รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 380

“แม่คะ เป็นเพราะหนูกลัวเจ็บ พี่พยาบาลเลยให้พี่เป็นตัวอย่างให้หนู” รุ่ยลาอธิบายเหตุผล “พี่ทำเพื่อหนู ให้หนูได้เจาะเลือด เขารักหนูมากเลยค่ะ”

หลังจากได้ยินเหตุผลแล้ว ฉินอันอันก็ถอนหายใจ “ลูกสองคนทั้งน่ารักและมีเหตุผล แม่รักลูก ๆ มากขึ้นเรื่อย ๆ เลย!”

“แม่คะ พวกเราก็รักแม่เหมือนกันนะคะ!” ดวงตาสีดำราวกับระฆังของรุ่ยลาเต็มไปด้วยความสุข

บอดี้การ์ดยืนอยู่ข้าง ๆ พลางเกาหัว “คุณฉินให้ผมไปทำอาหารไหมครับ?”

ฉินอันอัน “จะเป็นการรบกวนคุณเกินไปหรือเปล่าคะ?”

บอดี้การ์ดส่ายหน้า “ไม่รบกวนเลยครับ”

พูดจบ บอดี้การ์ดก็เข้าไปในครัว

“แม่คะ ลุงบอดี้การ์ดทำอาหารอร่อยมากเลยนะคะ! เขาบอกว่าคืนนี้จะทำปีกไก่โค้กให้เรากิน” รุ่ยลาจับมือฉินอันอันแล้วพึมพำ “ทำไมลุงไมค์ไม่กลับมาด้วยล่ะคะ?”

เธอขมวดคิ้ว “เขามีธุระ เราจึงไม่ได้กลับมาด้วยกัน”

หลังจากที่ฟู่สือถิงปิดโทรศัพท์ของเธอ เธอก็ไม่ได้เปิดเครื่องเลย

เมื่อบ่ายวันนี้ไมค์หาเธอไม่เจอ เขาคงเป็นกังวลมาก!

เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋าทันทีแล้วเปิดเครื่อง

เมื่อเห็นสายที่ไม่ได้รับของไมค์ เธอก็โทรกลับ

ไมค์รับโทรศัพท์ทันที “ฉินอันอัน! ต่อไปถ้าเธอถูกฟู่สือถิงลักพาตัวไปอีก เธอช่วยกรีดร้องได้ไหม?! เธอรู้ไหมว่าฉันเป็นห่วงมากแค่ไหน?”

ฉินอันอันตกตะลึงและเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมนายถึงทะเลาะกับโจวจื่ออี้อีกล่ะ?”

“เธอเห็นพวกเราทะเลาะกันด้วยเหรอ?” ไมค์กัดฟัน “ฉันถามเขาว่าฟู่สือถิงลงทุนเงินให้หวังหว่านจือหรือเปล่า เขาบอกว่าเขาไม่รู้ แล้วบอกฉันอีกว่าอย่าเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับธุรกิจของคนอื่น เจ้านายของเขามีเหตุผลของตัวเองไม่ว่าเขาจะลงทุนเงินให้หวังหว่านจือหรือไม่ก็ตาม...ฉันทนหน้าเขาไม่ไหวแล้ว”

“เสียงดังอะไรขนาดนั้น?” ฉินอันอันเหลือบมองห้องครัว “นายอยากกลับมาทานมื้อเย็นด้วยกันไหม?”

“คืนนี้มีงานเลี้ยงอาหารค่ำข้างนอก” ไมค์เปลี่ยนเรื่อง “เธอไม่ได้ยินหวังหว่านจือพูดบนเวทีบ่ายนี้...ฉันระเบิดหัวเราะออกมาเลยแหละ! ความหมายของเธอคือ เธอไม่ได้ก่อตั้งบริษัทเพื่อหาเงิน แต่เพื่อช่วยเหลือคนจนทั้งหมด...เธอคิดว่าตัวเองเป็นเหลยเฟิง*ที่ยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า? หน้าของเธอมีแค่คำใหญ่ ๆ ว่า ‘เงิน’ เท่านั้น!”

ฉินอันอันค่อนข้างนิ่งสงบเมื่อได้ยินคำวิจารย์ที่ตื่นเต้นของเขา

หลังจากที่เธอกลับมาในตอนบ่ายเธอก็เอาแต่คิดไม่ตก

เธอไม่สามรถห้ามหวังหว่านจือได้ สิ่งที่เธอต้องทำในตอนนี้คือรักษาความสามารถในการแข่งขันหลักของตัวเองไว้!