขาไม่ได้

เสี่ยวหาน “ไม่รู้สิ เธออิ่มแล้วเหรอ?”

รุ่ยลาส่ายหน้า “หนูรอให้แม่เอาซอสมะเขือเทศมาให้อยู่”

รุ่ยลาพูดจบ ฉินอันอันก็เดินถือซอสมะเขือเทศออกมาจากบ้าน

หลีเสี่ยวเถียนเข้ามาหาเธอแล้วถามเสียงกระซิบ “อันอัน บ้านเธอมียาระบายหรือเปล่า?”

ฉินอันอันส่ายหน้า “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”

หลีเสี่ยวเถียนเล่าให้เธอฟังถึงสิ่งที่เพิ่งจะเกิดขึ้น “ฉันอยากจะขำแทบตาย เธอไม่เห็นสีหน้าฟู่สือถิงตอนนั้น ฮ่า ๆ ๆ! เขาอยากจะโกรธแต่ก็อายเกินจะทำแบบนั้น… เพราะสุดท้ายแล้วรุ่ยลาของพวกเราน่ารักขนาดนี้ ใครจะทำร้ายเธอได้ลงคอล่ะเนอะ?”

ฉินอันอันพูดไม่ออก

มิน่าล่ะ! รุ่ยลาถึงได้กินซอสมะเขือเทศหมดเร็วมากแล้วขอให้เธอไปหยิบในบ้านมาอีก

ที่แท้ก็เพื่อกำจัดเธอ!

ฉินอันอันวางเนื้อย่างลงตรงหน้าเด็กทั้งสอง จากนั้นก็พูดว่า “หลังจากที่ลูกกินเนื้อย่างที่แม่ทำให้หมดแล้วก็กลับเข้านะลูก”

“อื้อ แม่คะ แม่กลับเข้าบ้านกับพวกเราด้วยนะคะ” รุ่ยลาพูด

ฉินอันอัน “ได้ค่ะ”

หลังจากนั้นไม่นาน เด็กทั้งสองก็กินอิ่มแล้วดึงฉินอันอันกลับเข้าบ้านด้วยกัน

หลังจากที่พวกเขากลับเข้าบ้านก็ยังไม่ได้ขึ้นชั้นบน แต่เล่นอยู่ที่ชั้นล่าง

จากบริเวณที่กินบาร์บีคิว สามารถมองเห็นเงาของพวกเขาเล่นกันอย่างสนุกสนาน

หลังจากเล่นอยู่ครึ่งชั่วโมง ฉินอันอันก็พาเด็กทั้งสองคนขึ้นไปชั้นบนและอาบน้ำให้พวกเขา

ที่ลานหน้าบ้าน การแข่งกันดื่มระหว่างไมค์และโจวจื่ออี้สิ้นสุดลง ไมค์แพ้แล้ว!

เขาไม่สามารถทำให้โจวจื่ออี้เมาหัวทิ่มภายในครึ่งชั่วโมงได้!

“เมื่อกี้ เขาก็ไม่ได้ทำอะไรใช่ไหมล่ะ?” เฮ่อจุ่นจือแก้ต่างแทนฟู่สือถิง “หลังจากที่เขามาถึงก็ดื่มไวน์และกินเนื้อแค่นิดเดียว...”

“ใช่เลย! กินอิ่มแล้วดื่มพอแล้ว เดี๋ยวต่อไปเขาก็จะไปหาเรื่องฉินอันอัน” หลีเสี่ยวเถียนพูดอย่างรวดเร็ว “ฉันว่าที่เขาไปห้องน้ำเป็นเรื่องโกหก ที่จริงแล้วเขาไปหาฉินอันอันมากกว่า!”

ภายในวิลล่า

ฉินอันอันอาบน้ำให้เด็กทั้งสองคนเสร็จแล้วก็ส่งพวกเขาเข้านอน

หลังจากลากร่างที่เหนื่อยล้าของเธอกลับเข้าห้อง จู่ ๆ ร่างหนึ่งปรากฏขึ้น จนเธอสะดุ้งตกใจ!

“คุณ…” เธอพูดด้วยความตกใจ

ฟู่สือถิงก้าวยาว ๆ มาข้างตัวเธอ เขาปิดประตูลงแล้วล็อก!

“ฉนวนกันเสียงบ้านคุณไม่ค่อยดีเท่าไหร่ คุณจะตะโกนเรียกให้ทุกคนมาดูการแสดงก็ได้นะ” เขาบีบให้เธอไปที่มุมกำแพง ดวงตาสีแดงเข้มมองใบหน้าเล็กเท่าฝ่ามือของเธอแล้วพูดขู่

ใบหน้าของเธอฉาบด้วยสีแดงทันที

เธอประมาทเกินไป!

คืนนี้เขาจะแค่มาทานมื้อเย็นได้ยังไง?!