รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 421

ฉินอันอันส่ายหน้า “ฉันอยากออกไปเดินเล่นข้างนอก”

“ถ้าเธอเจ็บขาก็บอกฉัน ห้ามฝืน”

“ฉันรู้น่า”

“ฉินอันอัน ถ้ารู้ว่ากลับมาแล้วพวกเราจะเจอปัญหามากมายขนาดนี้ ฉันไม่มีทางปล่อยให้เธอกลับมาตั้งแต่แรก” ไมค์ช่วยพยุงเธอขึ้นรถ “ตอนที่พวกเรายังอยู่ประเทศบี ทุกอย่างราบรื่น เธอไม่เคยทำให้ฉันต้องกังวล แต่พอเธอกลับมาประเทศบ้านเกิดของเธอ ไม่มีวันไหนที่เธอจะทำให้ฉันไม่ห่วงเธอเลย”

ฉินอันอันรู้สึกผิดอย่างมาก “นายกลับประเทศบีไปเถอะ!”

“ฉันไม่ได้หมายความแบบนี้!”

“ฉันรู้ว่านายไม่ได้หมายความแบบนั้น ฉันคิดว่าฉันสามารถจัดการงานในประเทศนี้ได้ด้วยตัวเอง ถ้าอย่างนั้นทำไมนายไม่กลับประเทศบีล่ะ?…”

“เธอต้องกลับไปกับฉัน”

“ฉันไม่กลับ ฉันชอบประเทศบ้านเกิดฉันมากกว่า”

ไมค์หัวเราะเยาะออกมา “งั้นฉันก็ไม่ไป เธออยู่ที่ไหน ฉันอยู่ที่นั่น”

“นายทำใจแยกจากโจวจื่ออี้ไม่ได้ใช่ไหม?”

“อยู่ดี ๆ จะไปพูดถึงเขาทำไม? เขาบล็อกฉันหมดทุกช่องทางแล้ว” ไมค์เหยียบคันแร่งขับรถออกไป “ไอ้สารเลวนั่นมีแต่เจ้านายเท่านั้นแหละที่อยู่ในใจ”

ฉินอันอัน “ฉันขอโทษ!”

“เธอขอโทษฉันทำไม? ถึงไม่มีเธอ เขากับฉันก็ยังมีปัญหาเรื่องนี้อยู่ดี! ถ้าเขาเอาแต่วางเจ้านายไว้เป็นอันดับหนึ่งอยู่ตลอดเวลา ฉันรับไม่ได้แน่นอน”

ทั้งสองคนไปที่ห้างสรรพสินค้า

ฉินอันอันซื้อขนมนำเข้าแล้วยังเลือกซื้อสร้อยข้อมือทองคำตามราศีเกิดให้กับพนักงานหญิงแต่ละคนที่ร้านจิวเวลรี่อีกด้วย

“ฉินอันอัน เธอนี่ชอบเรื่องวุ่นวายเสียจริง! ถึงขนาดต้องมาหาวันเกิดของพวกเธอทีละคนอีก…” ไมค์บ่น

ฉินอันอัน “แต่ว่าพวกเธอจะมีความสุขมากแน่หากได้รับของขวัญเหล่านั้น”

ไมค์ “พวกเธอจะมีความสุขมากกว่าถ้าเธอให้เงินไปเลย”

ฉินอันอัน “บางทีนายอาจพูดถูก แต่ฉันคิดว่าความสุขบางอย่างไม่สามารถแทนได้ด้วยเงิน”

ตัวอย่างเช่นวันนี้เธอมีความสุขที่ได้ของขวัญจากจิ้นซือเหนียนมากกว่าตอนที่จิ้นซือเหนียนให้เงินกับเธอโดยตรง

หลังจากซื้อของขวัญเสร็จแล้ว มือข้างหนึ่งของไมค์ถือถุงช้อปปิ้ง ส่วนมืออีกข้างก็ประคองฉินอันอันไว้